Η ταινία Foxtrot δείχνει το αντιφατικό πρόσωπο του σύγχρονου Ισραήλ, το υπερσυντηρητικό από τη μια μεριά και συνάμα το τολμηρά προοδευτικό από την άλλη .
Ο σκηνοθέτης της αλησμόνητης ταινίας-σοκ "Λίβανος" Σάμιουελ Μαόζ ανήκει σε εκείνους τους διανοούμενους που αποτολμούν καταδύσεις σε περιοχές όπου άτομα και συνεκδοχικά ένας ολόκληρος λαός κρατούν καλά κρυμμένες πράξεις για τις οποίες θα έπρεπε να ντρέπονται.
Η ταινία Foxtrot στηλιτεύει την στρατικοποίηση μιας άλλοτε δημοκρατικής κοινωνίας, την εγωπάθεια της προοδευτικής ελίτ της , που παθαίνει καταπληξία όταν τη βρίσκει το πρόβλημα, αλλά σφυρίζει αδιάφορη αν αυτό είναι ξένο.
Ο Μαόζ σαρκάζει μέσα από τις συγκλονιστικές ανατροπές , τις πειστικές ερμηνείες, την ατμόσφαιρα απειλής και ζόφου την οποία βιώνουν καταπιεστές και καταπιεζόμενοι στη μαρτυρική περιοχή. Το γκροτέσκο στοιχείο που κυριαρχεί στην ταινία αναδεικνύει το σχιζοφρενικό πρόσωπο του σύγχρονου Ισραήλ.
Gerontakos
Foxtrot
του Samuel Maoz
Ο Michael και η Dafna καταρρέουν όταν αξιωματικοί του στρατού εμφανίζονται στο σπίτι τους για να ανακοινώσουν το θάνατο του γιου τους, Jonathan. Ο Michael γίνεται ολοένα και πιο μελαγχολικός και οργισμένος όταν έρχεται αντιμέτωπος με τους πενθούντες συγγενείς και καλοπροαίρετους γραφειοκράτες του στρατού. Ενώ, η σύζυγός του ξεκουράζεται, ο Michael μέσα σε μια θύελλα οργής βιώνει μια από τις ανατροπές της ζωής που αντιπαρατίθεται με τις σουρεαλιστικές στρατιωτικές εμπειρίες του γιου του.
Ο Samuel Maoz, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Ο Αϊνστάιν είπε ότι η σύμπτωση είναι ο τρόπος που ο Θεός παραμένει ανώνυμος. Το Foxtrot είναι ο χορός ενός ανθρώπου με τη μοίρα του. Είναι μια φιλοσοφική παραβολή που προσπαθεί να αποδομήσει αυτή την αόριστη έννοια που ονομάζεται "τύχη" μέσα από μια ιστορία για έναν πατέρα και τον γιο του. Είναι μακρυά ο ένας από τον άλλο, αλλά παρά την απόσταση και τον απόλυτο διαχωρισμό μεταξύ τους - αλλάζουν ο ένας το πεπρωμένο του άλλου. Η πρόκληση που έθεσα για τον εαυτό μου ήταν να αντιμετωπίσουμε το χάσμα ανάμεσα στα πράγματα που ελέγχουμε και εκείνα που είναι πέρα από τον έλεγχό μας. Κάποιες στιγμές, επέλεξα να συνδυάσω την κριτική με την συμπόνια. Σε άλλες στιγμές, ο τόνος είναι ειρωνικός, αλλά αποστασιοποιημένος από το χρόνο και τον τόπο. Το επίκεντρο της ταινίας δεν είναι τα συμπτώματα, αλλά η φιλοσοφική ιδέα, η ψυχολογική κατάσταση των χαρακτήρων και ο τρόπος με τον οποίο ασχολούνται με την αγάπη και τον πόνο.»
(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή, κατάλογος του Φεστιβάλ Βενετίας)
Ο Michael και η Dafna καταρρέουν όταν αξιωματικοί του στρατού εμφανίζονται στο σπίτι τους για να ανακοινώσουν το θάνατο του γιου τους, Jonathan. Ο Michael γίνεται ολοένα και πιο μελαγχολικός και οργισμένος όταν έρχεται αντιμέτωπος με τους πενθούντες συγγενείς και καλοπροαίρετους γραφειοκράτες του στρατού. Ενώ, η σύζυγός του ξεκουράζεται, ο Michael μέσα σε μια θύελλα οργής βιώνει μια από τις ανατροπές της ζωής που αντιπαρατίθεται με τις σουρεαλιστικές στρατιωτικές εμπειρίες του γιου του.
Ο Samuel Maoz, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Ο Αϊνστάιν είπε ότι η σύμπτωση είναι ο τρόπος που ο Θεός παραμένει ανώνυμος. Το Foxtrot είναι ο χορός ενός ανθρώπου με τη μοίρα του. Είναι μια φιλοσοφική παραβολή που προσπαθεί να αποδομήσει αυτή την αόριστη έννοια που ονομάζεται "τύχη" μέσα από μια ιστορία για έναν πατέρα και τον γιο του. Είναι μακρυά ο ένας από τον άλλο, αλλά παρά την απόσταση και τον απόλυτο διαχωρισμό μεταξύ τους - αλλάζουν ο ένας το πεπρωμένο του άλλου. Η πρόκληση που έθεσα για τον εαυτό μου ήταν να αντιμετωπίσουμε το χάσμα ανάμεσα στα πράγματα που ελέγχουμε και εκείνα που είναι πέρα από τον έλεγχό μας. Κάποιες στιγμές, επέλεξα να συνδυάσω την κριτική με την συμπόνια. Σε άλλες στιγμές, ο τόνος είναι ειρωνικός, αλλά αποστασιοποιημένος από το χρόνο και τον τόπο. Το επίκεντρο της ταινίας δεν είναι τα συμπτώματα, αλλά η φιλοσοφική ιδέα, η ψυχολογική κατάσταση των χαρακτήρων και ο τρόπος με τον οποίο ασχολούνται με την αγάπη και τον πόνο.»
(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή, κατάλογος του Φεστιβάλ Βενετίας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου