Ανήκομεν στην Κενοπολιτεία!
«Αλλοι αγκομαχάνε και άλλοι καυλομαχάνε» έλεγε η γιαγιά μου, που κατά τα λοιπά ήταν θεοσεβούμενη, δεν έλεγε «κακές» κουβέντες και, όταν ξεστόμιζε καμιά βρισιά ο παππούς μου, σταυροκοπιόταν λέγοντας «Ντροπή, Γιώργο».
Δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης, δύο χρόνια πανδημίας, σχεδόν ένας χρόνος ενεργειακής κρίσης (και βλέπουμε;), η πλειονότητα των πολιτών ανήκει στην κατηγορία των «αγκομαχούντων», ευελπιστώντας να περάσει κάποια στιγμή στην αντίπερα όχθη. Όχι ότι πριν τρέχαμε στα λιβάδια με ξέπλεκες τις κοτσίδες, αλλά λέμε...
Την τελευταία εβδομάδα, αν προσγειωνόταν ξαφνικά στο σαλόνι μας ένας εξωγήινος και παρακολουθούσε τηλεόραση ή «σερφάριζε» στο ελληνικό διαδίκτυο θα πίστευε μετά μεγάλης βεβαιότητας ότι ανήκουμε στην Κοινοπολιτεία, ότι το να γυρίσει από το φυσικό αέριο στο πετρέλαιο είναι σαν να κάνεις απλό μανικιούρ, ότι οι άνω των 39 ετών έχουν δικό τους σπίτι (έχοντας ξοφλήσει το δάνειο) και ότι με 800 ευρώ νοικιάζεις ρετιρέ 120 τ.μ. στην Κηφισιά και όχι 80 τ.μ. στον 2ο όροφο στην Κυψέλη και στο Παγκράτι.
Την ώρα που οι γιατροί καταγγέλλουν (πόσο ενοχλητικοί πια) ότι τα παιδιατρικά νοσοκομεία της χώρας είναι υπό κατάρρευση και όχι 5-10 αλλά 2.800 παιδιά περιμένουν να χειρουργηθούν, κάποιοι πιστεύουν ότι όλη μας η αγωνία είναι να μάθουμε ότι δεν έδωσε το «παρών» στην κηδεία της Ελισάβετ η τάδε πριγκίπισσα και πόσο πολύ έκλαψαν οι τεθλιμμένοι γαλαζοαίματοι. Η στήριξη στην οικογένεια και στα παιδιά περιορίζεται σε ψωροεπιδόματα και ολοήμερα σχολεία-πάρκινγκ, αλλά μη χρειαστεί να βγάλει το παιδί τις αμυγδαλές του και δεν έχεις λεφτά για να πας σε ιδιωτική παιδιατρική κλινική.
Την ώρα που μας έχουν γανώσει το κεφάλι με το βρετανικό πρωτόκολλο και με σπασμένη, από τη συγκίνηση και το δέος, φωνή αποθεώνουν την προσήλωση των Βρετανών στους θεσμούς, προσπαθούν αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι να μας πείσουν ότι «σιγά τα ωά που καταστράφηκε ο φάκελος παρακολούθησης του Ανδρουλάκη». Ανήκομεν στην Κενοπολιτεία, φίλοι μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου