Η ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ

1. ΤΑ ΣΑΪΝΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ

Όπως αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα «Αυγή», σύμφωνα με το Σώμα Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, τον πρόεδρο του Τμήματος Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, αλλά και  τη Γνωμοδότηση της Γενικής Διεύθυνσης Ανώτατης Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας, ο Βασίλης Πολυμερόπουλος,  μέλος της Πολιτικής Επιτροπής και πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας, επικεφαλής της παράταξης της ΔΑΚΕ στον Δήμο Αθηναίων, προέδρος του ΣΕΔΑ και της ΔΑΚΕ Δημοσίου αλλά και μέλους των Εκτελεστικών Επιτροπών της ΠΟΕ-ΟΤΑ και ΑΔΕΔΥ,  κατέθεσε το 2006 στη Δ/νση Προσωπικού του Δήμου Αθηναίων ένα πιστοποιητικό παρακολούθησης μεταπτυχιακού κύκλου σπουδών, παρουσιάζοντάς το ως  μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, γεγονός που οδήγησε τόσο στην επαγγελματική όσο και στη μισθολογική του ανέλιξη εντός της υπηρεσίας.
Η πρωτοφανής αυτή  μεθόδευση, πέρασε απαρατήρητη από την περίφημη «αξιολόγηση» Μητσοτάκη, η οποία είχε ως μοναδικό αποτέλεσμα την  διαθεσιμότητα καθαριστριών, σχολικών φυλάκων και καθηγητών.
Κάπως έτσι, άραγε, ορίζει την «αριστεία» ο πολυπτυχιούχος κ. Μητσοτάκης;  Θα καταδεχθεί, άραγε, να απαντήσει για το στέλεχός του, ή θα συνεχίσει ακάθεκτος να μιλάει για το «υπερτροφικό Δημόσιο», επικαλούμενος τη νομιμότητα; Μήπως σκοπεύει και να  εντάξει τον κ. Πολυμερόπουλο στο περιβόητο Μητρώο Στελεχών του, εφόσον ο εν λόγω  είναι και «άριστος» αλλά, προφανώς, και αρεστός;

2. ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ

Ο «ΑΝ» ΤΟΥ ΚΙΠΛΙΓΚ
Μια παρωδία από τον Κώστα Βάρναλη

Αν ημπορείς την παλαβή να κάνεις, όταν οι άλλοι
σου κάνουνε το γνωστικό κι όλοι σε λένε φταίχτη,
αν δεν πιστεύεις τίποτα κι άλλοι δε σε πιστεύουν,
αν σχωρνάς όλα τα δικά σου, τίποτα των άλλων,
κι αν το κακό που πας να κάνεις, δεν το αναβάλλεις,
κι αν όσα ψέματα σου λεν με πιότερα απανταίνεις,
κι αν να μισείς ευφραίνεσαι κι όσους δε σε μισούνε
κι αν πάντα τον πολύξερο και τον καλόνε κάνεις.

Αν περπατάς με την κοιλιά κι ονείρατα δεν κάνεις
κι αν να στοχάζεσαι μπορείς μονάχα το νιτερέσο,
το νικημένο αν παρατάς και πάντα διπλαρώνεις
το νικητή, μα και τους δυο ξετσίπωτα προδίνεις,
αν ο,τι γράφεις κι ο,τι λες, το ξαναλέν κ' οι άλλοι
γι' αληθινό- να παγιδεύουν τον κουτό κοσμάκη,
αν λόγια κ' έργα σου καπνόν ο δυνατός αέρας
τα διαβολοσκορπά και συ ξαναμολάς καινούριον.

Αν όσα κέρδισες μπορείς να τα πληθαίνεις πάντα
και την πατρίδα σου κορώνα γράμματα να παίζεις,
κι αν να πλερώνεις την πεντάρα που χρωστάς αρνιέσαι
και μόνο να πληρώνεσαι σωστό και δίκιο το 'χεις,
αν η καρδιά, τα νεύρα σου κι ο νους σου εν αμαρτίαις
γεράσανε κι όμως εσύ τα στύβεις ν' αποδίδουν,
αν στέκεις πάντα δίβουλος και πάντα σου σκυμμένος
κι αν όταν φωνάζουν οι άλλοι «εμπρός»! εσύ φωνάζεις «πίσω»!

Αν στην πλεμπάγια να μιλάει αρνιέται η αρετή σου
κι όταν ζυγώνεις δυνατούς, στα δυο λυγάς τη μέση
κι αν μήτε φίλους μήτε εχθρούς ποτέ σου λογαριάζεις
και κάνεις πως τους αγαπάς, αλλά ποτέ κανέναν,
αν δεν αφήνεις ευκαιρία κάπου να κακοβάνεις
και μόνο, αν κάνεις το κακό, η ψυχή σου γαληνεύει,
δικιά σου θα ΄ναι τούτ' η Γης μ' όλα τα κάλλη που ΄χει
κ' έξοχος θα ΄σαι Κύριος, αλλ'  Άνθρωπος δε θα ΄σαι.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ