Andy Warhol
By Glenn O'Brien
Published December 1, 2008
https://www.interviewmagazine.com
This interview was conducted at the third Factory, at 860 Broadway. It took 90 minutes-the time of one tape. I had thoughts about some of the questions, but mostly the interview was improvised. Andy was really on that day. We talked in the paneled “board room” while staff, including Fred Hughes, Catherine Guinness, Bob Colacello, and Ronnie Cutrone, came and went in the normal course of Factory business. I think Andy liked the questions, but most important, that he sounded smart and funny.[.........]
Read:« Andy Warhol - Interview Magazine»
To 2008, στο περιοδικό Interview δημοσιεύθηκε μια συνέντευξη του Αντι Γουόρχολ από το 1977
Με αφορμή το τέλος εποχής του περιοδικού
Interview, θυμόμαστε μια από τις πιο θρυλικές συνεντεύξεις του
δημιουργού του και μαζί μερικά από τα εξώφυλλα που έγραψαν ιστορία.
Ο Γκλεν Ο' Μπράιεν περιγράφει: «Είχα αγχωθεί με κάποιες από τις ερωτήσεις, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης ήταν αυτοσχεδιασμός. Ο Αντι ήταν σε φόρμα εκείνη τη μέρα. Μιλήσαμε στο meeting room, καθώς το προσωπικό - από τον Φρεντ Χιους, την Κάθριν Γκίνες, τον Μπομπ Κολατσέλο και τον Ρόνι Κουτρόν - πηγαινοέρχονταν κάνοντας τις δουλειές τους. Νομίζω πως ο Αντι λάτρεψε τις ερωτήσεις, αλλά το πιο σημαντικό, ότι φαινόταν έξυπνος και αστείος.
Το πρώτο τεύχος του Interview, το 1969, με την Ανιές Βαρντά στο εξώφυλλο
Ποιο ήταν το πρώτο σου έργο τέχνης; Συνήθιζα να κάνω χαρτοκοπτική με κούκλες.
Σε τι ηλικία; Επτά.
Επαιρνες καλούς βαθμούς στο σχολείο; Ναι, έπαιρνα. Αρεσα στους δασκάλους. Στο δημοτικό σε βάζουν να αντιγράψεις εικόνες από βιβλία. Νομίζω πως το πρώτο ήταν ένα του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον.
Ελεγαν ότι έχεις φυσικό ταλέντο; Κάτι τέτοιο τέτοιο. Αφύσικο ταλέντο.
Είχες τάση προς τα καλλιτεχνικά στο γυμνάσιο; Ημουν συνέχεια άρρωστος, οπότε πήγαινα σχολείο το καλοκαίρι για να μπορέσω να καλύψω τα κενά. Είχα μόνο ένα μάθημα καλλιτεχνικών.
Ποια ήταν η διασκεδασή σου όταν ήσουν έφηβος; Δεν έκανα τίποτα για να διασκεδάσω. Νομίζω μια φορά πήγα και είδα τον Φρανκ Σινάτρα σε μια παράσταση με τον Τόμι Ντόρσι.
Οπότε, πώς αποφάσισες να γίνεις καλλιτέχνης και να μετακομίσεις στη Νέα Υόρκη; Πήγα στο πανεπιστήμιο του Κάρνγεκι. Ο Φίλιπ Περστάιν πήγαινε στη Νέα Υόρκη σε ένα διάλειμμα από τις σπουδές του, πήρα κι εγώ μια τσάντα για ψώνια και πήραμε το λεωφορείο. Πήραμε τα πορτφόλιό μας και τα δείχναμε στη Νέα Υόρκη, θέλοντας να βρούμε δουλειά. Η κυρία από το Glamour, η Τίνα Φρέντερικς, είπε πως όταν τελειώσω το σχολείο θα μου έδινε δουλειά. Οπότε επέστρεψα. Αυτή ήταν η πρώτη μου δουλειά. Μου έδωσε να φτιάξω ένα παπούτσι.
Ποια ήταν η φιλοδοξία σου; Να γίνεις γραφίστας ή εικαστικός; Δεν είχα καμία φιλοδοξία.
H Τζόντι Φόστερ τον Ιανούαριο του 1977
Ποιος ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που σε επηρέασε; Πρέπει να ήταν ο Γουόλτ Ντίσνεϊ. Εκανα χαρτοκοπτική με κούκλες του Ντίσνεϊ. Ηταν η Χιονάτη στην πραγματικότητα που με επηρέασε.[..........................]
To 2008, στο περιοδικό Interview δημοσιεύθηκε μια συνέντευξη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου