Μια χαρά, ευχαριστούμε
Στην Ελλάδα του Μητσοτάκη η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης έχει καταντήσει το πιο σύντομο ανέκδοτο, οι γυναικοκτονίες καθημερινότητα, η ατιμωρησία κανονικότητα
Θανάσης Καρτερός
Στην Ελλάδα του Μητσοτάκη δύο τρένα γεμάτα επιβάτες παρά λίγο να συγκρουστούν μετωπικά μέσα στην Αθήνα. Όταν η τραγωδία των Τεμπών είναι ακόμα νωπή και δικαιοσύνη δεν έχει αποδοθεί ούτε στο ελάχιστο, ένα νέο έγκλημα προετοιμάζεται για να διαδεχτεί το έγκλημα χωρίς τιμωρία. Ο του Αχιλλέως καλά; Μια χαρά, ευχαριστούμε.
Στην Ελλάδα του Μητσοτάκη η δολοφονική ακρίβεια ξορκίζεται ως εισαγόμενη από τη Ρωσία. Αυτή η προπαγανδιστική ανοησία είναι φυσικά εισαγόμενη από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τα παπαγαλάκια του, τους συνεταίρους και συνενόχους του στην Κομισιόν. Ο κύριος Στάσσης και οι λοιποί πυλώνες της ανάπτυξης καλά; Μια χαρά, ευχαριστούμε.
Στην Ελλάδα του Μητσοτάκη διαλύεται το ΕΣΥ, παραδίδεται η Υγεία στην πιο χυδαία και κατάμαυρη κερδοσκοπία, παραλύουν τα νοσοκομεία, πεθαίνουν άνθρωποι αβοήθητοι, καθυβρίζονται οι γιατροί και οι νοσηλευτές. Ο ακροδεξιός άγγελος θανάτου που έχει ταχθεί υπουργός για να προστατεύει τις ζωές μας καλά; Μια χαρά, ευχαριστούμε.
Στην Ελλάδα του Μητσοτάκη η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης έχει καταντήσει το πιο σύντομο ανέκδοτο, οι γυναικοκτονίες καθημερινότητα, η ατιμωρησία κανονικότητα, το επιτελικό κράτος πατσαβούρα, ο πρωθυπουργός νονός πάσης διαφθοράς. Novartis, υποκλοπές, εισαγγελείς της σχολής Φλώρου καλά; Μια χαρά, ευχαριστούμε.
Μια χαρά, ευχαριστούν. Την ενημέρωση-προπαγάνδα τους, που καταπίνει την κοινωνική αγωνία για το μαύρο μας το χάλι και τη φτύνει στα μούτρα μας ως κοινωνική απελπισία. Τίποτε δεν γίνεται. Ως αποχή, ενίσχυση της ανοιχτά ή ντροπαλά φασιστικής Άκρας Δεξιάς, ως Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια με αποχρώσεις κοινωνικού κανιβαλισμού.
Μια χαρά, ευχαριστούν. Όσους πλουτίζουν και προάγονται σε θέσεις εξουσίας διακινώντας το τέλος των ιδεολογιών, αναδεικνύοντας σε αναντίρρητη και αυτονόητη αλήθεια ότι όλοι -αριστεροί, δεξιοί, φασίστες, διαταραγμένοι δούλοι του μίσους για τον διπλανό- είναι ίδιοι. Και η νεοφιλελεύθερη σιδερένια φτέρνα, φυσικός νόμος.
Μια χαρά ευχαριστούν, όμως, και όσους ευαγγελίζονται την αντίσταση αλλά αναλώνονται σε απεχθείς κλεφτοπολέμους μέσα στην καθημαγμένη από τη μαλακία τους προοδευτική παράταξη. Σε πόλεμο μεταξύ των κομμάτων τους αλλά και μέσα στα κόμματά τους. Συμβάλλοντας στο ολέθριο στερεότυπο: Η Ελλάδα -του Μητσοτάκη- ποτέ δεν πεθαίνει.
Και τέλος ιδιαίτερα θα πρέπει να ευχαριστήσουν την καθ’ ημάς Αριστερά, που κατάφερε όχι απλώς να βρεθεί στη δίνη του κυκλώνα αλλά να παράγει δικό της κυκλώνα. Να τρώει τα παιδιά της, να μουλιάζει για έναν χρόνο σε πισίνες και να ακκίζεται σε εξέδρες και βίλες ξεχνώντας το σκότος έξω εν ονόματι της φωτογένειας μέσα.
Υστερόγραφο αισιοδοξίας: Μια φλογίτσα ελπίδας ξεπήδησε τις τελευταίες μέρες. Ας βάλουν τα χέρια γύρω της οι προμαχούντες κι ας μην επιτρέψουν στον εαυτό τους, στις διαφορές τους αλλά και στους άλλους που φυσούν με μανία να τη σβήσουν. Λίγο είναι, αλλά είναι επιτέλους κάτι. Οι μεγάλες διαδρομές αρχίζουν με το πρώτο βήμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου