ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΖΕΥΞΙΠΠΗΣ ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ

ΑΛΚΙΦΡΟΝΟΣ* ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ

[ Αλκίφρων : Αθηναίος ρήτορας που έζησε ανάμεσα

στον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ.

Συνέγραψε μία σειρά από πλασματικές επιστολές,

οι οποίες θεωρούνται υποδείγματα "αττικού ύφους".

"Συντάκτες" των επιστολών υποτίθεται ότι είναι

αγρότες, ψαράδες, παρασιτικοί τύποι και εταίρες

του αθηναϊκού 4ου αιώνα π.Χ.

Οι 124 σωζόμενες επιστολές του χωρίστηκαν από τους γραμματολόγους

σε τέσσερα βιβλία και αποτελούν την ανάγλυφη εικόνα

του ιδιωτικού βίου της εποχής εκείνης, οι πιο πολλοί δε από

τους τύπους του παρουσιάζουν μιαν εξαιρετική ομοιότητα

με τους ανθρώπους της εποχής μας.]

ΒΙΒΛΙΟ Β΄Νεαρός αγκαλιάζει εταίρα. Κρατικό Μουσείο Βερολίνου.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΑΡΑΣΙΤΩΝ

( παράσιτος= ο σιτιζόμενος από το τραπέζι άλλου, ο κόλακας)

14

Ο Μπουκοπνίχτης στον Ψωμοπυγμάχο

Δεν το αντέχω να βλέπω τη Ζευξίππη την πουτάνα,

να συμπεριφέρεται, η αλόγα, τόσα σκληρά στο νεαρό.

Δε φτάνει που ξοδεύει για χάρη της χρυσάφι και ασήμι,

αλλά πουλάει τα μέγαρα  και τα χωράφια του.

Αυτή κάθεται και μηχανεύεται τρόπους για να του

ανάβει πιο πολύ τον έρωτα και καμώνεται πως αγαπά

τον νεαρούλη Ευβοέα, για να φάει όλη την περιουσία του

και μετά να τα ρίξει σε κάποιον άλλο.

Πονάει η καρδιά μου όταν βλέπω να 
εξαφανίζεται η τεράστια περιουσία 
που του άφησαν οι μακαρίτες Λυσίας 
και Φανοστράτη. Όσα εκείνοι μάζεψαν
φασούλι το φασούλι τα σπαταλά τώρα
με τη σέσουλα το αλανιάρικο και 
αισχρότατο γυναικάκι.

Υποφέρω όμως και για τον νεαρό, γιατί,

όταν πήρε στα χέρια του την περιουσία,

μάς έδειξε πολλή φιλανθρωπία.

Βλέπω ότι και η δική μας θέση είναι ζόρικη.

Αν όμως δεν της τα δώσει όλα και σώσει 
την περιουσία του, τότε , θεούλη μου, όλα 
θα πάνε καλά και θα φάμε με τη σέσουλα. 
Γιατί , όπως ξέρεις, ο Φίλοιβος είναι σπαθί
παιδί και απέναντι σ' εμάς τους παράσιτους
καλόβουλος και μετριοπαθής, αφού
πιο πολύ τη βρίσκει με τα γέλια και τα 
τραγούδια μας απ' ό,τι τσατίζεται με
τις βρισιές μας.