Αντίσταση, αλλά σε τι;
"Το σχολείο ή το Πανεπιστήμιο δεν είναι εργαλείο παραγωγής που ανήκει στον καπιταλιστή ιδιοκτήτη του ο οποίος, με τη σειρά του, εκμεταλλεύεται τους προλετάριους μαθητές ή φοιτητές του. Άρα κανένα δίκαιο, όσο επαναστατικό κι αν είναι, δεν δικαιολογεί την κατάληψή τους- πολλώ δε μάλλον τη φθορά τους.Το σχολείο και το Πανεπιστήμιο είναι δημόσια αγαθά, τα οποία μάλιστα με τη λειτουργία τους στηρίζουν τη δημοκρατία. Κανείς δεν δικαιούται να τα καταχραστεί, ούτε οι καθηγητές με την ανεπάρκειά τους ούτε οι μαθητές με τη διάθεσή τους για να κάνουν χαβαλέ. Και αν οι καθηγητές, επειδή οι ίδιοι αισθάνονται ανεπαρκείς υπηρέτες μιας ανεπαρκούς παιδείας, άρα καταχραστές της δημόσιας περιουσίας, περνούν την ευθύνη στους μαθητές για να ξεπλύνουν οι ίδιοι τη συνείδησή τους, τότε οι καθηγητές θα πρέπει να αναλογιστούν πως κατ΄ αυτόν τον τρόπο δεν διαμορφώνουν μόνον μια ολόκληρη γενιά με ανεπαρκή παιδεία. Κινδυνεύουν να γεννήσουν μια γενιά από επαγγελματίες της βίας.
Όπως το σχολείο και το Πανεπιστήμιο, έτσι και τα πολιτιστικά μνημεία είναι δημόσια αγαθά.
Όταν λέμε ότι η Ακρόπολη ανήκει στον πολιτισμό μας, εννοούμε αυτό που λέμε. Δεν δικαιούνται να την καταχραστούν ούτε οι αρχαιοφύλακες που την κλειδώνουν ούτε οι μπαχαλάκηδες στους οποίους οι αρχαιοφύλακες, που υποτίθεται πως πληρώνονται για να την προστατεύσουν, δίνουν τη δυνατότητα να τη μαγαρίσουν ανεβάζοντας εκείνα τα πανό που έγραφαν «Αντίσταση». Αντίσταση σε τι; Αντίσταση στον κυνισμό τού τσαμπουκά; Ή μήπως αντίσταση στους «κουλτουριάρηδες», όπως έγραψαν οι «αντιστασιακοί» του Εθνικού Θεάτρου; Για την ιστορία, να υπενθυμίσω πως η φασιστικής εμπνεύσεως λέξη «κουλτουριάρης» σημαίνει κάποιον ο οποίος λέει πράγματα που δεν μπορείς να καταλάβεις. Να θυμίσω επίσης πως στόχος της παιδείας είναι να σου δώσει τα όπλα για να καταλάβεις ό,τι δεν μπορείς να καταλάβεις."
Τάκης Θεοδωρόπουλος, "Περί πνευματικού και άλλου κόσμου"
Βιβλιοδρόμιο των Νέων, 3/1/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου