Οδός Καυταντζόγλου-πίσω από το ΑΧΕΠΑ

Συμπλήρωσε ήδη δεκαπέντε χρόνια ζωής.
Τι ζωή όμως μπορεί να έχει ένας...σκελετός;
Το μπετονένιο κουφάρι που βλέπετε χτίστηκε
επί εποχής Κωνσταντίνου Μητσοτάκη,
κατ' επιθυμίαν της συμβίας του Μαρίκας,που
ονειρευόταν ένα κέντρο αποκατάστασης
για άτομα με μυοσκελετικά προβλήματα.
Ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Γιατί, άραγε;
Μη βιαστείτε να πείτε "λόγω της μικροψυχίας
των πολιτικών του αντιπάλων", γιατί κάποιοι
θα σας απαντήσουν ότι αγνοείτε τα άγρια οικονομικά
συμφέροντα που παίζονται γύρω από τα θέματα υγείας στην πόλη μας.
Θυμηθείτε πόσα χρόνια έκανε να λειτουργήσει το Νοσοκομείο
Παπαγεωργίου και θα καταλάβετε τι εννοούν.
Το γεγονός είναι ότι χιλιάδες άνθρωποι( σακατεμένοι από τροχαία ή
αχρηστευμένοι από ατυχήματα και από τη φθορά του χρόνου
στις αρθρώσεις) χρειάζονται υπεύθυνη κρατική ιατρική βοήθεια
και δεν την έχουν.
Έτσι αναγκάζονται να δίνουν περιουσίες ολόκληρες στους
ελάχιστους κλινικάρχες του είδους στην πόλη μας ή να
ψιλοανακουφίζονται στα φυσικοθεραπευτήρια
που ξεφυτρώνουν τα τελευταία χρόνια σαν τα μανιτάρια.
Παναγιώτη Ψωμιάδη, γνωρίζουμε ότι ανέκαθεν το όνειρό σου
ήταν να κατακτήσεις τους αιθέρες, γι' αυτό άλλωστε έκανες χθες
την πρόβα τζενεράλε με το γιγαντιαίο χαρταετό σου.
Σε παρακαλούμε, πριν καταφέρεις να γίνεις ο πρώτος Πόντιος Ίκαρος,
ασχολήσου και με το ταπεινό θέμα της ολοκλήρωσης του
θεραπευτηρίου-φάντασμα της οδού Καυταντζόγλου.
Για να μπορούν στο μέλλον τα παιδιά που σακατεύονται
από τα μηχανάκια να πραγματοποιούν το δικό τους όνειρο:
να βαδίζουν κανονικά στο δρόμο...