ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΠΕΡΙ ΤΙΝΩΝ ΑΦΡΟΝΩΝ ΧΟΙΡΩΝ

ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΩΦΕΛΙΜΟΣ

ΠΕΡΙ ΤΙΝΩΝ ΑΦΡΟΝΩΝ ΧΟΙΡΩΝ*

Διήγησις παιδιόφραστος τινών αφρόνων  ζώων,

 ίνα αναγιγνώσκονται και χρώνται ταύτα παίδες,

οι φοιτηταί και νεαροί, διά παραδειγματίαν'

γέγραπται γαρ εις ένωσιν μαθήσεως και πόνου.

Έχουσιν δ΄όμως έννοιαν και βάρος τα τοιαύτα'

μάθε, ω αναγνώστα μου, ακριβώς την νόησιν που έχουν.

Όταν τα έθνη μεθ΄ημών ποιούσιν ψευδοαγάπην,

υπερθαρρούντες εις ισχύν άρδην την χώραν καταστρέψαι,

σώζει ημάς το δίκαιον και αψευδές του όρκου.

Λαός γαρ νέμει την ευχήν ως ο κριτής απάντων.

Εν έτει  δύο μετά Χριστόν χιλιάδας και  δέκα , 
περί τον Μάη μήνα, τον μήνα των γαδάρων,

ομού συνήχθησαν τα της Ευρώπης  ζώα ,

τα καθαρά και  βδελυκτά εις Βρυξελών τον τόπον.

Εκάθισεν κι η άνασσα  τευτονική Ανγκέλω  ,

λέαινα  αγριόφθαλμος, πείσμων μεγαλοουράτη,

έχουσα  συγκαθήμενον Σαρκόζιον  τον μικρομέγαν ,

λίαν κομπάζοντα ως ανήρ περί της συζύγου Κάρλας .

Ήσαν δε μετ΄αυτών κι  έτερα αιμοδιψή θηρία, 
λύκος Στρωσκάν ο Ντομινίκ, σοσιαλιστής
και  κεφαλοκυνηγός εκ των μεγίστων, 
Μπαρόζο επίσης ο ουτιδανός, 
κύων  μέγας  γλείφτης   πλουσίων υαινών ,
αλλά και  πολλαί  των τραπεζοκοτετσίων
αλώπεκες χρηματιστηριακαί φουντοουραδάτες 
και ζωοπνίκτριαι , αδίστακτοι και παμπονηροτάται.

Συναθροισθέντων δε ομού , βουλήν  επήραν

περί της τύχης ελλήνων χοίρων γαριδομουστακάτων,

οίτινες  έφαγον πάντα τα βρώματα (=φαγητά),
α (=τα οποία) δανεισθέντα είχον

και τώρα πλέον ουκ ηδύναντο φαγείν το περιπλέον

ουδέ τοις δανεισταίς τα χρέη ξεπληρώσαι.

Πολλοί ήσαν οι ψόγοι κατ΄αυτών , παλλαί 
και αι κατάραι, τον λύκον δε Ντομινίκ Στρως Καν
όρισαν  εισαγγελέα όλων.

 Ο λύκος δε, ως ήκουσεν εκεί το όνομάν του,

 εξέβη και εστάθηκεν και αυτός εις την μέσην

 και λέγει προς τους έλληνας χοίρους ρήματα 
τα τοιαύτα:

 "Εφάγατε τον άμπακον, ήπιατε  του σκασμού , 
τώρα ήλθεν η ώρα τα χρήματα α (=που) 
εδανείσθητε μετά τόκου πολλού επιστρέψαι.

 Γνωρίζοντες όμως το ρητόν ουκ αν λάβοιμεν
παρά των μη εχόντων και επειδή αδυναμία 
και στάσις πληρωμών κακόν παράδειγμα
θα ήτο προς τα άλλα της ζούγλας ζώα,
διασαλεύον μάλιστα  την των θεσμίωντάξιν,
η  άνασσα Μέρκελ, οι αλώπεκες
κι εγώ απεφασίσαμεν όπως σας σώσωμεν , 
δανείζοντές σας εν ποσόν ίνα μην αποθάνητε
εκ της πολλής της πείνης, το ακούσατε , ω χοίροι;

 Από τούδε όμως και εις το εξής σκλάβοι ημών 
θα είσθε, το σήκω-κάτσε  θα ΄χετε ως διαταγήν
ιδικήν μας, θα τρώτε , θα δουλεύετε κατά 
τας προσταγάς μας.

Περιουσίαν  σεις ουκ έχετε, δικά μας η γη, νερά
κι ο αήρ σας, χρυσαφικά  ουδόλως εις τα ερμάρια ,
σας μένουν  όμως τα ασημικά προς πώλησιν ευκαιρίας,
με έναν λόγον απνευστί: πωλήσατέ τα 
δι΄ ένα νταβάν κουλούρια, τας παραλίας , 
τα βουνά , λιμένας και νησία."

Η Μέρκελ προς επίρρωσιν του Ντομινίκ των λόγων

ηγέρθη κι ατενίζουσα αηδώς τους έλληνας χοίρους  είπεν:

 "Ω ουζοπόται   χοίροι μυσαροί , μαυροκεφαλαράδες
και κοντοπαδαρέοι,  τεμπέληδες του κερατά , 
του δημοσίου κλέπται και μιζαδόροι,
ου να χαθείτε σεις που ως μόνη  σας  ποινή αρμόζει 
ολοσχερής  καταστροφή , 
εάν δεν αλλάξετε μυαλά , εάν δεν συμμορφωθείτε,

ημείς του κόσμου οι ισχυροί , οι μεγαλοκλασάτοι,

λουκάνικα  σας κάμνομεν, γουρούνια εις την γάστραν.

Εγώ η άνασσα η Τευτονική ορίζω εφεξής
συρρίκνωσιν μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, 
ιδίως εις  τα του Δημοσίου σταύλου αλλά και 
σχέσεις εργασιακάς ειλώτων εις την Σπάρτην.

Την ζώνην σας θα επιβλέπω εγώ το πόσας τρύπας
έχει, αν το σκατόν σας έχει γίνει σκληρόν
ωσάν  το παξιμάδι, αν ελευθέρως αναπνέετε , 
ευθυτενείς αν είσθε, παρά των γουρουνιών
αρμόζουσαν την φύσιν,

αλλέως  εις της μούργας θα ψοφήσετε του καζανιού
τον πάτον.

Διά τούτο παύσατε αμέσως μεμψιμοιρίας και φωνάς,

λεονταρισμούς και απειλάς κατά των υπαλλήλων

ούς (=που) εδιορίσαμεν κυρίους του χοιροστασίου.

Λόγον υμείς  δεν θα  έχετε , μόνον ώτα ίνα  ακούτε, 
οσφύν διά να υπακούτε και με τα χοιρομέρια σας
τους  δανειστάς σας διά να  καλοζείτε!"

[* Η ιδέα βασισμένη στο δημώδες ποίημα του 14ου αιώνα 

"Διήγησις παιδιόφραστος περί των τετραπόδων"]