ΝΔ και ΠΑΣΟΚ: Υπέρ πυρηνικού πολέμου στην Ευρώπη!
Κινούμενοι μεταξύ γελοιότητας και τυχοδιωκτισμού, πιο δουλικοί και από τους δούλους, οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ (με την εξαίρεση του Βαγγέλη Μεϊμαράκη και του Νίκου Παπανδρέου που δεν ψήφισαν) υποστήριξαν κατάπτυστο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με το οποίο ζητείται, εκτός των άλλων, να δοθεί η άδεια στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει δυτικούς πυραύλους για να χτυπήσει βαθειά στο έδαφος της Ρωσίας, παρά τις προειδοποιήσεις Πούτιν ότι αυτό συνιστά ανεπίτρεπτη κλιμάκωση, μετατρέποντας τον πόλεμο σε άμεση σύγκρουση των κρατών του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, με ό,τι μια τέτοια σύγκρουση συνεπάγεται.
Το ψήφισμα καταψήφισε ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης, που εισηγήθηκε και στην ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς να το καταψηφίσει όπως και έπραξε, το ΚΚΕ και η Πλεύση Ελευθερίας. Οι υπόλοιποι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, η Ελληνική Λύση, η ΝΙΚΗ και η Αφροδίτη Λατινοπούλου απέφυγαν να ψηφίσουν και απείχαν.
Βεβαίως ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι η αποχή -που επέλεξαν Μεϊμαράκης, Παπανδρέου, οι ΣΥΡΙΖαίοι πλην Αρβανίτη και τα μικρότερα κόμματα που αυτοεμφανίζονται ως είδος «εθνικοφρόνου νεοδεξιάς»- είναι λίγο καλύτερη από την υπερψήφιση της απόφασης, δεν έχει ούτε πολύ νόημα, ούτε πολύ σοβαρότητα σε ένα κορυφαίο ζήτημα όχι απλά πολέμου ή ειρήνης, αλλά επιβίωσης της ανθρωπότητας.
Δείχνει και αυτή σαχλαμάρα και μεγάλο οπορτουνισμό. Γιατί προφανώς θα ψήφιζαν όχι αν δεν κινδύνευαν να κακοκαρδίσουν την αμερικανική πρεσβεία.
Σα να μην έφτανε αυτή η σπουδαία ιδέα, που μπορεί από μόνη της να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε πυρηνικό ολοκαύτωμα, αν εφαρμοσθεί, οι ευρωβουλευτές ζητούν με το ψήφισμά τους από τα κράτη-μέλη, δηλαδή και την Ελλάδα, να τηρήσουν παρελθούσα δέσμευση, παρέχοντας ένα εκατομμύριο γύρους πυρομαχικών στην Ουκρανία, όπως και να επιταχύνουν τις παραδόσεις όπλων και αντιαεροπορικών συστημάτων, περιλαμβανομένων των γερμανικών πυραύλων ΤΑURUS (που δεν θέλει να δώσει στο Κίεβο ο ίδιος ο καγκελάριος Σολτς).
Όλα τα μέλη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, δηλαδή και η Ελλάδα, πρέπει να καταβάλουν για την στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας το 0.25% του ΑΕΠ τους. Αυτά υποστήριξαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για μια χώρα που πέφτει τώρα με ελεύθερη πτώση σε όλες τις οικονομικές και κοινωνικές στατιστικές μέσα στην Ε.Ε.. Να πεθάνουν δηλαδή οι Έλληνες συνταξιούχοι και ασθενείς για να στείλουμε όπλα στην Ουκρανία, όχι για να νικήσει η Ουκρανία που δεν μπορεί, αλλά για να πεθάνουν και να μείνουν ανάπηροι ακόμα περισσότεροι Ουκρανοί! Ωραία βοήθεια…
Σα να μην έφταναν αυτά οι ευρωβουλευτές ζητάνε την ισχυροποίηση και επέκταση των κυρώσεων. Τα αστέρια μας, που παίρνουν μια περιουσία τον μήνα για να υπερασπίζονται το ΝΑΤΟ, την Αμερική και τις βιομηχανίες όπλων, ψηφίζοντας ότι τους λένε να ψηφίσουν, ακόμα και τα πιο εξωφρενικά, δεν έχουν φαίνεται αντιληφθεί ότι οι κυρώσεις αυτές χωρίς να κάνουν τίποτα το ιδιαίτερο στη Ρωσία έχουν καταστροφικές συνέπειες στην ευρωπαϊκή οικονομία. Ζητάνε μάλιστα να περιληφθούν και περισσότεροι Κινέζοι στις κυρώσεις! Επιπλέον οι ευρωβουλευτές θέλουν να επιβληθούν νέες ισχυρότερες κυρώσεις στο Ιράν και τη Βόρειο Κορέα για να μην δίνουν όπλα στη Ρωσία.
Οι ευρωβουλευτές ζητάνε επίσης την κατάσχεση των ρωσικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων για να αποζημιώσουν την Ουκρανία για τις καταστροφές που έχει υποστεί, ενώ καλούν την ΕΕ να εργασθεί για να εξασφαλίσει την ευρύτερη δυνατή διεθνή υποστήριξη προς την Ουκρανία. Φαίνεται ότι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι σχεδόν κανείς εκτός της συλλογικής Δύσης δεν ακολουθεί την Αμερική και την Ευρώπη στο να υπαγορεύουν σε όλο τον πλανήτη τι να κάνει.
Βεβαίως η Ε.Ε. θέλει ειρήνη! Αλλά η ειρήνη αυτή πρέπει, μας λένε οι ευρωβουλευτές, να στηριχτεί στην ανεξαρτησία και κυριαρχία της Ουκρανίας (στη μετατροπή της δηλαδή σε προτεκτοράτο του ΝΑΤΟ και των δυτικών πολυεθνικών, εξοπλισμένο με πυραύλους που θα απειλούν άμεσα τη Ρωσία) και στην «εδαφική ακεραιότητά» της που σημαίνει να υποχρεωθούν με το ζόρι οι πλειοψηφούντες Ρώσοι της Κριμαίας και του Ντονμπάς είτε να ζήσουν υπό τον αιματηρό ζυγό του Ζελένσκι, είτε να φύγουν από κει που ζουν!
Πώς μπορούν να πραγματοποιηθούν τέτοιες επιδιώξεις χωρίς πόλεμο; Ακόμα κι ένα παιδί πέντε χρόνων καταλαβαίνει ότι δεν μπορούν. Τέτοιες απόψεις δεν μπορούν να οδηγήσουν παρά σε κλιμάκωση του πολέμου. Αλλά τέτοια κλιμάκωση δεν μπορεί να μην περιλάβει στο τέλος και τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Σε τέτοια κατεύθυνση συμβάλλουν οι εγκληματικά ανεύθυνοι ευρωβουλευτές που ψήφισαν αυτό το ψήφισμα, περιλαμβανομένων των αντιπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, με μόνη επιδίωξη να αποσπάσουν την εύνοια Αμερικής και Ε.Ε. για να κυβερνάνε την Ελλάδα. Μόνο που πρέπει να υπάρχει και η Ελλάδα και η ανθρωπότητα για να την κυβερνάνε. Οι οποίοι ευρωβουλευτές έβαλαν ταυτόχρονα και ένα λιθαράκι ακόμα στην περαιτέρω καταστροφή των ελληνορωσικών σχέσεων, ενώ αύξησαν και την πίεση στην Αθήνα να δώσει ότι όπλα έχει και δεν έχει στο Κίεβο. Τη στιγμή που η χώρα μας γίνεται ένα «διπλωματικό τίποτα», η Τουρκία δίπλα μας, με την σχετικά ανεξάρτητη πολιτική της, που θυμίζει Ανδρέα Παπανδρέου, Μακάριο ή και Κώστα Καραμανλή, έχει κερδίσει και από την Ανατολή και από τη Δύση.
——-
ΥΓ. Επειδή ορισμένοι κυβερνητικοί, ΠΑΣΟΚτζήδες και ΣΥΡΙζαίοι μου λένε «μα τι θες να κάνουμε», «δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τους ισχυρούς», εγώ δεν έχω αντίρρηση, ας το πούνε όμως κι αυτοί και τα μικρότερα κόμματα στον ελληνικό λαό ανοιχτά, όχι να τον κοροϊδεύουν ξετσίπωτα. Ότι δηλαδή η κατάσταση της χώρας είναι κατά τη γνώμη τους τέτοια που δεν μπορούμε να ασκήσουμε ούτε κατ’ ελάχιστο ανεξάρτητη πολιτική, ότι είμαστε υποχρεωμένοι να λέμε και να κάνουμε ότι μας λένε να λέμε και να κάνουμε, χωρίς την παραμικρή εξαίρεση και παρέκκλιση, ακόμα κι αν όσα μας ζητάνε στρέφονται ευθέως εναντίον των εθνικών και κοινωνικών συμφερόντων και δικαιωμάτων του ελληνικού λαού, όπως και της παγκόσμιας ειρήνης και επιβίωσης της ανθρωπότητας.
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος, διαχειριστής της σελίδας konstantakopoulos.gr και συνιδρυτής της Delphi Initiative. Εργάσθηκε στο παρελθόν σε ερευνητικά ιδρύματα της Γαλλίας και της Ελλάδας ως φυσικός, στο πρωθυπουργικό γραφείο του Ανδρέα Παπανδρέου ως ειδικός συνεργάτης για θέματα ελέγχου των εξοπλισμών και στη Μόσχα ως διευθυντής του γραφείου του Αθηναϊκού Πρακτορείου επί δεκαετία και ως ανταποκριτής για πολλά μέσα. Συνεργάστηκε με τον Μιχάλη Ράπτη (Pablo) στην έκδοση της διεθνούς επιθεώρησης για την Αυτοδιαχείριση “Utopie Critique”. Έχει γράψει τα βιβλία: “Η Κύπρος στο στόχαστρο – Γιατί θέλουν μια Κύπρο χωρίς Έλληνες” (Ινφογνώμων 2017), “Η Κύπρος σε Παγίδα” (Λιβάνης, 2008), “Η Αρπαγή της Κύπρου” (Λιβάνης, 2004) και “Φάκελος Ελλάς – Τα αρχεία των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών” (Λιβάνης, 1993).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου