La lengua de las mariposas - Η γλώσσα της πεταλούδας (1999):αυτό είναι εκφασισμός μιας κοινωνίας

La lengua de las mariposas - Η γλώσσα της πεταλούδας (1999)

Σενάριο: Rafael Azcona, José Luis Cuerda, Manuel Rivas, Σκηνοθεσία: José Luis Cuerda, Πρωταγωνιστούν: Manuel Lozano, Fernando Fernán Gómez, Uxía Blanco, Διάρκεια: 96΄, Κατηγορία: Δράμα

 Η ταινία βασισμένη σε τρία διηγήματα (1996) του Μανουέλ Ρίβας διαδραματίζεται στην αρχή του ισπανικού εμφυλίου και αφηγείται την ιστορία του Μόντσο, ενός 8χρονου αγοριού που στα τέλη του ‘36 πηγαίνει στο σχολείο. 

Για τον 8χρονο Μόντσο είναι μια ειδυλλιακή χρονιά: ξεκινά το σχολείο, έχει έναν εξαίρετο δάσκαλο, κάνει έναν πολύ καλό φίλο, και, μαζί με το μεγάλο του αδελφό, πολλά υποσχόμενο σαξοφωνίστα, κάνει ένα ταξίδι στη Γαλικία.
Λίγο καιρό μετά, στις 18 Ιουλίου,  οι αξίες και οι αρχές που ο δάσκαλός του έχει εμφυσήσει, θα ανατραπούν: Η  ισπανική Δημοκρατία βάλλεται από τους φασίστες και, καθώς οι πλευρές χωρίζονται και η ισχύς γέρνει ξεκάθαρα προς τη μία πλευρά, οι δυνάμεις του φόβου, της βίας και της προδοσίας μεταλλάσσουν βαθιά αυτό που θα έπρεπε να είναι η χαρά της παιδικής ηλικίας.

Η άγνοια, ο φόβος και η θρησκοληψία της τοπικής κοινωνίας, θα αποτελέσουν το χαλί για να περάσει ο στραγγαλισμός κάθε έννοιας ελευθερίας και δημοκρατίας.

Βασισμένη σε τρία διηγήματα του Μανουέλ Ρίβας, ήταν υποψήφια για 13 βραβεία Γκόγια, από τα οποία απέσπασε το βραβείο καλύτερης διασκευής σεναρίου.

*************************

 

«Με φόντο τις απαρχές του ισπανικού εμφυλίου, όταν η δημοκρατία συνθλίβεται, οι λέξεις "άθεος" και "κομουνιστής" γίνονται μισητές και τα βιβλία κρύβονται, ο μόνος ουσιαστικός τρόπος μάθησης είναι η εναλλακτική εκπαίδευση στην φύση που εφαρμόζει ο ηλικιωμένος «αναρχικός» δάσκαλος Don Gregorio.
Οι μεταφορές της φύσης που χρησιμοποιεί ο ιδεαλιστής δάσκαλος για να περάσει τα ουμανιστικά του μηνύματα στους μαθητές και ιδιαίτερα στον αγαπημένο του Moncho, γίνονται κωδικοποιημένη γλώσσα που κρύβεται όπως η γλώσσα της πεταλούδας, αλλά είναι έτοιμη να ρουφήξει το «νέκταρ» της γνώσης και να σκορπίσει τους σπόρους της στις επόμενες γενιές.
Μια ταινία τρυφερή σε πρώτο επίπεδο, με την αγωνία και την σκληρότητα να υποβόσκουν κάθε δευτερόλεπτο.
Μία εξαιρετική σκιαγράφηση της εποχής, που σε συνδυασμό με την θαυμάσια φωτογραφία και τη μουσική επένδυση της ταινίας, συνθέτουν έναν σπαραχτικό ύμνο στο τέλος της αθωότητας.
Η εξαιρετική δημιουργία του Κουέρδα απέσπασε  το βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ του Κλίβελαντ.»

Πηγή: kilespa.wordpress.com