Εκδήλωση: Η υπόθεση Ασάνζ και τα δικαιώματά μας [Ζωντανή Μετάδοση]

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας GREECE for ASSANGE, υπέρ του Τζούλιαν Ασάνζ, του βραβευμένου Αυστραλού δημοσιογράφου και εκδότη των Wikileaks, που βρίσκεται παράνομα φυλακισμένος στο Λονδίνο και αναμένει δικαστική απόφαση στις 4/1/2021 για ενδεχομένη έκδοσή του στις ΗΠΑ, η Καλλιτεχνική Ομάδα Ήριννα - Compagnie Erinna, με έδρα το Παρίσι και η Πολιτιστική ομάδα Αrt Attack, από τη Θεσσαλονίκη, συνεχίζουν την κινητοποίηση της ελληνικής κοινής γνώμης για ένα φλέγον ζήτημα σε  περίοδο κρίσιμη για τα ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες. 

Συγκεκριμένα, την Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2020 από τις 6 το απόγευμα ως τις 9μμ, πραγματοποιούν διαδικτυακή εκδήλωση - συζήτηση με το κοινό με τίτλο: «Η υπόθεση Assange και τα δικαιώματά μας».

Το κοινό θα μπορεί να παρακολουθήσει δωρεάν την εκδήλωση, η οποία θα προβληθεί ζωντανά από το tvxs.gr. 

Αναλυτικά το πρόγραμμα της εκδήλωσης

Έναρξη 6μμ. Προλογικό :

• Αναστασία Πολίτη, επιστημονική συνεργάτρια, σκηνοθέτης, ηθοποιός (Compagnie Erinna)
• Eλένη Καρασαββίδου, ΕΔΙΠ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, συγγραφέας (Αrt Attack)
• Video: Χαιρετισμός του πατέρα του Τζούλιαν Ασσάνζ,  John Shipton.

1. Η ελευθερία του λόγου και του τύπου σήμερα στην Ευρώπη - Η υπόθεση Assange.

6.15 έως 7.00 μμ  - Συντονισμός : Aναστασία Πολίτη

Ομιλητές:

• Κωνσταντίνα Κούνεβα, συνδικαλίστρια, ευρωβουλεύτρια (2014-2019)
• Στέλιος Κούλογλου, δημοσιογράφος, ευρωβουλευτής (2015 - 2024)
• Γιάννα Παπαδάκου, δημοσιογράφος
• Παύλος Νεράντζης,  δημοσιογράφος
• Erik Μιλτιάδης Edman, συντονιστής του κεντρικού Γραφείου Βρυξελλών του DIEM25

2. Ελευθερία του Λόγου και Παιδεία: Από τα Wikileaks και τη χειραγώγηση της πληροφορίας έως τη χειραγώγηση της Γνώσης και της Μνήμης

7.00 μμ έως 7.45 μμ  - Συντονισμός : Ελένη Καρασαββίδου

Ομιλητές:

• Πέπη Ρηγοπούλου, ομότιμη Καθηγήτρια Θεωρίας και Ιστορίας του Πολιτισμού, ΕΚΠΑ
• Γιώργος Τσιάκαλος, ομότιμος καθηγητής Παιδαγωγικής, ΑΠΘ
• Αλεξία Τσούνη, ακτιβίστρια, μέλος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας
• Αριστομένης Συγγελάκης, Διδάκτωρ ΕΚΠΑ, συγγραματέας ΕΣΔΟΓΕ
• Μαρία Πουρνάρη, καθηγήτρια του ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

3. Ασσάνζ, Wikileaks, Μεσανατολικό ζήτημα και διεθνή κινήματα

7.45 μμ έως 8.30 μμ  - Συντονισμός : Αναστασία Πολίτη

Oμιλητές :
Εσσάμ Αλαντάση, εκπρόσωπος Παλαιστινιακής Παροικίας Ιωαννίνων, νοσηλευτής
Μάκης Μπαλαούρας, Πρόεδρος ΔΣ Εφημερίδα H Εποχή, οικονομολόγος, τ. Βουλευτής
Μάιρα Κουντάννη, διεθνολόγος, ψυχοθεραπεύτρια, Πρωτοβουλία FreeAssange#Greece
Σουζάνα Καλέμου, σκηνοθέτης, Πρωτοβουλία FreeAssange#Greece
Nίκος Βακολίδης, συνιδρυτής ελληνικού παραρτήματος του παγκόσμιου δίκτυου υποστήριξης του Τζούλιαν Ασάνζ, UNITY4J, οδοντίατρος.

8.30 -9.00 Συζήτηση με το κοινό.

Η Υπόθεση Assange και τα Δικαιώματά μας

«Αυτή η γενιά ανθρώπων ενδέχεται να είναι η τελευταία ελεύθερη γενιά» είπε σε μια από τις συνεντεύξεις του πριν συλληφθεί. Ο Julian Paul Assange (γεννημένος Julian Paul Hawkins) είναι ένας Αυστραλός προγραμματιστής υπολογιστών ο οποίος είναι ο εκδότης του WikiLeaks. Ο Assange ίδρυσε το WikiLeaks στο 2006 και έλαβε διεθνή προσοχή στο 2010, όταν η WikiLeaks δημοσίευσε σειρά διαρροών από την Chelsea Manning, πρώην στρατιωτικό, που αφορούσαν στρατιωτικά και οικονομικά σκάνδαλα παγκόσμιας εμβέλειας. Αυτές οι διαρροές περιελάμβαναν βίντεο Δολοφονίας (Απρίλιος 2010), τα αρχεία καταγραφής του πολέμου στο Αφγανιστάν (Ιουλίου 2010), τα αρχεία καταγραφής του πολέμου στο Ιράκ (Οκτώβριος 2010) και το CableGate (Νοέμβριος 2010).

Ο κόσμος μάθαινε πρώτη φορά με αποδείξεις για τις off-shore και το στρατιωτικο-οικονομικό-πολιτικό σύμπλεγμα συμφερόντων. Μετά τις διαρροές του 2010, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών άρχισε ποινική έρευνα στο WikiLeaks και ζήτησε βοήθεια από συμμαχικά έθνη και ουσιαστικά επέβαλλε σιωπή στα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης. Από το 2010, όταν το WikiLeaks άρχισε να δημοσιεύει αποδείξεις τέλεσης εγκλημάτων πολέμου και βασανιστηρίων από τις ένοπλες δυνάμεις των Η.Π.Α., γίναμε μάρτυρες μίας διαρκούς και εναρμονισμένης προσπάθειας εκ μέρους αρκετών κρατών προκειμένου να εκδοθεί στις Η.Π.Α. για να διωχθεί ποινικά, γεγονός που εγείρει σοβαρά ερωτήματα αναφορικά με την “εγκληματοποίηση” της ερευνητικής δημοσιογραφίας κατά παράβαση του Συντάγματος των Η.Π.Α. και του διεθνούς δικαίου για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Την ίδια στιγμή, με παρρησία τονίζει ότι «έκτοτε, έχει εξαπολυθεί μία χωρίς σταματημό και όρια εκστρατεία δημόσιας παρενόχλησης, εκφοβισμού και δυσφήμισής του, όχι μάλιστα μονάχα εντός των Η.Π.Α., αλλά και στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Σουηδία και πρόσφατα στον Ισημερινό». Κατά την εκτίμησή του, πρόκειται για ένα ατέρμονο κύμα εξευτελιστικών, ταπεινωτικών και απειλητικών σχολίων στον τύπο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακόμη και από σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες και δικαστικούς λειτουργούς που εμπλέκονται στη δίωξη του, δεδομένου ότι «κατά τα τελευταία εννέα έτη, ο κύριος Assange εκτέθηκε σε συστηματική και προοδευτικά σοβαρή ηθική παρενόχληση κάθε είδους, από τη διαρκή δικαστική του δίωξη και τον αυθαίρετο εγκλεισμό του στην Πρεσβεία του Ισημερινού έως την εκβιαστική απομόνωσή του, τον εμπαιγμό και παρακολούθησή του μέσα στην Πρεσβεία και από την εμπρόθετη συλλογική γελοιοποίηση, τις προσβολές και τις ταπεινώσεις έως στην ανοιχτή παρακίνηση άσκησης βίας εναντίον του, ακόμη και τα επαναλαμβανόμενα απειλητικά τηλεφωνήματα για δολοφονία του». Χαρακτηρίστηκε ως ο Προμηθέας-Δεσμώτης της εποχής μας.

 

Σε όλο τον κόσμο το πρότυπο του στρατού κοινωνικοποιείται, τα όρια μεταξύ στρατιωτικής διαχείρισης και κοινωνικής καταργούνται… Ο Big Brother είναι σπίτι. Εγκαθίσταται στο αντικείμενο που μόλις φέρατε στο σπίτι από το κατάστημα της Apple. Με το να αναδεικνύουμε δημόσια ‘πώς’ πραγματικά συμπεριφέρονται τα θεσμικά όργανα, μπορούμε να κατανοήσουμε ειλικρινά, σε κάποιο βαθμό, για πρώτη φορά τον πολιτισμό ελέγχου που πραγματικά έχουμε. Έλεγχος στην πληροφορία, στη Μνήμη και στην Δυνατότητα. Πρέπει να ξεκινήσεις με την αλήθεια. Η αλήθεια είναι ο μόνος τρόπος που μπορούμε να φτάσουμε οπουδήποτε. Επειδή οποιαδήποτε λήψη αποφάσεων που βασίζεται σε ψέματα ή άγνοια δεν μπορεί να οδηγήσει σε καλό αποτέλεσμα για την κοινωνία.
Σε αυτόν τον κόσμο το να είσαι συντάκτης του WikiLeaks ήταν πάντα μια πολύ δύσκολη δουλειά. Όπως έχουμε δει, το WikiLeaks είναι μια ισχυρή οργάνωση.

Είναι ο ρόλος της καλής δημοσιογραφίας να αντιμάχεται ισχυρούς κακοποιούς και όταν αντιμάχεται ισχυρούς κακοποιούς, υπάρχει πάντα μια κακή αντίδραση. Βλέπουμε λοιπόν αυτή τη διαμάχη και πιστεύουμε ότι είναι καλό να συμμετέχουμε. Κατά τη διάρκεια του χρόνου μου στην απομόνωση στο υπόγειο μιας βικτωριανής φυλακής, συνεχίσαμε να απελευθερώνουμε τέτοιες πληροφορίες, και οι συνεργάτες μου συνεχίζουν να γράφουν ιστορίες. Οι σημαντικές αποκαλύψεις από αυτό το υλικό συνεχίζουν να έρχονται στην επιφάνεια. Απελευθερώσαμε 400.000 διαβαθμισμένα (απόρρητα) έγγραφα, την πιο εκπληκτική ιστορία ενός πολέμου που έχει ποτέ κυκλοφορήσει στον σύγχρονο πολιτισμό μας. Αυτά τα έγγραφα καλύπτουν τους θανάτους τουλάχιστον 109,000 χιλιάδων ανθρώπων. Αυτό είναι σοβαρό θέμα. Ποιο είναι το πιθανό όφελος; Μπορεί το υλικό αυτό να σώσει ζωές; Μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής πχ στο Ιράκ; Μπορεί να διαμορφώσει τις αντιλήψεις μας για το πώς ο πόλεμος πρέπει και δεν πρέπει να διεξάγεται; Μπορεί να διαμορφώσει τις αντιλήψεις μας για το ποιος πρέπει να διεξάγει πόλεμο και με ποιον τρόπο; Και η απάντηση σε αυτό είναι ένα σαφές ναι.

Το Cablegate είναι όγκοι υλικού 3,000. Είναι ο μεγαλύτερος πνευματικός θησαυρός που έχει εισέλθει στη δημόσια γνώση  στη σύγχρονη εποχή. Πιστεύω ότι ο δρόμος προς τη δικαιοσύνη είναι η εκπαίδευση… είδα ότι η γνώση στα χέρια των ανθρώπων συμβάλει στην αλλαγή. Οι δημοκρατικές κοινωνίες χρειάζονται ισχυρά μέσα μαζικής ενημέρωσης και το WikiLeaks είναι μέρος αυτού του τύπου. Κάθε νόμος, κάθε σύνταγμα, κάθε κανονιστική απόφαση βασίζεται σε αυτό που συζητούν οι άνθρωποι στην κοινότητά τους. Βασίζεται στη συνολική μας γνώση της ιστορίας και του παρόντος.

Αν η δημοσιογραφία είναι καλή, είναι ενοχλητική από τη φύση της. Αναρωτιέται πχ για τα κίνητρα της Κλίντον, που όταν αντιμετωπίζει ένα σοβαρό εγχώριο σκάνδαλο, προσπαθεί να κατηγορήσει τους Ρώσους, να κατηγορήσει τους Κινέζους και ούτω καθεξής. Είδα ότι η δημοσίευση σε όλο τον κόσμο ήταν βαθιά περιορισμένη από την αυτολογοκρισία, την οικονομία και την πολιτική λογοκρισία, ενώ το στρατιωτικο-βιομηχανικό συγκρότημα αυξανόταν με τεράστιο ρυθμό και ο όγκος των πληροφοριών που συλλέγει για όλους μας υπερέβαινε υπερβολικά τη δημόσια φαντασία. Είναι ενδιαφέρον το ότι οι ελβετικές τράπεζες κρύβουν επίσης τα περιουσιακά τους στοιχεία από την Ελβετία χρησιμοποιώντας τη δομή υπεράκτιων τραπεζών. Όταν καταρρίφθηκε η Enron, μέσω δικαστικών διαδικασιών, προέκυψαν χιλιάδες και χιλιάδες ηλεκτρονικά μηνύματα τα οποία ήταν εσωτερικά και παρείχε ένα παράθυρο για τον τρόπο διαχείρισης ολόκληρης της εταιρείας. Ήταν όλες οι μικρές αποφάσεις που υποστήριζαν τις καταφανείς παραβιάσεις.

Εννοώ ότι υπάρχουν τεράστιες πιέσεις για εναρμόνιση της νομοθεσίας για την ελευθερία του λόγου και της νομοθεσίας για τη διαφάνεια σε όλο τον κόσμο - εντός της ΕΕ, μεταξύ της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών.  Σε όλους τους θεσμούς. Πολιτικούς, μιντιακούς, εκπαιδευτικούς. Ποιον δρόμο θα πάρει; Είναι δύσκολο να το δεις. Οι υπηρεσίες πληροφοριών κρατούν τα πράγματα μυστικά επειδή παραβιάζουν συχνά το κράτος δικαίου ή την αρμόζουσα συμπεριφορά. Ως συντάκτης του Wikileaks, συμμετείχα στην καταπολέμηση πολλών νομικών επιθέσεων. Για να το κάνουμε αυτό, και για να διατηρήσουμε τις πηγές μας ασφαλείς, έπρεπε να διαδώσουμε περιουσιακά στοιχεία, να κρυπτογραφήσουμε τα πάντα και να μετακινήσουμε τις τηλεπικοινωνίες και τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο για να ενεργοποιήσουμε τους νόμους προστασίας σε διαφορετικές εθνικές δικαιοδοσίες.

Λοιπόν, υπάρχει ένα ερώτημα σχετικά με το τι είδους πληροφορίες είναι σημαντικές στον κόσμο, τι είδους πληροφορίες μπορούν να επιτύχουν μεταρρύθμιση. Και υπάρχουν πολλές πληροφορίες. Έτσι, οι θεσμοί καταβάλλουν προσπάθεια για να τις αποκρύψουν, αλλά όταν βγαίνουν οι πληροφορίες στο φως, υπάρχει ελπίδα ότι κάτι μπορεί να πάει καλά στον κόσμο.

Η δημοσιογραφία θα πρέπει να είναι περισσότερο σαν την επιστήμη. Στο μέτρο του δυνατού, τα γεγονότα πρέπει να είναι επαληθεύσιμα. Εάν οι δημοσιογράφοι θέλουν μακροπρόθεσμη αξιοπιστία για το επάγγελμά τους, πρέπει να πάνε προς αυτή την κατεύθυνση. Έχετε περισσότερο σεβασμό για τους αναγνώστες.

Κατά την περίοδο της κατ 'οίκον περιορισμό, είχα ένα ηλεκτρονικό manacle (σσ μηχάνημα διαρκούς καταγραφής κάθε σωματικής λειτουργίας) γύρω από το πόδι μου για 24 ώρες την ημέρα, και για κάποιον που προσπάθησε να δώσει στους άλλους την ελευθερία όλη τους την ενήλικη ζωή, αυτό είναι απολύτως απαράδεκτο.

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να επιτευχθεί δικαιοσύνη είναι να εκθέσει κανείς την αδικία. Η συνέπεια είναι ζήτημα στάση ζωής αξιών, δεν έχει να κάνει με το σταθερό μέρος όπου σταθμεύσατε το αυτοκίνητό σας. Η οικογένειά μου έπρεπε να κινηθεί και να αλλάξει το όνομά της και να υπόκεινται σε απειλές από δεξιά μπλογκ που καλούσαν το γιο μου, για παράδειγμα, να σκοτωθεί.

Η διακοπή των πληροφοριών είναι μια νέα μορφή λογοκρισίας. Η πραγματικότητα είναι μια πτυχή της δημόσιας περιουσίας. Πρέπει να κατασχεθεί. Και η ερευνητική δημοσιογραφία είναι η ευγενής τέχνη της κατάσχεσης της πραγματικότητας από τους ισχυρούς. Αλλά όλα όσα συζητάμε εξαρχής είναι οικουμενικά ζητήματα είτε μιλάμε για το χρηματοοικονομικό σύστημα που πήγε στραβά, είτε μιλάμε για τη διαφθορά, είτε μιλάμε για τη γεωπολιτική, είτε για την ενέργεια, είτε για το περιβάλλον. Όλα αυτά είναι πλανητικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα και εξακολουθούμε να έχουμε στα χέρια μας ένα πλανητικό εργαλείο που επιτρέπει καλύτερη επικοινωνία, καλύτερη ανταλλαγή γνώσεων, καλύτερη συμμετοχή στις πολιτικές και δημοκρατικές διαδικασίες. Αυτό που υποψιάζομαι είναι ότι ένα πλανητικό οικουμενικό διαδίκτυο είναι το μοναδικό εργαλείο που έχουμε για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα πλανητικά ζητήματα, και αυτός είναι ο λόγος που αυτός ο αγώνας για ένα ελεύθερο διαδίκτυο είναι ο κεντρικός αγώνας που όλοι έχουμε την ευθύνη να δώσουμε.

[...]Τι πρέπει να κάνουμε; [...] Θα πρέπει να σημάνουμε συναγερμό. Αυτό το βιβλίο είναι η κραυγή ενός φύλακα μέσα στη νύχτα. [...] Θα πρέπει να διαδώσουμε αυτά που έχουμε μάθει όσο υπάρχει ακόμη ευκαιρία για σένα, τον αναγνώστη, να καταλάβεις τι συμβαίνει και να κάνεις κάτι γιʼ αυτό. [...]Η μη συμμόρφωση είναι το μόνο αληθινό πάθος που αξίζει να κυριαρχεί. Είναι ώρα να πάρουμε τα όπλα του νέου κόσμου μας, να πολεμήσουμε για μας και για εκείνους που αγαπάμε».

ΠΑΡΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ