Το αρχικό ερέθισμα για να γεννηθεί Το κορίτσι με το φλάουτο ήταν η παρατήρηση του φαινομένου της ολοένα και πιο συχνής εμφάνισης και ανόδου στην εξουσία αυταρχικών ηγετών, οι οποίοι εξελίχθηκαν και βρέθηκαν στα ανώτατα αξιώματα των κρατών τους μέσω εξ ορισμού δημοκρατικών διαδικασιών. Οι ίδιοι, ωστόσο, έκρυψαν και κάποιοι εξακολουθούν να κρύβουν τις πραγματικές τους προθέσεις και πεποιθήσεις επιμελώς, κάτω από έναν επίπλαστο και ελκυστικό μανδύα ελευθερίας και ευημερίας.
Η παγκόσμια Ιστορία στο παρελθόν μάς έχει δώσει ουκ ολίγα τέτοια παραδείγματα, με ολέθρια και τραγικά αποτελέσματα. Αλλά ως και σήμερα, στις μέρες μας, αν περιεργαστούμε τον παγκόσμιο χάρτη, θα βρούμε πολλές ακόμη τέτοιες περιπτώσεις δημοκρατικά εκλεγμένων ηγετών, που έχουν συγκεντρώσει στο πρόσωπό τους τη μέγιστη δυνατή ισχύ και επιρροή, καταπατώντας υπόκωφα βασικές ελευθερίες και δημοκρατικές αρχές.
Ορμώμενος από το ακαδημαϊκό μου υπόβαθρο στις Πολιτικές Επιστήμες και τις Διεθνείς Σχέσεις, είχα πάντα την πρόθεση να γράψω μια ιστορία που θα είχε την όψη παραμυθιού, θα έκρυβε ωστόσο μέσα της διαχρονικά ζητήματα που άπτονται της θέσης μας ως ευσυνείδητοι και σκεπτόμενοι πολίτες, σε μια δημοκρατική κοινωνία. Δημιουργώντας, λοιπόν, τον χαρακτήρα του Ηγεμόνα, κατά τη μακιαβελική προσέγγιση, προσπάθησα να θέσω ερωτήματα όπως: Τι μπορεί να κρύβει η σκοτεινή πλευρά της εξουσίας; Γιατί ένας ηγέτης καταλήγει αυταρχικός, αλαζονικός και με ακόρεστη επιθυμία για δύναμη και επιρροή; Ποιους κινδύνους μπορεί να επιφέρει για ένα υποτίθεται δημοκρατικό κοινωνικό σύνολο, η ανεξέλεγκτη συγκέντρωση εξουσίας σε έναν ηγέτη; Πώς μπορεί να διαβρωθεί σιωπηρά ένα θεωρητικά εύρυθμο δημοκρατικό πολίτευμα;
Το κορίτσι με το φλάουτο, ως κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου, είναι εκείνο που με τις πράξεις του δείχνει την κατεύθυνση για τις απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα. Όμως, ταυτόχρονα, επιχειρεί να θέσει προβληματισμούς και να εκκινήσει αναζητήσεις για τις αιτίες που γέννησαν ή γεννούν τέτοιου είδους καταστάσεις. Αναζητήσεις τόσο σε ατομικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. «Μέσα μας και γύρω μας».
Αποφάσισα όμως να εμπιστευτώ την κρίση και οξύτητα των νεαρών αναγνωστών, αλλά και να βοηθήσω την εξοικείωσή τους με όρους και έννοιες της πολιτικής και κοινωνικής αγωγής.
Η εικονογράφηση του Βασίλη Κουτσογιάννη θεωρώ ότι δεν συμπληρώνει απλώς το κείμενο, αλλά το αναδεικνύει και τολμώ να πω σε συγκεκριμένα σημεία το ξεπερνά. Κρύβει τον δικό της κώδικα επικοινωνίας με τον αναγνώστη, τον προ(σ)καλεί να δει πίσω από τις γραμμές, τα σύμβολα και τα χρώματα, και του εξιστορεί ό,τι παραλείπουν να του πουν οι λέξεις. Η αποτύπωση των συμβόλων της εξουσίας και της ψυχοσύνθεσης του ηγέτη από τη μια πλευρά, σε συνδυασμό με την απεικόνιση μουσικών συμβόλων και ενός μουσικού οργάνου που μετατρέπεται σε καταλύτη της δράσης από την άλλη, θεωρώ ότι αποτέλεσαν μια μεγάλη πρόκληση για τον ταλαντούχο εικαστικό, που έφερε εις πέρας με μεγάλη επιτυχία. Η συνύπαρξη του μαύρου με τις μικρές χαραμάδες φωτός και το παιχνίδισμα μαζί του, αλλά και με τα ολοζώντανα χρώματα που πηγάζουν από την ευφορία και τα συναισθήματα που δημιουργεί η μουσική, συνθέτει ένα παραμυθένιο και ταυτόχρονα βαθιά ρεαλιστικό σύμπαν.
Τη μουσική διάσταση της ιστορίας ομολογώ δεν την είχα συνειδητά κατά νου όταν έγραφα το κείμενο. Η ανάδειξή της προέκυψε αρκετά αργότερα, καθώς ξεκίνησα να σκέφτομαι τη μορφή που θα μπορούσε να έχει ως βιβλίο. Οπότε και γεννήθηκε η ιδέα της συνοδευτικής μουσικής, σε συγκεκριμένα σημεία, όπου το φλάουτο μεταφέρεται στο πρώτο επίπεδο της εξέλιξης της ιστορίας. Επιθυμία μας ήταν να δημιουργήσουμε μια νέα εμπειρία και προσέγγιση ανάγνωσης του βιβλίου, προσθέτοντας ένα τρίτο στοιχείο –πέρα από το κείμενο και τις εικόνες–, που θα προκαλούσε περαιτέρω τις αισθήσεις του αναγνώστη. Συζητώντας με τη φλαουτίστα Ειρήνη Χουλιαρά, η οποία ανέλαβε να συνθέσει τις μελωδίες του φλάουτου, ήρθαν στην επιφάνεια στοιχεία που ανήκουν στο πεδίο και την έννοια της μουσικοθεραπείας. Κι αυτό ήταν μια μικρή έκπληξη, καθώς με οδήγησε σε μια άλλη, διαφορετική ερμηνεία και αποκωδικοποίηση του κειμένου, απ’ αυτή της αρχικής μου ιδέας.
Προβληματίστηκα αρκετά, κατά πόσο η χρήση κάποιων όρων και φράσεων όχι πολύ οικείων ίσως στην καθημερινή γλώσσα των παιδιών θα μπορούσε ενδεχομένως να δυσκολέψει την ανάγνωση και κατανόηση της ιστορίας. Αποφάσισα όμως να εμπιστευτώ την κρίση και οξύτητα των νεαρών αναγνωστών, αλλά και να βοηθήσω την εξοικείωσή τους με όρους και έννοιες της πολιτικής και κοινωνικής αγωγής. Μ’ αυτό τον σκοπό προστέθηκε το βοηθητικό γλωσσάρι, το οποίο –πέρα από τις απαραίτητες επεξηγήσεις– προσφέρει ερεθίσματα για περαιτέρω ανάγνωση και έρευνα και ίσως και κάποιες αφορμές για εκπαιδευτικές δράσεις στο σχολικό περιβάλλον. Ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Αντώνης Παπαρίζος επιμελήθηκε και ενέκρινε την επιστημονική συνέπεια και αρτιότητα των παρατιθέμενων όρων και επεξηγήσεων, αλλά και του κειμένου συνολικά.
Στο επίμετρο, απευθυνόμαστε στον ενήλικο αναγνώστη, στα χέρια του οποίου μπορεί να πέσει το βιβλίο, γονέα ή εκπαιδευτικό. Δύο εξαιρετικοί ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, ο Σωτήρης Σέρμπος και ο Αθανάσιος Μποζίνης, θέτουν τους δικούς τους προβληματισμούς πάνω στις θεματικές που αναδεικνύει η ιστορία του κοριτσιού με το φλάουτο.
Η έκδοση ενός βιβλίου –ιδιαίτερα ενός βιβλίου για παιδιά– είναι ξεκάθαρα το αποτέλεσμα συντονισμένης ομαδικής δουλειάς. Και για να είναι το αποτέλεσμα αρμονικό, πρέπει το κάθε μέλος της ομάδας να δίνει τον απαραίτητο χώρο έκφρασης στα υπόλοιπα. Η διαδικασία δημιουργίας του συγκεκριμένου βιβλίου με έκανε ακόμη πιο ένθερμο υποστηρικτή αυτής της άποψης. Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Υδροπλάνο για την εμπιστοσύνη και για την παραχώρηση αυτού του χώρου έκφρασης.
Σας χαρίζω το soundtrack* του βιβλίου, που μπορεί να σας συντροφεύσει και πέρα από την ανάγνωση.
Το κορίτσι με το φλάουτο
Βασίλης Τερζόπουλος
εικονογράφηση: Βασίλης Κουτσογιάννης
Υδροπλάνο
116 σελ.
ISBN 978-618-207-133-5
Τιμή €13,90
_____________________
*Μουσική από το βιβλίο «Το κορίτσι με το φλάουτο» Συγγραφέας: Βασίλης Τερζόπουλος Εικονογράφηση: Βασίλης Κουτσογιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου