Πέθανε ο σπουδαίος Ζαν-Λυκ Γκοντάρ
«Έφυγε» σε ηλικία 91 ετών ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με τη νουβέλ βαγκ, ίσως το πιο σημαντικό κίνημα στην ιστορία του κινηματογράφου, καθώς υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους της.
Ο Γαλλο-ελβετός σκηνοθέτης έφερε επανάσταση στον κινηματογράφο στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και του 60.
Ιδιαίτερα γνωστός για το εικονοκλαστικό, φαινομενικά αυτοσχέδιο ύφος γυρισμάτων του, καθώς και τον άκαμπτο ριζοσπαστισμό, ο Γκοντάρ άφησε το στίγμα του με μια σειρά πολιτικοποιημένων ταινιών τη δεκαετία του 1960, πριν την «αναγέννηση» της καριέρας του, τα τελευταία χρόνια, με ταινίες όπως το Film Socialisme (με γυρίσματα στην Ελλάδα) και Αποχαιρετισμός στη γλώσσα (Goodbye to Language), πειραματιζόμενος με την ψηφιακή τεχνολογία.
Αγαπούσε την Ελλάδα και την στήριξε τα δύσκολα χρόνια των μνημονίων. «Όλος ο κόσμος χρωστάει χρήματα σήμερα στην Ελλάδα» είχε δηλώσει σε συνέντευξή του, που δημοσιεύτηκε σε γαλλικό περιοδικό. «Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα. Είναι η Δύση που χρωστάει στην Ελλάδα. Η φιλοσοφία, η δημοκρατία, η τραγωδία... Πάντα ξεχνάμε τη σχέση ανάμεσα στην τραγωδία και τη δημοκρατία».
Ο Γκοντάρ ήταν ένας από τους διασημότερους σκηνοθέτες στον κόσμο, γνωστός για ταινίες κλασικές όπως οι «Με κομμένη την ανάσα» και «Περιφρόνηση», οι οποίες τάραξαν το κινηματογραφικό κατεστημένο.
► Μεταξύ άλλων, ο Γκοντάρ είχε σκηνοθετήσει τις ταινίες: «Η κυρία θέλει έρωτα» (1961), «Ζούσε τη ζωή της» (1962), «Αλφαβίλ» (1965), «Ο τρελός Πιερό» (1965), «Συνέβη στην Αμερική» (1966), «Η Κινέζα» (1967), «Όλα πάνε καλά» (1972), «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» (1980), «Histoire(s) du Cinema» (1989), «Χαίρε Σεράγεβο) (1993), «Η ελεγεία ενός έρωτα» (2001), «Film Socialisme» (2010), «Το βιβλίο της εικόνας» (2018).
Ήταν μέλος μιας ομάδας ταινιοκριτικών του περιοδικού Cahiers du Cinema, οι οποίοι αποφάσισαν να φτιάξουν δικές τους ταινίες και να φέρουν μια επανάσταση στο μέσο, διότι ήταν δυσαρεστημένοι με την ποιότητα του Γαλλικού Κινηματογράφου εκείνη την εποχή. Αυτή η ομάδα ήταν η βάση της Νουβέλ Βαγκ. Το 1968, ο Γκοντάρ εγκατέλειψε τη Νουβέλ Βαγκ και ίδρυσε μαζί με τον Jean-Pierre Gorin την κινηματογραφική ομάδα Dziga Vertov Group, ονομασμένη από τον γνωστό Σοβιετικό σκηνοθέτη. Επρόκειτο για μια ομάδα πολιτικά ενεργών σκηνοθετών οι οποίοι ομαδικά και ανώνυμα δημιουργούσαν πειραματικές και πολιτικές ταινίες οι οποίες υποστήριζαν κινήματα όπως ο Μαοϊσμός και ο Μαρξισμός.
► Γεννημένος στο Παρίσι το 1930, μεγάλωσε και πήγε σχολείο στη Νιόν. Επιστρέφοντας στην Πόλη του Φωτός, το 1949, ο Γκοντάρ άρχισε να συχνάσει στους κύκλους διανοουμένων των «cine-clubs» που άνθισαν στη γαλλική πρωτεύουσα μεταπολεμικά.
Το αντίο της Σίας Αναγνωστοπούλου
«Μόνο με κομμένη την ανάσα ακούει κανείς την είδηση θανάτου του Γκοντάρ. Του κινηματογραφιστή , που άλλαξε τη ρότα της αφήγησης και των εικόνων. Εμπνευσμένα αντιφατικός και συνδεδεμένος με το κίνημα της αμφισβήτησης της δεκαετίας του '60, αν ''δυο τρία πράγματα που ξέρουμε γι''' αυτόν είναι ότι κατέστησε τον πειραματισμό διαρκή κανόνα της ζωής του, έχτισε ένα Νέο Κύμα στη ροή του 20ου αιώνα. Αντίο μετρ. Σ' ευχαριστούμε για όλα».
Με αυτό τον τρόπο αποχαιρετά τον σπουδαίο σκηνοθέτη η Τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., Σία Αναγνωστοπούλου.
1.Ζαν-Λυκ Γκοντάρ - Βικιπαίδεια
2. Μικρός οδηγός για τις ταινίες του Ζαν Λικ Γκοντάρ - LiFO
3. Όταν ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ υποκλίθηκε στην Ελλάδα - 'Θα έπρεπε να την ευχαριστήσουμε'
Στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος ΤΩΡΑ ΓΚΟΝΤΑΡ / MAINTENANT GODARD / (5-18/6/2014) ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, μιλήσαμε με έλληνες σκηνοθέτες σχετικά με το έργο του Γάλλου δημιουργού.Παρακολουθείστε ένα μίνι ντοκυμαντέρ με τα καλύτερα αποσπάσματα από τις συνεντεύξεις!
Λήψη-Μοντάζ-Συνέντευξη:Γιώργος Τσάπης
- - - - - - - -
Ερώτήσεις:
1) Γιατί είναι σημαντικό το έργο του (μοντερνιστή) Γκοντάρ;
2) Μοιραστείτε μαζί μας μια προσωπική εμπειρία που βιώσατε παρακολουθώντας ταινία του Γκοντάρ.
3) Ποιά περίοδος από τη φιλμογραφία του σας εξιτάρει περισσότερο και ποιές είναι οι αγαπημένες σας ταινίες;
4) Ποιά στοιχεία του Γκοντάρ λείπουν από τον ελληνικό κινηματογράφο; Πώς επηρεάστηκε ο ελληνικός κινηματογράφος από τον Γκοντάρ;
5) Aπό το παγκόσμιο κινηματογραφικό στερέωμα ποιό δημιουργό θεωρείτε το ''σημερινό Γκοντάρ'';
6/Bonus):Αν ο Γκοντάρ αποφάσιζε να δει μια ταινία σου ποια θα του πρότεινες;
- - - - - - - -
Mίλησαν οι:
1)Γιάννης Οικονομίδης
2)Πέννυ Παναγιωτοπούλου
3)Γιάννης Βεσλεμές(Felizol)
4)Κώστας Φέρρης
5)Στέλλα Θεοδωράκη
6)Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος
7)Νίκος Κορνήλιος
8)Αντουαννέτα Αγγελίδη H KΥΡΙΑ ΘΕΛΕΙ ΕΡΩΤΑ
Une Femme Est Une Femme (1961) Jean-Luc Godard
Anna Karina, Jean-Claude Brialy, Jean-Paul Belmondo, Jeanne Moreau
Λίγο από μιούζικαλ, αρκετή από τη μαεστρία του Godard και κάποια από την τσαχπινιά της Anna Karina μάς χαρίζουν ένα μικρό διαμάντι.
Στο Η Κυρία Θέλει Έρωτα, ο Godard μας εισάγει με τρόπο πληρέστερο στη γυναικεία φυσιογνωμία που παράφορα αγάπησε η γαλλική Νουβέλ Βαγκ.
Η γυναίκα είναι όμορφη, είναι τσαχπίνα, ξέρει πάντα πως να παίζει με τους άντρες κι εκείνοι ποτέ πώς να παίζουν μαζί της. Επιπλέον, εκείνη πάντα έχει υπαρξιακές αναζητήσεις και πάντα σκέφτεται πιο πολύ από τον άντρα, ο οποίος συχνά κατέχει δευτερεύοντα ρόλο μπροστά στην κυρίαρχη γυναίκα.
Η ιδιαιτερότητα της ταινίας εδώ είναι πως όλα αυτά αποδίδονται με ένα τρόπο ανάλαφρο, με αρκετή μουσική, παιχνιδιάρικο και σχεδόν χορευτικό μοντάζ κι αρκετό χιούμορ. Ο Godard κρύβει τους ισχυρούς προβληματισμούς του κάτω από το μανδύα της κωμωδίας και καταφέρνει να μας ψυχαγωγήσει και να αφήσει τους προβληματισμούς του στα έμπειρα, μονάχα, σινεφιλικά μάτια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου