Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΩΣ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Σήμερα, για την Αριστερά η διεκδίκηση της δημοκρατίας έχει επαναστατικό χαρακτήρα

 Ο νεοφιλελευθερισμός εγκαθιδρύει μια κατάσταση άτυπης «έκτακτης ανάγκης»,

 που πλήττει ανεπανόρθωτα τη δημοκρατία

συνέντευξη του Γιάννη Θανασέκου

στα Ενθέματα της Κυριακάτικης Αυγής (30/6/20130

 

Μιλάει για την άκρα Δεξιά στην Ελλάδα και την Ευρώπη και την αντιφασιστική εκπαίδευση

Γιάννης Θανασέκος

Ο καθηγητής πολιτικής κοινωνιολογίας Γιάννης Θανασέκος (πρώην διευθυντής του Ιδρύματος Άουσβιτς στις Βρυξέλλες, με διδακτικό και ερευνητικό έργο σε πολλά πανεπιστήμια και ινστιτούτα στο Βέλγιο και τη Γαλλία), θεωρείται διεθνώς ένας από τους κατεξοχήν ειδικούς στη μελέτη του ναζισμού και της ιστορικής μνήμης. Τα έργα του καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, σχετικά με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την «γκρίζα ζώνη», την ακροδεξιά, τον ναζισμό, τη μνήμη. Στα ελληνικά υπάρχει μεταφρασμένο το άρθρο του «Το Άουσβιτς ως γεγονός και μνήμη», στον συλλογικό τόμο Εβραϊκή ιστορία και μνήμη, επιμ. Οντέτ Βαρών-Βασάρ, Αθήνα, Πόλις 1998. Τον συναντήσαμε στην Αθήνα και μιλήσαμε μαζί του για μια σειρά που θέτει η συγκυρία στην Ελλάδα και την Ευρώπη, ξεκινώντας από την άνοδο της ακροδεξιάς.

 EΝΘΕΜΑΤΑ

 Ότο Ντιξ, “Οπωλητής σπίρτων, 1″, 1920

 ***************************

Aς ξεκινήσουμε από την άνοδο του νεοναζισμού στην Ελλάδα. Ζητάμε την άποψή σας, καθώς έχετε και το βλέμμα του ανθρώπου που έρχεται «απέξω», ζώντας στην Ευρώπη, αλλά και το βλέμμα του ειδικού, που διαθέτει τη δυνατότητα να κάνει συγκρίσεις.

Συχνά, σε άρθρα για τη Χρυσή Αυγή διακρίνουμε ένα είδος αιφνιδιασμού, σαν να έχει πέσει αυτό το νεοναζιστικό μόρφωμα από τα σύννεφα. Πιστεύω όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ακροδεξιές δυνάμεις και μορφώματα υπήρχαν, αλλά διαχέονταν στο πλαίσιο κλασικών συντηρητικών κομμάτων. Καθώς σήμερα, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, υπό την πίεση της κρίσης και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, όλο το πολιτικό φάσμα κινείται προς τα δεξιά (με ισχυρή παρουσία της Αριστεράς, σε λίγες περιπτώσεις όπως στην Ελλάδα), η Άκρα Δεξιά, ακόμα και στη φασιστική ή ναζιστική της μορφή, νομιμοποιείται και εκφράζεται αυτόνομα. Το είδαμε πολύ χαρακτηριστικά στη Γαλλία. Η προσπάθεια της κλασικής Δεξιάς να «δεξιοποιηθεί» περισσότερο, ώστε να απορροφήσει την Ακροδεξιά, απέτυχε: όσο «δεξιοποιούνταν» ο Σαρκοζύ τόσο ενισχυόταν και το Εθνικό Μέτωπο. (περισσότερα…)