ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
Τισιανός, Βάκχος και Αριάδνη (1520-1523)
ΒΑΡΕΛΟΘΗΚΗ
Έξω , έξω τα βιβλία.
Στη φωτιά η φλυαρία.
Λέξες, λόγοι, όλα κάτω!
τι του κάκου τα φυλάττω;
Τον Απόλλωνά τους ρίξε
και τες Μούσες όλες πνίξε.
Την πικρή τους δάφνη καύσε
κι απ' τους κόπους πλέον παύσε.
Βάλε Βάκχον και Μαινάδες
και βαρέλια μυριάδες,
να γενεί βαρελοθήκη
η χρυσή βιβλιοθήκη.
Ο κισσός ας πρασινίσει,
και το κλίμα ας ανθίσει,
να γλυκάνει το σταφύλι
τα πικρά μου τούτα χείλη.
Μη μη μη το καλαμάρι
μόν' κανάτα και πιθάρι.
Μη κοντύλι΄μόν' κροντήρι,
και γαβάθα και ποτήρι.
Κι έτσι πλέον να καθίσω,
να χαρώ, να ευθυμήσω
με τον Βάκχον μου τον φίλον
στης βαρέλας μου τον τύλον.
ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΠΕΣΕΙ Η ΝΥΧΤΑ
"Απόστολε άγιε Άρχιππε, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ,
ίνα πταισμάτων άφεσιν παράσχη ταις ψυχαίς ημών."
ΒΑΡΕΛΟΘΗΚΗ
Έξω , έξω τα βιβλία.
Στη φωτιά η φλυαρία.
Λέξες, λόγοι, όλα κάτω!
τι του κάκου τα φυλάττω;
Τον Απόλλωνά τους ρίξε
και τες Μούσες όλες πνίξε.
Την πικρή τους δάφνη καύσε
κι απ' τους κόπους πλέον παύσε.
Βάλε Βάκχον και Μαινάδες
και βαρέλια μυριάδες,
να γενεί βαρελοθήκη
η χρυσή βιβλιοθήκη.
Ο κισσός ας πρασινίσει,
και το κλίμα ας ανθίσει,
να γλυκάνει το σταφύλι
τα πικρά μου τούτα χείλη.
Μη μη μη το καλαμάρι
μόν' κανάτα και πιθάρι.
Μη κοντύλι΄μόν' κροντήρι,
και γαβάθα και ποτήρι.
Κι έτσι πλέον να καθίσω,
να χαρώ, να ευθυμήσω
με τον Βάκχον μου τον φίλον
στης βαρέλας μου τον τύλον.
Αθανάσιος Χριστόπουλος
(1772-1847)
(1772-1847)
ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΠΕΣΕΙ Η ΝΥΧΤΑ
"Απόστολε άγιε Άρχιππε, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ,
ίνα πταισμάτων άφεσιν παράσχη ταις ψυχαίς ημών."
Ωρολόγιον το Μέγα
(Απολυτίκιο
για τον άγιο απόστολο
της μέρας Άρχιππο)
(Απολυτίκιο
για τον άγιο απόστολο
της μέρας Άρχιππο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου