Όχι σε ανέξοδους κι αδιέξοδους εθνικισμούς!
Σπύρος Σιδέρης*
Κανείς δεν περίμενε ότι η επίλυση της διαφοράς για το ονοματολογικό μεταξύ Ελλάδας και πΓΔΜ, θα ερχόταν χωρίς να υπάρξουν αντιδράσεις, είτε από τη μια χώρα, είτε από την άλλη.
Η επένδυση «κύκλων» για το πολιτικό τους μέλλον, στην αντιπαράθεση μεταξύ των κρατών και στην εθνικιστική ρητορική που χρησιμοποίησαν, σφυρηλάτησε ισχυρές απόψεις για την ουσία των διαφορών, τις περισσότερες φορές λανθασμένες.
Στην Ελλάδα, δημιουργήθηκαν αρκετά κόμματα, ακουμπώντας σε εθνικές κόκκινες γραμμές.
Σε αυτή την «εθνική» γραμμή δεν παρέλειψε να συμμετάσχει και η επίσημη Εκκλησία, η οποία βρήκε στήριγμα για την μελλοντική της επιβίωση, καθώς η πνευματική της ανεπάρκεια και ο συντηρητισμός της απομάκρυναν σταδιακά τους «ακροατές» της.
Φυσικά κανείς απ’ όλους αυτούς δεν θα δεχόταν, ως ελληνικό «εθνικό αλυτρωτισμό» της ρητορικής τους για χαμένες πατρίδες, τη Μικρά Ασία, τη Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη, την Ανατολική Ρωμυλία και τη Θράκη, καθώς και τη Βόρειο Ήπειρο.
Ούτε φυσικά απασχόλησε τους ίδιους κύκλους η προκλητική ενέργεια Ελλήνων, να σηκώσουν Ελληνική σημαία στα νερά του Κεράτιου Κόλπου στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας και να ψάλλουν τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο, κατά την διάρκεια της τελετής των Θεοφανίων.
Αντίστοιχα στην πΓΔΜ το συντηρητικό κόμμα VMRO και ο Νίκολα Γκρουέφσκι, με την ανάληψη της εξουσίας, ανέπτυξε έναν νέο-εθνομακεδονισμό, προσπαθώντας να δημιουργήσει ταυτότητα και ενιαία εθνική συνείδηση, σε μια χώρα με έντονες εθνικές διαφορές.
Σύμβολα χιλιάδων ετών χρησιμοποιήθηκαν για να διαμορφώσουν εθνική ταυτότητα, ενάντια σε κάθε ιστορικά καταγεγραμμένη και στοιχειοθετημένη αλήθεια.
Στην πρώτη συνάντηση του Νίκολα Γκρουέφσκι με τον Σαλί Μπερίσα στα Τίρανα, ο Αλβανός Πρωθυπουργός χαρακτήρισε γελοίες τις προσπάθειες για παραχάραξη της Ιστορίας από τη μεριά του Γκρουέφσκι.
Αυτή η παρέμβαση βέβαια δεν άλλαξε την πρακτική του Νίκολα Γκρουέφσκι, με αποκορύφωμα το σχέδιο «Σκόπια 2014», όπου η αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική κυριάρχησε στο κέντρο της πρωτεύουσας της πΓΔΜ και δεκάδες αγάλματα έκαναν την εμφάνιση τους, με πρόσωπα από την ελληνική, ρωμαϊκή, αλβανική και βουλγαρική ιστορία.
Αποκορύφωμα παραχάραξης της ιστορίας, η ονομασία της σλαβικής καταγωγής γλώσσας της χώρας, ως «μακεδονική».
Χορτάσαμε εθνικισμούς, ανέξοδους κι αδιέξοδους. Κρύψαμε κάτω από το χαλί όλα τα σκουπίδια που βρόμιζαν την «καθαρότητα» μας.
Λείπει ο ρεαλισμός τόσο από την πολιτική ηγεσία όσο και από τους πολίτες.
Οι ευκαιρίες δεν θα λείψουν για να λυθούν οι διαφορές, όμως ο χρόνος δεν είναι για κανέναν σύμμαχος.
Φυλακιστήκαμε στην Ιστορία δυστυχώς.
___________________________________
Ο Σπύρος Σιδέρης είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Σπούδασε στη
Βουλγαρία, την Ελλάδα και τη Βρετανία, αλλά την πραγματική γνώση την
απέκτησε ταξιδεύοντας στην Ελλάδα και τον κόσμο, γνωρίζοντας μοναδικούς
ανθρώπους που μοιράστηκαν μαζί του ατελείωτες ώρες συζητήσεων και
αναζητήσεων. Δημοσίως γράφει, μιλά, αναλύει και σχολιάζει γεγονότα που
έχει ζήσει και πρόσωπα που έχει γνωρίσει, στο ραδιόφωνο από το 1988, τον
έντυπο Τύπο από το 1992, την τηλεόραση και το διαδίκτυο από το 2004. Tο
2013 ξεκίνησε το ταξίδι του αγγλόγλωσσου Independent Balkan News Agency
LTD, με ειδήσεις, αναλύσεις, άρθρα γνώμης, συνεντεύξεις από τις
γείτονες χώρες, τα Βαλκάνια ( Αλβανία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία,
Ελλάδα, Κροατία, Κύπρο, Κόσοβο, Μαυροβούνιο. ΠΓΔ της Μακεδονίας,
Ρουμανία, Σλοβενία, Σερβία και Τουρκία). Ταξιδεύει καλύπτοντας
κυβερνητικό και διπλωματικό ρεπορτάζ. Έμεινε σε πάνω από 20 πόλεις κι
επισκέφθηκε πάνω από 40 χώρες, σε Ευρώπη, Ασία, Αφρική κι Αμερική,
μάρτυρας ιστορικών γεγονότων. Παράλληλα με τη δημοσιογραφία ασχολείται
και με τη μυθοπλασία. Έχει εκδώσει τρία παιδικά παραμύθια.Έργα: «Το
φεγγάρι που δεν μπορούσε να κοιμηθεί», εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, «Ανθολογία
Διηγήματος» Α. Σαμαράκη, Συλλογικό, εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, «Πρόσωπα και
Ιστορία» Εκδόσεις ΕΑΣ. Καρδίτσας, «Τουριστικός οδηγός Καρδίτσας«,
εκδόσεις ΔΕΤΑ. Καρδίτσας, «Η Κοσμοσώτειρα» Μικρή μυθιστορία για τον
Ισαάκιο Κομνηνό, εκδόσεις ΙΛΜ Φερών, «Τα βαφτίσια» Μυθιστορία για την
μάχη της Ματαράγκας, υπό έκδοση.
Η επένδυση «κύκλων» για το πολιτικό τους μέλλον, στην αντιπαράθεση μεταξύ των κρατών και στην εθνικιστική ρητορική που χρησιμοποίησαν, σφυρηλάτησε ισχυρές απόψεις για την ουσία των διαφορών, τις περισσότερες φορές λανθασμένες.
Στην Ελλάδα, δημιουργήθηκαν αρκετά κόμματα, ακουμπώντας σε εθνικές κόκκινες γραμμές.
Σε αυτή την «εθνική» γραμμή δεν παρέλειψε να συμμετάσχει και η επίσημη Εκκλησία, η οποία βρήκε στήριγμα για την μελλοντική της επιβίωση, καθώς η πνευματική της ανεπάρκεια και ο συντηρητισμός της απομάκρυναν σταδιακά τους «ακροατές» της.
Φυσικά κανείς απ’ όλους αυτούς δεν θα δεχόταν, ως ελληνικό «εθνικό αλυτρωτισμό» της ρητορικής τους για χαμένες πατρίδες, τη Μικρά Ασία, τη Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη, την Ανατολική Ρωμυλία και τη Θράκη, καθώς και τη Βόρειο Ήπειρο.
Ούτε φυσικά απασχόλησε τους ίδιους κύκλους η προκλητική ενέργεια Ελλήνων, να σηκώσουν Ελληνική σημαία στα νερά του Κεράτιου Κόλπου στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας και να ψάλλουν τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο, κατά την διάρκεια της τελετής των Θεοφανίων.
Αντίστοιχα στην πΓΔΜ το συντηρητικό κόμμα VMRO και ο Νίκολα Γκρουέφσκι, με την ανάληψη της εξουσίας, ανέπτυξε έναν νέο-εθνομακεδονισμό, προσπαθώντας να δημιουργήσει ταυτότητα και ενιαία εθνική συνείδηση, σε μια χώρα με έντονες εθνικές διαφορές.
Σύμβολα χιλιάδων ετών χρησιμοποιήθηκαν για να διαμορφώσουν εθνική ταυτότητα, ενάντια σε κάθε ιστορικά καταγεγραμμένη και στοιχειοθετημένη αλήθεια.
Στην πρώτη συνάντηση του Νίκολα Γκρουέφσκι με τον Σαλί Μπερίσα στα Τίρανα, ο Αλβανός Πρωθυπουργός χαρακτήρισε γελοίες τις προσπάθειες για παραχάραξη της Ιστορίας από τη μεριά του Γκρουέφσκι.
Αυτή η παρέμβαση βέβαια δεν άλλαξε την πρακτική του Νίκολα Γκρουέφσκι, με αποκορύφωμα το σχέδιο «Σκόπια 2014», όπου η αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική κυριάρχησε στο κέντρο της πρωτεύουσας της πΓΔΜ και δεκάδες αγάλματα έκαναν την εμφάνιση τους, με πρόσωπα από την ελληνική, ρωμαϊκή, αλβανική και βουλγαρική ιστορία.
Αποκορύφωμα παραχάραξης της ιστορίας, η ονομασία της σλαβικής καταγωγής γλώσσας της χώρας, ως «μακεδονική».
Χορτάσαμε εθνικισμούς, ανέξοδους κι αδιέξοδους. Κρύψαμε κάτω από το χαλί όλα τα σκουπίδια που βρόμιζαν την «καθαρότητα» μας.
Λείπει ο ρεαλισμός τόσο από την πολιτική ηγεσία όσο και από τους πολίτες.
Οι ευκαιρίες δεν θα λείψουν για να λυθούν οι διαφορές, όμως ο χρόνος δεν είναι για κανέναν σύμμαχος.
Φυλακιστήκαμε στην Ιστορία δυστυχώς.
___________________________________
*Σπύρος Σιδέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου