ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Γεροντάκο μου, γεια σου!

Πήρα αμπάριζα χθες τα μαγαζιά να βρω κατιτίς
για να ντύσω τα (ταχέως αναπτυσσόμενα, ζωή να 'χουν) παιδιά μου.
Μολονότι τα οικονομικά μας πολύ περιορισμένα,
είχα ως αμετακίνητο στόχο να μην αγοράσω τίποτε κινέζικο.
Είπα : καλύτερα να πάρω λιγότερα ρούχα, που
να 'χουν όμως κάποιες ποιοτικές προδιαγραφές,
παρά να βάλουν τα παιδιά μου προϊόντα γεμάτα
καρκινογόνα και αλλεργιογόνα συστατικά.
Εγώ το είπα , εγώ το άκουσα.
Όσο κι αν έψαξα , δε βρήκα κάτι που να
να είχε κατασκευαστεί έξω από την επικράτεια
της χώρας των καπιταλοκομμουνιστών.
Πλην ελαχίστων φυσικά σούπερ επώνυμων
ετικετών, που κοστίζουν μια περιουσία,
την οποία μόνο οι Βαρδινογιάννηδες και
οι Αγγελοπουλαίοι μπορούν να διαθέσουν.
Επέστρεψα απελπισμένη στο σπίτι
χωρίς να ψωνίσω ρούχα τίποτα.
Από μία φίλη έμαθα ότι στη μεν Νέα Ιωνία
έχει απομείνει μία βιοτεχνία εσωρούχων,
ενώ στο Μπραχάμι αγωνίζεται με νύχια και δόντια
μια συνάδελφός της βιοτεχνία που παράγει ρούχα.
Φίλε Γεροντάκο, μήπως γνωρίζεις
αν στην πόλη σου ύπάρχουν ακόμα μακοτζήδες
και ρουχάδες; Θα σου ήμουν υπόχρεη αν με
πληροφορούσες σχετικώς.
Δε θα ήταν δύσκολο να πεταχτούμε ένα διήμερο
με τον άντρα μου στη Θεσσαλονίκη,
όταν θα φύγουν τα μπλόκα από την Εθνική.

Γεια χαρά Ελπίδα Ε.

***

Αγαπητή Ελπίδα


Θα κάνω ό,τι μπορώ για να μάθω αυτό που μου ζητάς.
Πάντως το πράμα είναι πολύ δύσκολο, αν κρίνω
από τους μακοτζήδες και τους ρουχάδες της γειτονιάς μου.
Οι μισοί έχουν βάλει λουκέτο κι άλλοι μισοί
έχουν εξαφανιστεί κατά Βουλγαρία μεριά.
Το τι παράγουν αυτόν τον καιρό δεν το ξέρω.
Κάποιες πληροφορίες που έχω τις απορρίπτω ως κακόβουλες.
Σ' ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείχνεις
ανοίγοντας την καρδιά σου για προσωπικά ζητήματα.

Με εκτίμηση
Γεροντάκος