Ουκρανία: πώς σταματάει ένας πόλεμος;
Ανεπαισθήτως, που έλεγε ο ποιητής, γινόμαστε μάρτυρες ενός πολέμου στην ευρωπαϊκή ήπειρο που κλείνει δύο χρόνια. Και το πιο τρομακτικό είναι ότι δεν υπάρχει το παραμικρό σημάδι στον ορίζοντα ότι θα τελειώσει σύντομα. Το ερώτημα λοιπόν τίθεται αναπόφευκτα: πώς και πότε θα σταματήσει αυτός ο πόλεμος;
Η θεωρία του πολέμου λέει ότι ένας πόλεμος τελειώνει με δύο τρόπους: Είτε επειδή ο συσχετισμός δύναμης στα πεδία των μαχών, δηλαδή ο στρατιωτικός συσχετισμός δύναμης, κρίνει τον νικητή με αδιαμφισβήτητο τρόπο είτε επειδή οι εμπόλεμοι πείθονται ότι δεν μπορεί κανείς τους να νικήσει καθαρά στο πεδίο της μάχης. Το περίεργο στην περίπτωση του πολέμου στην Ουκρανία είναι ότι, ενώ επιβεβαιώνεται μάλλον το δεύτερο, ο πόλεμος συνεχίζεται χωρίς οποιαδήποτε διπλωματική προσπάθεια, έστω και προσχηματική. Η Ουκρανία απορροφά διαρκώς δυτική στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, ώστε να μπορεί να αντέξει έναν μακροχρόνιο πόλεμο. Η Ρωσία έχει κάνει θεαματική στροφή στην πολεμική οικονομία, διαθέτοντας το τρομακτικό 40% των κρατικών δαπανών για στρατιωτικούς σκοπούς και έχει αναπροσανατολίσει το εξωτερικό της εμπόριο για ενεργειακά προϊόντα και εξοπλιστικά συστήματα, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί σε μακρόχρονη πολεμική προσπάθεια.
Γιατί λοιπόν σε αυτόν τον πόλεμο δεν επιτρέπεται σε κανέναν ούτε να χάσει, ούτε να συμβιβαστεί στη βάση της παραδοχής ότι δεν μπορεί να πετύχει τους διακηρυγμένους στόχους του; Για έναν βασικό λόγο: Επειδή εν μέρει η Ρωσία αλλά ολοκληρωτικά η Ουκρανία δεν πολεμούν μόνο για τον εαυτό τους. Η νίκη ή η ήττα τους, ένας ευνοϊκός για τον έναν ή τον άλλον συμβιβασμός, θα εγγραφούν σε έναν συνολικότερο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων.
Με λίγα λόγια ο μεγάλος τροφοδότης του πολέμου, που μοιάζει να τον κάνει αέναο, είναι η κρίση ηγεμονίας στις διεθνείς διακρατικές σχέσεις. «Πόλεμος δι’ αντιπροσώπων» σημαίνει ότι ο «αντιπρόσωπος» δεν… δικαιούται να χάσει επειδή έτσι θα χάσει/ουν μια τεράστια γεωπολιτική και οικονομική επένδυση αυτός/οί τους οποίους αντιπροσωπεύει…
Και έτσι ο πόλεμος συνεχίζεται «στου κασίδη το κεφάλι»: τον ουκρανικό και τον ρωσικό λαό, που τον «χρηματοδοτούν» με εκατόμβη θυμάτων, κατεστραμμένων υποδομών και δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου