Όμως, γίνονται συντονισμένες προσπάθειες από τις διευθυντικές ελίτ να
παρουσιασθεί ως κύρια υπεύθυνη για την χρεοκοπία η παγκόσμια οικονομική
κρίση. Από την άλλη, τα κόμματα της Αριστεράς παρουσιάζουν ως υπεύθυνους
την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ευρώ, την παγκοσμιοποίηση, τον καπιταλισμό και
τον ιμπεριαλισμό, με συνέπεια να υποβαθμίζουν τις ευθύνες του εγχωρίου
πολιτικού-οικονομικού συστήματος. Θα πρέπει λοιπόν να επισημανθούν τρία
μείζονα πραγματολογικά στοιχεία που αποσιωπούνται ή συγκαλύπτονται
τεχνηέντως, είτε από κομματική σκοπιμότητα, είτε από άγνοια ή ιδεολογική
αβελτηρία:
- Την είσοδο της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν την
επέβαλε η Γερμανία, η Γαλλία ούτε οι ΗΠΑ, αλλά τα δύο μεγάλα κόμματα
(ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) και η άρχουσα οικονομική τάξη με την υποστήριξη των ΜΜΕ.
Είναι γνωστό ότι ο Κ. Καραμανλής Α' πίεζε προς όλες τις ευρωπαϊκές
κυβερνήσεις για να κάμψει αρνήσεις, δυσπιστίες και σκεπτικισμούς.
-
Επίσης, η εγχώρια πολιτική και οικονομική ιθύνουσα τάξη θέλησαν και
επεδίωξαν από τη δεκαετία του ’90 την είσοδο στην ΟΝΕ (ευρωζώνη) και
μάλιστα με ψευδή και παραποιημένα στοιχεία - δεν τους εξεβίασε κανείς
Αμερικανός ή Ευρωπαίος.
-
Οι ίδιες ελίτ επίσης επέλεξαν, χωρίς να τις υποχρεώσει κανείς, ήδη από
το 1988 να αναλάβουν την ηλίθια και καταστρεπτική Ολυμπιάδα και το
κατάφεραν το 1997 για τους Ολυμπιακούς του 2004, με τυμπανοκρουσίες και
πανηγυρισμούς! Μάλιστα ο Κ. Καραμανλής Α' έκανε πρόταση να γίνει η Ελλάς
μόνιμος τόπος διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων!
Αυτές οι
πολιτικές επιλογές, αυθεντικής νεοελληνικής πατέντας, είχαν ως
αποτέλεσμα τον υπερδανεισμό και την υπερχρέωση, τα μεγάλα ελλείμματα
και δεκάδες άλλα χρονίζοντα δομικά και θεσμικά προβλήματα που οδήγησαν
στην κηδεμονία της τρόικας. Αυτά τα προβλήματα ήταν γνωστά στην πολιτική
εξουσία, καθώς επίσης στους οικονομικούς, επιχειρηματικούς, τραπεζικούς
κύκλους και στα ΜΜΕ. Γνωστά στην ιθύνουσα τάξη ήταν επίσης η τεράστια
φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή, οι φοροαπαλλαγές, οι πελατειακές σχέσεις,
η διαφθορά, η διαπλοκή με τα ΜΜΕ και την οικονομική εξουσία, η έλλειψη
σοβαρής βιομηχανίας και το αποτυχημένο παραγωγικό μοντέλο των
κρατικοεπιδοτούμενων μικροεπιχειρήσεων, που λυμαίνονταν τα αναπτυξιακά
προγράμματα και φυγάδευαν τα κέρδη τους στο εξωτερικό. Γνωστή ήταν και η
απελπιστική κατάσταση της παρασιτικής δημόσιας διοίκησης, της
απαξιωμένης δημόσιας εκπαίδευσης, των προβληματικών κρατικών
νοσοκομείων, και γενικώς των υπολειτουργούντων θεσμών. Δεν έγινε όμως
καμία ουσιαστική ενέργεια από την πλευρά των ιθυνόντων για κάποια μέτρα,
για μεταρρυθμίσεις και αναδιάρθρωση.Η αιτία για την πορεία προς τον γκρεμό δεν είναι η παρέμβαση κάποιας ξένης χώρας που επέβαλε κατοχή, κάποιων διεθνών συνωμοτών ιμπεριαλιστών, κάποιας εξωτερικής βούλησης ούτε κάποια μοίρα ή κάποιος βιολογικός γενετικός παράγοντας, όπως πιστεύουν αρκετοί Νεοέλληνες. Τα προβλήματα και οι παθογένειες που οδήγησαν στην χρεοκοπία είναι γνησίως ελληνικά, είναι νεοελληνικής εμπνεύσεως, κοπής και αποκλειστικότητας, επινοημένα από Νεοέλληνες Χριστιανούς Ορθοδόξους. οφείλονται σε εσωτερικούς λόγους και όχι σε κάποια ξένη κατοχή. Η χρεοκοπία δεν είναι συγκυριακό φαινόμενο. ο εξωτερικός παράγοντας και η παγκόσμια κρίση δεν ήταν η αιτία, ήταν ο καταλύτης που ανέδειξε τη γύμνια του ελληνικού συστήματος. Ο όρος «ξενοκρατία», που κυριαρχούσε στο παρελθόν, αλλά χρησιμοποιείται και σήμερα, κυρίως από την Αριστερά, συγκαλύπτει αυτή την πραγματικότητα. Στο βαθμό βεβαίως που οι μεγάλες ξένες δυνάμεις επενέβαιναν ή επεμβαίνουν στα εσωτερικά της χώρας, πάλι ευθύνεται το ελληνικό πολιτικό σύστημα, η άρχουσα πολιτική και οικονομική ελίτ που επέτρεπαν και επιτρέπουν τέτοιες επεμβάσεις, είτε λόγω πεποιθήσεων και συμφερόντων είτε λόγω ανικανότητας.
Υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία είναι οι ενδογενείς και εσωτερικοί παράγοντες, οι κυρίαρχες δυνάμεις του νεοελληνικού πολιτικού συστήματος: όλες οι κυβερνήσεις των δύο κυβερνητικών κομμάτων που δημιούργησαν και επέτρεψαν ενσυνειδήτως το υπέρογκο χρέος, τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα, το μεγάλο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, διατήρησαν την χαμηλή ανταγωνιστικότητα, την δυσανεξία του παραγωγικού τομέα, την προϊούσα αποβιομηχανοποίηση, την μεγάλη μείωση της αγροτικής παραγωγής μέσω της επιδοματικής πολιτικής.
Η χρεοκοπία έχει δομικό χαρακτήρα, οφείλεται σε δομικά αίτια που υπήρχαν από παλιά, και υπάρχουν ακόμη, στην παραγωγή, στην οικονομία, στη δυσλειτουργία των θεσμών, καθώς και σε αντιλήψεις και νοοτροπίες που ενσαρκώνουν οι αναχρονιστικοί θεσμοί και οι αντιπαραγωγικές δομές. Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που χειρίστηκαν την εξουσία και τα χρήματα των φορολογουμένων επί τριάντα πέντε έτη, έκαναν τα πάντα για να οδηγήσουν τη χώρα στην καταστροφή. Τα δύο κυβερνητικά κόμματα εφάρμοσαν παρόμοια μέτρα και αποτέλεσαν την παρακμιακή έκφραση του αντιπροσωπευτικού συστήματος. Τα χαρακτηριστικά του συνιστούν αυτό που θα μπορούσε να ονομασθεί «νεοελληνική ιδιαιτερότητα», ένα εκρηκτικό μίγμα εσωτερικών παθογενειών που συνδεόμενο με τη διεθνή αναξιοπιστία σε όλους τους τομείς, κάποτε εξερράγη. Οι δανειστές της Ελλάδας αντέδρασαν και σταμάτησαν να τη δανείζουν, διότι η ελληνική κατάσταση πλήρως αφερέγγυα, αφού όλοι οι σημαντικοί οικονομικοί δείκτες είχαν αρνητικό πρόσημο. [.........]
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου: "Φυσικός και ηθικός αυτουργός της χρεοκοπίας το πολιτικό σύστημα"
___________________
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ένα σημαντικό στοιχείο για την κατανόηση της γενικευμένα ελληνικής χρεοκοπίας είναι ο ρόλος του εσωτερικού παράγοντα, ο οποίος στις περισσότερες αναλύσεις συγκαλύπτεται, καθώς η χρεοκοπία αποδίδεται κυρίως σε εξωτερικά αίτια (διεθνή κρίση, παγκοσμιοποίηση, Ευρωπαϊκή Ένωση, ευρώ).
Αναζητώντας τα αίτια και τους ενόχους, το βιβλίο αναλύει το κυρίαρχο πολιτικό θεσμικό σύστημα, τον τρόπο λειτουργίας του, τις ευθύνες της νομοθετικής, εκτελεστικής, δικαστικής εξουσίας, των κομμάτων και της κυρίαρχης νεοελληνικής ιδεολογίας - συνολικώς, τους παράγοντες που καθόρισαν τις λανθασμένες επιλογές και την καταστρεπτική πορεία.
Στο πλαίσιο αυτό αναδεικνύεται και το "βαθύ κράτος" (αστυνομία, στρατός, εκκλησία) που στήριξε το κυρίαρχο πλέγμα εξουσίας. Αναλύεται επίσης ο ρόλος του συνδικαλισμού, των ΜΜΕ και της Αριστεράς. Με βάση την ανάλυση αυτή, προτείνεται ένας άλλος δρόμος πολιτικής και κοινωνικής δράσης για έξοδο από τη γενικευμένη παρακμή, με βασικό στόχο τις ριζικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
ΠΡΟΛΟΓΟΣΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΡΙΣΗ
Οικονομική κρίση και πολιτικό σύστημα
Ο ρόλος του αντιπροσωπευτικού πολιτεύματος
Η ολιγαρχική Ευρωπαϊκή Ένωση
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ
Η συγκυρία
Η διακυβέρνηση Κ. Καραμανλή
Η διακυβέρνηση Α. Παπανδρέου
Η διακυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη
Η τρίτη διακυβέρνηση του Α. Παπανδρέου
Η διακυβέρνηση Κ. Σημίτη
Η διακυβέρνηση Κ. Καραμανλή Β'
Η διακυβέρνηση Γ. Α. Παπανδρέου
Οικονομία και ελίτ
ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Οι οικονομικές σπατάλες και η ανικανότητα είσπραξης εσόδων
Το ένοχο κομματοκρατικό σύστημα
Το "βαθύ" κράτος
Η συνενοχή της δικαστικής εξουσίας
Η ΣΥΝΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ
Τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ
Η αποτυχία του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού
Η ανικανότητα και οι ευθύνες της Αριστεράς
Ο συστημικός ρόλος των διανοουμένων
Οι ευθύνες της κοινωνίας
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η αποτυχία του αντιπροσωπευτικού συστήματος και η ανάγκη για άμεση δημοκρατία
ήταν πλήρως αφερέγγυα, αφού όλοι οι σημαντικοί οικονομικοί δείκτες είχαν αρνητικό πρόσημο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου