τρεμόσβηστου φωτός θενα φωτίζει
τον ηθικό σου κόσμο, όταν ελπίδα
ανώφελη υψωμού θα σε λικνίζει.
Όταν, σα σ' εφιάλτη, ω αγαπημένη,
θα μου φωνάζεις: "-Γύρισε κοντά μου,
γιατί ήρθε η νύχτα φοβερή, αγριεμένη,
και μου πλακώνει τη φτωχή καρδιά μου!"
Κι εγώ θα θέλω, ως πάντα... Όμως αργά
θα 'ναι, και μοναχά σαν οπτασία
θα με ξανοίγεις κάπου, και γοργά
θα λιώνω στη θολή σου φαντασία...
ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΚΙΠΗΣ
(1881-1952)
(1881-1952)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου