ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ

Don Quixote

Behind thy pasteboard, on thy battered hack,
Thy lean cheek striped with plaster to and fro,
Thy long spear levelled at the unseen foe,
And doubtful Sancho trudging at thy back,
Thou wert a figure strange enough, good lack!
To make Wiseacredom, both high and low,
Rub purblind eyes, and (having watched thee go)
Dispatch its Dogberrys upon thy track:
Alas! poor Knight! Alas! poor soul possest?
Yet would to-day when Courtesy grows chill,
And life's fine loyalties are turned to jest,
Some fire of thine might burn within us still!
Ah, would but one might lay his lance in rest,
And charge in earnest--were it but a mill!

 

Austin Dobson 

(1840-1921)

ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ

Καβάλα στο αχαμνό του το μουλάρι,

με μάγουλο χλωμό, μάτι αετίσο,

αόρατους εχθρούς με το κοντάρι

χτυπώντας, κι έχοντας τον Σάντσο πίσω,

παράξενη ήσουνα μορφή στ΄αλήθεια,

που έκανε τους σοφολογιότατους,

τα μάτια τους γουρλώνοντας ηλίθια,

ξοπίσω σου να στέλνουν τα σκυλιά τους.

Αλί φτωχέ, αλί γενναίε ιππότη,

που οράματα η ψυχή σου κυνηγούσε,

μακάρι η μίζερή μας ανθρωπότη,

που έχει ξεγράψει ευγένεια, πίστη, φίλους,

με κατιτί να κονταρομαχούσε-

κι ας ήταν μοναχά μ΄ανεμομύλους.

Μετάφραση: Γ. Νίκας , "Ξένοι Λυρικοί" , Εκδ. Ποταμός, 2003.