Ο Κύριος Κλάιν» («Mr. Klein», 1976)
Σκηνοθεσία:
Τζόζεφ Λόουζι (1909-1984)
Κύριοι Ρόλοι:
Alain Delon … Robert Klein
Jeanne Moreau … Florence Klein
Francine Berge … Nicole
Juliet Berto … Jeanine
Massimo Girotti … Charles
Michael Lonsdale … Pierre
-
Σενάριο: Franco Solinas
Παραγωγή: Alain Delon
Μουσική: Egisto Macchi, Pierre Porte
Φωτογραφία: Gerry Fisher
Μοντάζ: Marie Castro, Henri Lanoe, Michele Neny
Σκηνικά: Alexandre Trauner
Κοστούμια: Colette Baudot, Annalisa Nasalli-Rocca
«Ο Κύριος Κλάιν» («Mr. Klein», 1976): Η κοινωνία της αδιαφορίας και το ρεσιτάλ του Αλέν Ντελόν
Κριτική από τον Νίκο Γαργαλάκο
filmplanetreviews.wordpress.com
ΥΠΟΘΕΣΗ: Είναι Ιανουάριος του 1942 στο Παρίσι και ο Γάλλος έμπορος τέχνης Ρόμπερτ Κλάιν κάνει θραύση. Για εκείνον, η ναζιστική κατοχή είναι μια μοναδική επιχειρηματική ευκαιρία, αφού οι Εβραίοι που φεύγουν από τη χώρα είναι απίθανο να παζαρέψουν την αξία των κειμηλίων τους. Όταν, όμως, μια εβραϊκή εφημερίδα καταλήγει μυστηριωδώς στη διεύθυνση του σπιτιού του, η άνετη ζωή του αρχίζει να ανατρέπεται…
Σε αυτό το συγκλονιστικά σκηνογραφημένο και ατμοσφαιρικά βραδυφλεγές
καφκικό θρίλερ μυστηρίου που πραγματεύεται πολυδιάστατα και ευθαρσώς
πολιτικοποιημένα την έννοια της ταυτότητας, ο Αλέν Ντελόν υποδύεται τον Ρομπέρ Κλάιν, έναν διάσημο έμπορο τέχνης που κάνει «χρυσές δουλειές» στην υπό ναζιστική κατοχή Γαλλία του 1942. «Ο Κύριος Κλάιν» («Mr. Klein» / πρωτ. τίτλος «Monsieur Klein», 1976)
δεν διστάζει να εκμεταλλεύεται την ανάγκη των πανικόβλητων Γάλλων
Εβραίων, οι οποίοι πωλούν όσο όσο τα έργα τέχνης που βρίσκονται στη
συλλογή τους, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουν πόρους για να
εγκαταλείψουν εγκαίρως τη χώρα. Ο γοητευτικός τυχοδιώκτης χρυσώνει το
χάπι στους απεγνωσμένους «πελάτες» του, επιστρατεύοντας «κούφια» λόγια
παρηγοριάς και δήθεν ενσυναίσθησης, όταν είναι φανερό ότι μέλλεται μόνο
να κερδοσκοπήσει και να συνεχίσει να ζει με όλες τις αριστοκρατικές του
ανέσεις, όπως συνέβαινε ανέκαθεν.
Σε ανύποπτο χρόνο, μια εβραϊκή εφημερίδα παραδίδεται στο κατώφλι του σπιτιού του Κλάιν. Θορυβημένος, εκείνος επισκέπτεται τα κεντρικά γραφεία του εντύπου προκειμένου να λύσει την παρεξήγηση, ωστόσο πληροφορείται ότι το όνομά του είναι καταχωρημένο στη λίστα των συνδρομητών. Υπαίτιος για το μπέρδεμα φαίνεται ότι είναι ένας Εβραίος καταζητούμενος, συνονόματος του Κλάιν, που ζει κι εκείνος στο Παρίσι, ο οποίος φέρεται να έχει αλλάξει τη διεύθυνσή του ώστε να παραπέμπει στον έμπορο τέχνης, σε μια προσπάθεια να τον στοχοποιήσει. Διαβλέποντας τα εκδικητικά κίνητρα πίσω από το μπέρδεμα, ο πρωταγωνιστής αποφασίζει να αποταθεί στην αστυνομία, ωστόσο η θεωρία του -ότι υπάρχει κάποιος Εβραίος με το ίδιο όνομα που τον έχει εμπλέξει επίτηδες- δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί και ο ίδιος παραμένει στο μικροσκόπιο των αρχών. Μάλιστα, η επίμονη προσπάθεια να εντοπίσει τον Εβραίο «σωσία» του (σ.σ. προκύπτει ότι μοιάζουν και στο παρουσιαστικό), σε συνδυασμό με την αδυναμία του να προσκομίσει αδιάσειστες αποδείξεις που να πιστοποιούν τη μη εβραϊκή καταγωγή του ίδιου, φουντώνουν τις υποψίες της αστυνομίας ότι ίσως πρόκειται για ένα δικό του πανούργο σχέδιο, προκειμένου να διαφύγει της σύλληψης.[.........................................................]ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου