Τρίτη, Μαρτίου 27, 2018

Νένα Βενετσάνου:" Όπου και να γυρίσεις το βλέμμα πια, βλέπεις ολοκαυτώματα!"

Κατερίνα Πουλοπούλου



«Με τον Νότη ξαναβρεθήκαμε πριν δύο χρόνια και το ρεσιτάλ μας «Κάθε μια νύχτα είναι μόνο μια σελίδα» θυμάται η Νένα Βενετσάνου με αφορμή τις δυο νέες εμφανίσεις της.
«Μαζί με τον νέο συνεργάτη του, τον κιθαρίστα Γιώργο Τοσικιάν, υπήρξε η συνέχεια της συνεργασίας μας που είχαμε παλαιότερα, σχεδόν 20 χρόνια πριν. Επέμεινε να με συνοδεύσουν και στα δικά μου τραγούδια, τα προσάρμοσαν για δύο κιθάρες και με συγκίνησε με την χειρονομία αυτή, γιατί το να με συνοδεύουν δύο κιθαριστές αυτού του επιπέδου είναι θείο δώρο» αναφέρει η Νένα Βενετσάνου για τις δύο παραστάσεις τους 21 και 28 Μαρτίου στη Σφίγγα μιλώντας στο iefimerida. «Ο Μαυρουδής και ο Τοσικιάν είναι πολύ δεμένοι καλλιτεχνικά, δύο βιρτουόζοι με διαφορετικά εκφραστικά κέντρα, που συμπληρώνει ο ένας τον άλλον με αγάπη και σεβασμό και μαγεύομαι κάθε φορά που τους ακούω».
Εμείς κάνουμε ακουστική μουσική,
«Η πρότασή του Νότη φέτος ήταν να τραγουδήσω στη Σφίγγα «Τα τραγούδια της Ψυχής» με την Μόρφω Τσαϊρέλη συνεργάτιδά του, που άκουσα για πρώτη φορά ζωντανά στο Ηρώδειο στη μεγάλη του συναυλία. Διαθέτει μια σπουδαία στιβαρή φωνή, με μεγάλες δυνατότητες και έντονη σκηνική παρουσία. Το περασμένο καλοκαίρι στην Πάρο στην παρουσίαση ενός βιβλίου, τραγουδήσαμε παρέα προσκεκλημένες του ιατρού-συγγραφέα Αντώνη Αρκά, καλού φίλου του Νότη, γνωριστήκαμε περισσότερο».
-Απολαμβάνουμε το θείο δώρο του τραγουδιού
«Η Μόρφω έχει στο νου της διάφορα, ο Νότης μας αφήνει εν λευκώ να κάνουμε ότι θέλουμε, δεν ξέρω αν θα προλάβουμε να ολοκληρώσουμε τις ιδέες μας, αλλά είναι μια πολύ καλή αρχή συνεργασίας, και θέλω να έχει μέλλον. Εγώ, ο Νότης, η Μόρφω έχουμε κάνει μια μεγάλη επαγγελματική διαδρομή, έναν κύκλο ο καθένας στον τομέα του, αισθάνομαι ικανοποίηση και πληρότητα κοντά τους. Κάνουμε ακουστική μουσική, κάτι που έχει χαθεί από το τραγούδι εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό μου αρέσει. Απολαμβάνουμε το θείο δώρο του τραγουδιού, τη μουσική μας τέχνη, νομίζω το κατανοεί το κοινό, μας ακολουθεί, ξέρει πως έχουμε πάντα και καλλιτεχνικές αξιώσεις και πιστεύω πως θα είναι δύο πολύ γεμάτες βραδιές. Αυτό που έχουμε το δίνουμε στο κοινό έχει να κάνει με μας τους ίδιους, με την δεξιοτεχνία μας, με ότι μας δίνει ευχαρίστηση».
Το κοινό περιμένει να ακούσει κάτι καινούργιο, κάτι που να δείχνει πως προχωράμε, να δει πως αντέχουμε
«Το ρεπερτόριο που θα παρουσιάσουμε είναι ποικίλο, τραγούδια του Νότη, δικά μου, τα ισπανόφωνα τραγούδια που τραγούδησε στον τελευταίο δίσκο του Νότη η Μόρφω, τα νέα τραγούδια, αυτά που μου έγραψαν ο Σταυριανός , ο Κόκοτος , η Πηγή Λυκούδη. Φυσικά θα πούμε και τα γνωστά μας τραγούδια, αλλά το κοινό ειδικά αυτή την εποχή περιμένει ν’ ακούσει και κάτι καινούργιο, κάτι που να δείχνει πως προχωράμε, να δει πως αντέχουμε.
Είναι σαν να παίρνει κουράγιο το κοινό, όταν ακούει καινούργια τραγούδια και νέες συνεργασίες.
Το ελληνικό τραγούδι σήμερα, μπορεί να μην περνά στιγμές δόξας, αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι. Πάντα έχει επιτυχία ένα καλό τραγούδι, μπορεί αυτή η επιτυχία να κρατά όσο ένα χειροκρότημα αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο σήμερα το χειροκρότημα».
Πώς να μην σκεφτώ τους δύο αξιωματικούς μας, τόσο νέα παιδιά κλεισμένα στα μπουντρούμια, ένοιωσα να σφίγγει η ψυχή μου
«Την καθημερινότητα που ζουν οι άνθρωποι εν μέσω μολότοφ, καταλήψεων, αβάσταχτων φόρων, έντασης στο Αιγαίο, κατασχέσεων και άλλων βασάνων, δεν μπορούμε να την παραβλέψουμε. Οι καλλιτέχνες σε τέτοιες δύσκολες φάσεις πρέπει να κάνουμε αυτό που θέλει η ψυχή μας. Έχει μεγάλη δύναμη η τέχνη μας σε τέτοιες στιγμές, όταν κλονίζονται όλες οι πολιτιστικές αξίες.
Όπου και να γυρίσεις το βλέμμα πια, βλέπεις ολοκαυτώματα. Προχθές που ήμουν στο ραδιόφωνο για συνέντευξη, μετά τις ειδήσεις, μπήκε το τραγούδι της Πηγής πάνω σε ποίηση Γιοσέφ Ελιγιά: Μιλιταρισμός ….Και στις πλατείες τις μικρές και στα μικρά καντούνια, ντραν και ντραν και ντραν και ντραν, ηχούνε τα σπιρούνια, πηχτό σκοτάδι στην ψυχή… κι’ η μπότα φοβερίζει! Πώς να μην σκεφτώ τους δύο αξιωματικούς μας, τόσο νέα παιδιά κλεισμένα στα μπουντρούμια, τους γονείς τους, τους συγγενείς τους; Και δεν είμαι η μόνη, που ένοιωσα να σφίγγει η ψυχή μου.
Με την Πηγή Λυκούδη, την συνθέτρια των τραγουδιών αυτών λέγαμε πως δεν είναι σιωπή κανονική αυτή τριγύρω μας, είναι οι κρατημένες ανάσες ανθρώπων που αγωνιούν για το μέλλον.
Οι καλλιτέχνες προσπαθούμε να κάνουμε αυτό που ζητά η ψυχή μας και να λέμε αυτό που θέλουμε απερίφραστα, με τον δικό μας τρόπο, από μας τους καλλιτέχνες τελικά περιμένουν βοήθεια και στήριξη οι άνθρωποι. Δεν υπάρχει κάτι άλλο που να στηρίζει τις κοινωνίες, αλλά σίγουρα όμως δεν είναι αρκετό».

Νότης Μαυρουδής - Νένα Βενετσάνου - Μόρφω Τσαϊρέλη - Γιώργος Τοσικιάν
Με συνθέσεις Χατζιδάκι, Μαυρουδή, Βενετσάνου και άλλων, διασκευές παλαιών λαϊκών τραγουδιών, όπως και έργα για δύο κιθάρες από τη Λατινική Αμερική (που κυκλοφόρησαν σε cd-βιβλίο, με τίτλο “Café Latino”), οι τέσσερις καταξιωμένοι καλλιτέχνες καταθέτουν τις μουσικές εμπειρίες και το ταλέντο τους, σε ένα πρόγραμμα που ενώνει τρεις  γενιές με τραγούδια, για να αναδείξουν τη βαθύτερη ομορφιά της μουσικής, του λόγου και των νοημάτων τους, θυμίζοντάς μας πως τα τραγούδια μπορούν να γίνουν όπλα αντοχής κατά της σκοτεινής και χαοτικής εποχής μας.
Μαζί τους ο Ντίνος Χατζηιορδάνου στο ακορντεόν.

«Τραγούδια της ψυχής…» (Για ένα δάκρυ κρυφό)
Τετάρτη 21 και 28 Μαρτίου @ Σφίγγα
Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής (είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)
Τηλ: 2114096149, 6987844845, Ώρα έναρξης: 21.00

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οι μάσκες ως προσχήματα για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

  Όχι στο όνομά μας!  Η μάσκα είναι, βέβαια, μια κάποια λύση. Να μιλάμε για "κρίση", αντί για ...