Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

[Ο αέρας πουλιόταν. Εννοώ: ο αέρας για πανωσήκωμα, που, επί δεκαετίες, ένα άτυπο κίνημα σώγαμπρων τον διεκδίκησε, άκτιστον σαν το ορθόδοξο φως... Ο αέρας πουλιέται. Εννοώ: ο κοπανιστός αέρας, που φουσκώνει την τσέπη όσων ενοικιάζουν καταστήματα σε εμπορικά κέντρα... Ο αέρας θα πουλιέται. Εννοώ: ο καθαρός αέρας, που επιτρέπει ν' ανασάνουμε. Αν ξαναδείτε την «Ολική επαναφορά», οι στρόφιγγες που κλείνουν, κόβοντας την παροχή αέρα στις γειτονιές των μεταλλαγμένων, θα σας φανούν προϊόν φτωχής επιστημονικής φαντασίας: το νέο, υπό ανέγερσιν, Mall στον Ελαιώνα μάς εγγυάται πιο προχωρημένο σενάριο... Ομως τα πράγματα σφίγγουν όταν πουλιέται ο αέρας χωρίς ιδιότητες. Εννοώ: ο αέρας γύρω μου, διά του οποίου μεταδίδεται ο ήχος· ο κοινός αέρας που έφερνε στ' αυτιά μου τις συγχορδίες της πόλης... Κρότοι, μελωδίες, γέλια, πωλητές, φρεναρίσματα, η βροχή, διαμαρτυρίες, τιτιβίσματα, χριστοπαναγίες, στεντόρειες συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων, γαβγίσματα κόπρων, οιμωγές - αυτή ήταν η απόλυτη μουσική του δημόσιου χώρου. Και πνίγηκε, γιατί ο αέρας που παλλόταν για ν' ακουστεί ιδιωτικοποιήθηκε.[...]

"Αερολογίες" ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ,
"Βιβλιοθήκη" Ελευθεροτυπίας (23/1/2009)