Μικρά φθινοπωρινά αστυνομικά – Το Γαλλικό και μεσογειακό νουάρ στα καλύτερά του |
Από το polar, στο neopolar και από το Παρίσι των Σιμενόν και Φαζαρντί, στο Παρίσι του Ζαν-Φρανσουά Βιλάρ και στην Αθήνα του Μάρκαρη. Γράφει η Χίλντα Παπαδημητρίου Πηγή: bookpress.gr «Ο Μαιγκρέ στη Μονμάρτρη», του Ζωρζ Σιμενόν [George Simenon] Μια νεαρή κοπέλα που κάνει στριπτίζ σ’ ένα κλαμπ της Μονμάρτρης ακούει δύο άντρες να σχεδιάζουν έναν φόνο. Το καταγγέλλει στην αστυνομία όπου κανείς δεν την πιστεύει. Όταν όμως την επομένη μέρα η κοπέλα βρίσκεται στραγγαλισμένη, ο Μαιγκρέ μαζί με τον βοηθό του, Λυκάς, αναζητούν στοιχεία για τον φόνο αυτό, αλλά και τον φόνο που σχεδίαζαν οι δύο άγνωστοι. Θαυμάσια περιγραφή της κοσμικής Μονμάρτρης τη δεκαετία του ’50, του υποκόσμου και των demimonde, των ελαφριών κοριτσιών που έφταναν από την επαρχία στην Πόλη του Φωτός σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης. «Sniper», του Φρεντερίκ Α. Φαζαρντί [Frederic H. Fajardie] Η ιστορία ενός επαγγελματία δολοφόνου, που είναι μοναδικός σκοπευτής και συνηθίζει να σκοτώνει τα θύματά του με μια σφαίρα στο μάτι ή στη μύτη. Κι ενώ νομίζει ότι τα έχει όλα υπό έλεγχο, η ζωή και ο επιθεωρητής Ρομπέρ Γκαρντέλ θα του τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια. Γραμμένο το 1980, το Sniper είναι μια έξοχη και λιτή αστυνομική νουβέλα, που περιγράφει με μαεστρία το ψυχολογικό υπόβαθρο των ηρώων αλλά και τις λαϊκές γειτονιές του Παρισιού. «Είναι πάντα οι άλλοι που πεθαίνουν», του Ζαν-Φρανσουά Βιλάρ [Jean-François Vilar] «Όπως και οι τρεις γάτες του, ο Ράντεκ, η Κάμενεφ και η Ζινόβιεφ, ο Βικτόρ Μπλενβίλ δεν κάνει ποτέ αυτό που περιμένουν από εκείνον. Ο Παριζιάνος ήρωας των μυθιστορημάτων του Ζαν-Φρανσουά Βιλάρ δεν είναι ούτε ντετέκτιβ ούτε αστυνομικός, ως είθισται. Στην πραγματικότητα, μισεί τις έρευνες, τους αστυνομικούς και τα κακά σενάρια. Έτσι, όταν του δίνεται ένα ραντεβού στη στοά ντι Κερ και ανακαλύπτει το σώμα μιας γυναίκας σε μια πολύ επιτηδευμένη στάση, δεν αρκείται στο να τη φωτογραφίσει. Το μακάβριο σκηνικό που έχει μπροστά του είναι μια πιστή ανασύνθεση του τελευταίου έργου του Μαρσέλ Ντισάν «Δεδομένα»... Αυτό εγείρει κάποια ερωτήματα, μεταξύ των οποίων και αυτό: Γιατί προσπαθούν να του φορτώσουν αυτό το έγκλημα υψηλής αισθητικής; Έτσι, όταν μια όμορφη βιβλιοπώλισσα τού δίνει ένα δεύτερο ραντεβού, στη στοά Βιβιέν, ο Βικτόρ πηγαίνει εκεί όπως θα πήγαιναν και οι γάτες του: με τα νύχια του έξω. Φυσικά, το όνομά της είναι Ροζ. C’est la vie ή La vie en rose; Rrose Sélavy!» Ένας ήρωας φωτογράφος-flaneur, ένα μυστήριο επηρεασμένο από το έργο του Μαρσέλ Ντισάν, ένα επίμετρο που συνδέει και επεξηγεί τη σχέση αυτή. Άλλος ένας συγγραφέας του neopolar που ανακαλύπτουμε με καθυστέρηση. Δύο ενδιαφέρουσες στιγμές του μεσογειακού noir: από τον Καμιλλέρι στον Μάρκαρη «123ο χιλιόμετρο», του Αντρέα Καμιλλέρι [Andrea Camilleri] Η Έστερ Ρούσσο στέλνει απανωτά μηνύματα στο κινητό του εραστή της. Εκείνος όμως βρίσκεται αναίσθητος στο νοσοκομείο, μετά από ένα σοβαρό τροχαίο, και το κινητό του φτάνει στα χέρια της γυναίκας του. Η ιστορία θα μπορούσε να είναι το ερωτικό δράμα ενός τριγώνου, αλλά στα χέρια του Καμιλλέρι μετατρέπεται σε μια μικρή αστυνομική περιπέτεια που περιέχει μια απόπειρα δολοφονίας, ή ίσως μια ασφαλιστική απάτη. Μήπως πρόκειται απλώς για μια ιστορία ερωτικού πάθους και εκδίκησης; Ο Καμιλλέρι χτίζει τη νουβέλα του με copy-paste μηνυμάτων, δημοσιογραφικών ειδήσεων, αστυνομικών αναφορών – και το κυριότερο, χωρίς παντογνώστη αφηγητή! Τη νουβέλα συνοδεύει μια υπεράσπιση της αστυνομικής λογοτεχνίας –giallo, στα ιταλικά– από τον σπουδαίο Καμιλλέρι. «Η βία της αποτυχίας», του Πέτρου Μάρκαρη Η φτώχεια και η απελπισία γεννούν την αληθινή βία στην Ελλάδα του σήμερα, και ο χώρος της παιδείας δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος. Εν μέσω φοιτητικών διαδηλώσεων και συγκρούσεων με την αστυνομία, η δολοφονία ενός καθηγητή της ΑΣΟΕ αρχικά, και ενός γραμματέα μέσης εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας στη συνέχεια, σκάνε στα χέρια του Χαρίτου και της βοηθού του, της Αντιγόνης. Το πράγμα μπερδεύεται περισσότερο ότι εκτελούνται τρεις νεαροί άντρες σε μια γειτονιά της Αθήνας, και τα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για τους δολοφόνους των δύο πρώτων νεκρών. Με την υπομονή και την οργανωτικότητα που τον διακρίνει, ο αστυνόμος Χαρίτος θα λύσει το μπερδεμένο κουβάρι της υπόθεσης, που ξετυλίγεται θίγοντας θέματα όπως το ενδοσχολικό μπούλινγκ, τις πανεπιστημιακές ίντριγκες και την αγωνία των νέων για επαγγελματική αποκατάσταση.[........................................................] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΝΟΥΑΡ Μικρά φθινοπωρινά αστυνομικά ... |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου