Η (ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ) ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ζωή και θάνατος στα στρατόπεδα εργασίας του Στάλιν

«ΕΝΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΕ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΨΥΧΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ 40 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ

«ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΝΤΕΝΙΣΟΒΙΤΣ»,

ΗΜΙΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΣΟΛΖΕΝΙΤΣΙΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΕΝΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΣΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΛΕΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ. ΠΟΛΛΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΠΩΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΛΑΣΙΚΟ»

ΤΑ ΝΕΑ, 24/1/2009

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΟΛΖΕΝΙΤΣΙΝ
(1918-2008)

«[...]Δεν ήταν έτσι το «τότε», όταν ένας αριστερός π.χ. αναρωτιόταν πόσο «ορθό» ήταν να εμπλακεί στις επώδυνες ενδοαριστερές και ενδοσοβιετικές διαμάχες στην προοπτική της αποσταλινοποίησης, στις εμφανείς αναμίξεις εξωλογοτεχνικών κριτηρίων, αδιαφανών πολιτικών κέντρων εξουσίας, πρακτόρων κ.λπ., και να «μπλέξει» άθελά του με τις ίντριγκες του «εχθρού». Τα θέματα όμως που θίγονται με τόση λιτότητα και τόση δύναμη στο βιβλίο είχαν αρχίσει να «διαρρέουν» στην κοινή γνώμη, ακόμα και από επίσημες σοβιετικές πηγές, πράγμα που κάλυψε και την πολιτική ορθότητα της προσφυγής στον άγνωστο έως τότε συγγραφέα: βία, συλλογική ευθύνη και ταπείνωση των κρατουμένων, ορθολογιστική και σαδιστική καταπίεση (σε ποσόστωση τόσων αρρώστων την ημέρα περιοριζόταν η περίθαλψη στις απάνθρωπες συνθήκες του Γκουλάγκ...), κυνισμός του καταφερτζή ήρωα (καταδικασμένου ως προδότη γιατί πιάστηκε αιχμάλωτος πολέμου!), μικροσυναλλαγές και αρπαγές από τους άλλους και σιωπηλή κατάρρευση των πολλών, και τέλος η καθημερινή του νίκη: επιβίωσε και σήμερα, θα δούμε την επόμενη μέρα... χωρίς όμως ελπίδα λύτρωσης. Και όλα αυτά ιδωμένα με μια ιδιότυπη απόσταση αλλά και συμπόνια από την πλευρά του συγγραφέα. Εκεί είναι που ξεφεύγει από τη σκέτη καταγγελία και αναδεικνύεται σε κλασικό ανατόμο μιας πρωτοφανούς περιόδου της ιστορίας.[...]»

Μιχάλης Παπαγιαννάκης , Βουλευτής ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (24/1/2009)