Η Λευκή Κορδέλα / Das weiße Band, Eine deutsche Kindergeschichte: η αλληγορική σύνθεση εικόνων ολοκληρωτισμού, βίας, μίσους και διαφθοράς μιας κοινωνίας έτοιμης να αγκαλιάσει τον ναζισμό

Η Λευκή Κορδέλα (γερμανικά: Das weiße Band, Eine deutsche Kindergeschichte, αγγλικά: The White Ribbon) είναι μία γερμανόγλωσση ταινία του 2009, η οποία κυκλοφόρησε σε ασπρόμαυρο, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Μίχαελ Χάνεκε. Το δράμα απεικονίζει την κοινωνία και την οικογένεια σε ένα χωριό της Βόρειας Γερμανίας λίγο πριν τον Α' Παγκόσμιο. Σύμφωνα με το Χάνεκε, η ταινία πραγματεύεται τη «γέννηση κάθε τύπου τρομοκρατίας, είτε αυτή είναι πολιτικής είτε θρησκευτικής μορφής.»^[14]

Das weiße Band, Eine deutsche Kindergeschichte (κυριολεκτικά, "Η λευκή κορδέλα, μία ιστορία για τα παιδιά της Γερμανίας") έκανε την πρεμιέρα της στο 62ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Καννών το Μάιο του 2009 και κέρδισε το βραβείο του Χρυσού Φοίνικα (Palme d'Or), ακολουθήθηκε από θετικές κριτικές και αρκετά άλλα μεγάλα βραβεία, συμπεριλαμβανομένου αυτού στην 67η απονομή των Χρυσών Σφαιρών για το βραβείο της Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Η ταινία έλαβε δύο υποψηφιότητες στα 82α Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου για την κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας (εκπροσωπώντας τη Γερμανία) και Καλύτερης Φωτογραφίας (Κρίστιαν Μπέργκερ).

Πλοκή

Οι αναμνήσεις ενός ανώνυμου ηλικιωμένου ράφτη αποτελούν μία παραβολή από ένα μακρινό καιρό τον οποίο ο ίδιος εργαζόταν ως δάσκαλος σε ένα χωριό και εκεί γνωρίζει την αρραβωνιαστικιά του Εύα, η οποία υπηρετεί έναν τοπικό βαρώνο ως νταντά των δίδυμων παιδιών του. Το σκηνικό διαδραματίζεται σε ένα φανταστικό προτεσταντικό χωριό της Γερμανίας το Eichwald, από τον Ιούλιο του 1913 έως και τον Αύγουστο του 1914, όπου ο τοπικός πάστορας, ο γιατρός και ο βαρώνος επιβάλλονται στις γυναίκες της περιοχής, στα παιδιά και στους αγρότες.

Ο πουριτανός πάστορας αναλαμβάνει μαθήματα εκμάθησης της θρησκείας και δημιουργεί στα έφηβα παιδιά του μία ένοχη συνείδηση πάνω σε φαινομενικά μικρές παραβάσεις. Τα αναγκάζει να φορούν λευκές κορδέλες ως υπενθύμιση της αθωότητας και της αγνότητας από τις οποίες έχουν παραστρατήσει. Όταν ο γιος του εξομολογείται ότι αγγίζεται, ο πάστορας δένει τα χέρια του αγοριού στο προσκέφαλο του κρεβατιού κάθε βράδυ. Ο γιατρός, ένας χήρος, αντιμετωπίζει τα παιδιά του χωριού ευγενικά αλλά εξευτελίζει την οικονόμο του( την τοπική μαία) και βρίσκεται τη νύχτα με την έφηβη κόρη του. Ο βαρώνος, ο οποίος είναι ο αφέντης του φέουδου, εξασφαλίζει τις γιορτές συγκομιδής για τους κατοίκους του χωριού, εκ των οποίων πολλοί είναι εργαζόμενοι στο αγρόκτημα του. Με συνοπτικές διαδικασίες απορρίπτει την Εύα για κανένα προφανή λόγο. Ακόμη υπερασπίζεται την ακεραιότητα ενός αγρότη του οποίου ο γιος κατέστρεψε το χωράφι του βαρώνου με τα λάχανα.[...........................................]

Βικιπαίδεια=>Η Λευκή Κορδέλα