Οι δολοφόνοι μου

Μας εκκολάπτουν, μας εκθρέφουν και μας πεθαίνουν κατά βούληση.
Όπως συμπεριφερόμαστε εμείς στα ζώα, έτσι μας συμπεριφέρονται κι αυτοί.
Είδα τη χθεσινοβραδινή εκπομπή στην ΕΤ
για τον καρκίνο
και έφριξα με φρίκη φρικτή.
Αισθάνθηκα γυμνός κι ανήμπορος μπροστά σ' αυτούς
που ορίζουν τη ζωή μου, που αποφασίζουν τι θα φάω και τι θα πιω,
σε τι περιβαλλοντικές συνθήκες θα ζήσω, από ποιο θάνατο , τελικά,
θα πάω και με ποια συγκεκριμένα φάρμακα θα κάνω πως αντιστέκομαι
στο αναπόδραστό μου τέλος.
Κι αυτό είναι που μου τη σπάει:
αυτοί που μου φυτεύουν τον καρκίνο με τα χημικά τους,
να 'ρχονται ύστερα και να μου πουλούν ελπίδες
ότι
θα με γειάνουν!
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!
Από παντού μου την έχουνε στημένη,
είτε σε κάμπους καταπράσινους μετακομίσω
είτε πάρω τα όρη και τα βουνά παριστάνοντας
τ' ανθρώπινο κρι κρι.
Τα είπαν πολύ καλά οι επιστήμονες στην εκπομπή:
οι πολιτικοί δεν υπηρετούν πια το λαό,
γιατί δεν τολμούν να τα βάλουν με τους επιχειρηματίες.
Κι οι δεύτεροι κινούνται ασύδοτα μέσα στο χώρο,
δεν τους ενδιαφέρουν τα θανατηφόρα υλικά
που μας πλασάρουν, αρκεί να τα κονομίσουν.
Το κέρδος στην τσεπού, αυτό είναι που τους νοιάζει.
Κοντά σ' αυτούς και τα λαμόγια, οι επιστήμονες του γραφείου,
που εισηγούνται στους υπουργούς το ένα και το άλλο μέτρο,
για την αύξηση δήθεν της παραγωγικής δραστηριότητας,
για τη βελτίωση τάχα μου της ποιότητας της ζωής μας.
Όταν ακούω κάτι τέτοιες κοτσάνες από τα σκατολάρυγγά τους,
λέω: " Εδώ βρομάει μπαρούτι!
Κάποιο καινούριο κακό θα με βρει! "
Ήξεραν οι δολοφόνοι μας για τις σούπερ καρκινογόνες
ιδιότητες του αμίαντου εδώ και δεκαετίες και καθησύχαζαν
την κοινή γνώμη επί είκοσι χρόνια στέλνοντας ουκ ολίγους οικολόγους
στα δικαστήρια για δυσφήμιση των... αγαθών βιομηχάνων.
Έπρεπε να πεθάνουν εκατομμύρια άνθρωποι , για να απαγορευτεί η χρήση
του στην Ευρώπη και στην Αμερική, όμως , προσέξτε, συνεχίζουν να εξάγουν
το ¨αγαθό' τους ανενόχλητοι στις χώρες του τρίτου κόσμου.
Ας μας πουν οι δικοί μας ψευδοκυβερνήτες , όχι μόνο οι τωρινοί αλλά και
οι προηγούμενοι, τί έκαναν με τα εκατοντάδες σχολεία,
τα εκατομμύρια σκέπαστρα, τα απέραντα δίκτυα ύδρευσης
σε όλες τις ελληνικές πόλεις, που είναι τίγκα στον αμίαντο;
Γιατί αδράνησαν και εξακολουθούν να αδρανούν;
Γιατί μας ποτίζουν χολή και όξο ως "ευχαριστώ" για
τις ψήφους που τους δώσαμε τόσες φορές;
Μα εμείς δεν τους ψηφίσαμε , για να μας στείλουν
σαν ξεφτιλισμένους καρκινοπαθείς
μια ώρα αρχύτερα
στα Θυμαράκια.
Κάντε μια βόλτα σε ένα νοσοκομείο και κοιτάξτε
τις ουρές που σχηματίζονται στο ογκολογικό του τμήμα.
Σας διαβεβαιώ ότι θα βγείτε από κει άλλοι άνθρωποι.
Τέρμα πια οι χαριτωμενιές κι οι μαλακίες!
Με το θάνατό του δεν παίζει κανείς!
Κι εγώ δεν επιτρέπω επιπλέον σε κανένα νεκροθάφτη πολιτικό
να παίζει με το δικό μου θάνατο.
Θα πάω όπως γουστάρω εγώ κι όχι όπως έχει αποφασίσει εκείνος.