ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΥ

"Ταξιδεύει δήθεν με τρένο. Είναι ένα μελιχρό απόγιομα κάποιου φθινοπώρου και έχει,
προς μεγάλη του απόλαυση, ακόμα μεγάλο διάστημα να διανύσει ώσπου να φτάσει στον προορισμό του: κάποια πόλη η οποία έχει κάτι από όλες τις πόλεις που γνώρισε ή φαντάσθηκε σττο παρελθόν, αλλά η οποία δεν υπάρχει, εννοείται στο χάρτη.[.........]
Το τρένο ξαφνικά κάνει στάση σε ένα απίθανο αγροτικό σταθμό, πνιγμένο σε οργιώδη βλάστηση, που είναι σαν τα μαλλιά της τρελής με το μανιασμένο βοριά που φυσάει εκείνη τη στιγμή. Με την έξαψη του ανθρώπου που παρ΄όλα τα μέτρα που πήρε μήπως χάσει το τρένο, μπαίνει στο διαμέρισμά του ο μοναδικός ταξιδιώτης του σταθμού, και θρονιάζεται απέναντί του, στα βελούδα: Πρόκειται για κάποια μυστηριώδη κυρία που το παρουσιαστικό της και μόνο τον μεταφέρει σε χίλιους-δυο φανταστικούς κόσμους.

Τον διεγείρει, και εύχεται να μην κατεβεί σε κανένα γειτονικό σταθμουδάκο. Έχει πολλά μυστικά ν΄αποκαλύψει, αυτή ειδικά η γυναίκα, αν ποτέ του ανοίξει την καρδιά της. Πράγμα προς στιγμή τουλάχιστο ανέλπιστο. Αλλά τόσο το καλύτερο, γιατί έτσι παρατείνεται η κατάσταση...[......]
Το πρόσωπό της , κατά τα άλλα σε βαθμό παραφοράς όμορφο και κρυφοερωτιάρικο, φέρνει τα ίχνη του λίγο ξεπαρθενεμένου και ύστερα ξαναπαρθενιασμένου επί χρόνια, μόλο που είναι και δεν είναι γύρω στα 30.
Όλα της: το φόρεμά της, ελαφρά ντεμοντέ, τα παπούτσια της, που είναι σαν νεκρής, η στάση της που έχει πάρει απέναντί του, ο καλλωπισμός που έχει, με απαράμιλλη θηλυκή επιμέλεια, κάνει λίγο πριν φύγει απ΄το εξοχικό της, και που τώρα φέρει λίγη σκόνη από το δρόμο που έκανε τ΄αμάξι, είναι σαν επίτηδες προετοιμασμένα για να εντυπωσιάσουν αποκλειστικά αυτόν. Δηλαδή με τον ίδιο σκοπό, σαν το δικό του, ταξιδεύει κι αυτή!
Αλλά πού ακριβώς να πηγαίνει- από πού ακριβώς να έρχεται; Γιατί η γραμμή αυτή του τρένου, σαν τη φαντασία του, κάνει του κόσμου τις διακλαδώσεις, και ποιος ξέρει ποιες είναι οι βλέψεις της, τι σχέδια έχει, σε ποιο σταθμό θα κατέβει για να πάρει άλλο τρένο και ίσως μετά άλλο. Οπότε ο νους του είναι ανίκανος να τα έχει όλα κάτω από τον έλεγχό του.Ούτε ξέρει πού βρίσκεται, έχει ξεχαστεί' τον μεθάει η ταχύτητα του τρένου σε συνδυασμό με όλα αυτά που περνάνε απ΄το μυαλό του. Προς τα πού να στραφεί; Προς εκεί απ΄όπου ξεκίνησε σαν οπτασία ή προς εκεί όπου πηγαίνει;[....]

"Ο Ήρωας της Γάνδης* [Απόσπασμα]

*Μνήμη Νίκου Καχτίτση

(26 Φεβρουαρίου 1926- 1970),

του στυλίστα, ονειροπόλου και μερακλή

περί την τυπογραφικήν κοσμοπολίτη  

πεζογράφου, που δυστυχώς η βάσκανος

μοίρα έκοψε πρόωρα το νήμα της ζωής.