Βγάλε τον σκασμό
Τάσος ΠαππάςΗ φωνή του φίλου στο τηλέφωνο σπασμένη, έβγαινε με το ζόρι. Ανησύχησα.
-Έλα ρε, τι συμβαίνει, έπαθες κάτι;
-Έχω ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα.
-Πες μου.
-Όχι από το τηλέφωνο, από κοντά.
-Φοβάσαι ότι σε παρακολουθεί η ΚΥΠ;
-ΕΥΠ λέγεται εδώ και πολλά χρόνια.
-Επιμένω, ΚΥΠ, αλλά ας το αφήσουμε αυτό για την ώρα. ΟΚ, να βρεθούμε όπου θέλεις.
Παρένθεση: Ο φίλος είναι υψηλόβαθμο στέλεχος σε επιχείρηση η οποία κάνει δουλειές με το κράτος. Βρισκόμαστε λοιπόν σε εξωτερικό χώρο, μακριά από άλλους, μου ζητάει να κλείσω το κινητό μου και ακολουθεί η εξής συζήτηση.
-Έχω στοιχεία που αποκαλύπτουν παράνομες δοσοληψίες μεταξύ της διοίκησης της επιχείρησης, οργανωμένου εγκλήματος και κρατικών αξιωματούχων.
-Όπα. Τι μου λες. Αυτό είναι πολύ σοβαρό. Μπορείς να το αποδείξεις;
-Βεβαίως.
-Είσαι σίγουρος;
-Απολύτως.
-Πώς έπεσες πάνω στο θέμα;
-Τυχαία.
-Τι σκέφτεσαι να κάνεις;
-Λέω να πάω στον εισαγγελέα, να του δώσω τα στοιχεία και να ζητήσω καθεστώς προστατευόμενου μάρτυρα.
-Πλάκα κάνεις;
-Όχι. Αυτός ο θεσμός υπάρχει και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, άρα και στην Ελλάδα. Δεν θέλω χρήματα, θέλω να ξεσκεπαστεί το κύκλωμα που σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς μου έχει φάει καμιά εικοσαριά εκατομμύρια ευρώ και λειτουργεί απρόσκοπτα κάμποσα χρόνια. Αποφάσισα λοιπόν να απευθυνθώ στη Δικαιοσύνη. Πριν προχωρήσω, θέλω τη γνώμη σου.
-Μάλλον ζεις σε άλλη χώρα.
-Με τρομάζεις.
-Αυτός είναι ο στόχος μου.
-Γιατί;
-Θα πας να μπλέξεις σε μια ιστορία όπου πρωταγωνιστούν επιχειρηματίες μεγάλου βεληνεκούς, ίσως το οργανωμένο έγκλημα και μέλη του πολιτικού προσωπικού; Παίζεις με τη φωτιά. Είσαι αφελής; Άγνοια κινδύνου λέγεται αυτό. Ακόμη κι αν ενταχθείς σε καθεστώς προστατευόμενου μάρτυρα ουδείς μπορεί να σου εγγυηθεί ότι δεν θα σε ξεμπροστιάσουν κάποια στιγμή και μάλιστα με δικαστική απόφαση. Θα ψάξουν, θα σε βρουν, θα σε πουν ψευδομάρτυρα, κουκουλοφόρο, θα σε κυνηγήσουν αλύπητα, θα σε απειλήσουν, θα σε εκβιάσουν.
-Συγγνώμη, εγώ νόμιζα ότι η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη.
-Στα εγχειρίδια του Συνταγματικού Δικαίου. Στα καθεστώτα του κλεπτοκρατικού καπιταλισμού, όχι. Υπάρχουν οι εξαιρέσεις, οι μερακλήδες δικαστές και εισαγγελείς, αλλά είναι μειοψηφία.
-Τι μου συστήνεις; Να βγάλω τον σκασμό και να συνεχίσω να ζω σαν να μην τρέχει τίποτα; Δεν είναι στον χαρακτήρα μου. Άλλα λέγαμε στα νιάτα μας. Τα χρόνια πέρασαν, φάγαμε ήττες, απογοητευτήκαμε, αλλά τις αρχές μας τις κρατάμε.
-Σου προτείνω να κάτσεις στα αυγά σου.
-Είσαι με τα καλά σου; Και η συνείδησή μου;
-Να τη φασκιώσεις.
-Με αιφνιδιάζεις και μάλιστα δυσάρεστα. Πολύ δυσάρεστα, πρέπει να σου πω. Αλλα περίμενα ν’ ακούσω από σένα. Περίμενα να με παροτρύνεις να προχωρήσω και ότι θα με στηρίξεις. Εσύ μου λες να κλείσω τα μάτια, να βουλώσω τα αυτιά και να κάνω την πάπια. Από την αυτοπεποίθηση με βάση τις αξίες μου, στην αυτοπεριφρόνηση. Ανελέητος κυνισμός. Συγγνώμη, είναι αυτή αριστερή στάση;
-Όχι, δεν είναι αριστερή στάση.
-Ε τότε γιατί μου την προτείνεις;
-Γιατί είσαι φίλος μου και δεν θέλω να σε δω σε ύπτια στάση μέσα σε ξύλινο κουτί. Εδώ, φίλε μου αγαπημένε, είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου