Άμστερνταμ 1943:

 
 Η συνοικία των Εβραίων .Το άστρο του Δαυίδ στα πανωφόρια των ανθρώπων δείχνει την  "ειδυλλιακή" ζωή που περνούσαν , έως ότου οι Γερμανοί αποφάσισαν να τους μαζέψουν και να τους στείλουν κι αυτούς (105 χιλιάδες) σε ένα "ωραίο ταξιδάκι χωρίς επιστροφή" στα στρατόπεδα εξόντωσης , για να θυμηθούμε τον Μιχαλολιάκο , που περιέγραφε εν ευθυμία στους χαχανίζοντες  γορίλες του την τύχη των δικών μας Εβραίων . 

Άμστερνταμ 1943
Ενώ οι αεροπορικές "επισκέψεις"των συμμάχων  γίνονταν συχνότερες  πάνω από τις στέγες των σπιτιών του και  η ζωή των σκλαβωμένων   κατοίκων  έπαιρνε δραματικές διαστάσεις, οι Γερμανικές αρχές Κατοχής συμπεριφέρονταν σαν να μη συνέβαινε τίποτε. Το περίφημο  Concertgebouw οργάνωνε ψυχαγωγικά "απογευματινά" με γερμανικές  στρατιωτικές μπάντες  για τους στρατιωτικούς και τους  φιλοναζιστές Ολλανδούς .



Τα βράδια όμως ήταν αφιερωμένα σε φημισμένους μαέστρους (ανάμεσα στους οποίους και ο φέρελπις Χέρμπερτ φον Κάραγιαν) που ενώπιον την στρατιωτικής και ντόπιας ελίτ έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους για την ...προαγωγή του πνεύματος αλλά και την ικανοποίηση του εκλεπτυσμένου γούστου των Αρίων τεράτων...


Ακούστε την πρώτη ηχογράφηση που έκανε ο Κάραγιαν στην  πρώτη συμφωνία του Μπραμς με την  Concertgebouw Orchestra . Σκεφτείτε ότι , την ίδια ώρα, λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα η παιδούλα Άννα Φρανκ πιθανόν να έγραφε  στη σοφιτούλα της κάποιες γραμμές από το μαρτυρικό Ημερολόγιό της...