SHARP TIES - Get That Beat ΔΙΣΚΟΣ Get That Beat (1981)
Οι Sharp Ties ήταν το μεγαλύτερο ερωτηματικό που έγραψε ποτέ η αγγλόφωνη ελληνική σκηνή
Όχι μόνο στο κοινό της αλλά και πέρα από αυτό. Τα είχαν όλα. Ρεφρέν που θα τραγούδαγες στο αμάξι οδηγώντας. Οι Sharp Ties για την Ελλάδα, ήταν ότι οι Pistols για την Βρετανία. Η μεγάλη τους επιτυχία: 50.000 δίσκοι-αστρονομικό νούμερο για την εποχή και το είδος -παιδιά της λευκής reggae κι αποτέλεσμα τεκνοποίησης της πρώτης συναυλίας των Police στο Sporting- επηρέασε τις δισκογραφικές εταιρείες, ώστε να ανοίξουν δειλά-δειλά τις πόρτες τους στο Αγγλόφωνο Μεταπολιτευτικό Νέο Κύμα, παρά την τότε (πολιτική) επικρατούσα εχθρική αντιμετώπιση…
Φυσικά η Ιστορία δεν τους δικαίωσε και δεν τους απέδωσε την αρμόζουσα θέση που δικαιούντο, πράγμα ουδόλως περίεργο για το «Elladistan». Η μεγάλη τους επιτυχία ήταν το «Get that beat». Ποιος δεν έχει χορέψει με το «Get That Beat» των Sharp Ties, ένα ελληνικό συγκρότημα από το οποίο είχε κάνει το πέρασμά του και ο Νίκος Καρβέλας ως πληκτράς το 1982.
Το «Get That Beat» κυκλοφόρησε το 1981 και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που δυσκολεύτηκαν να πιστέψουν ότι πρόκειται για ελληνική παραγωγή. Οι Sharp Ties ιδρύθηκαν το 1979 και ήταν οι Τόλης Φασώης, Γιώργος Καραγιαννίδης, Παντελής “Βees” Καραχισαρίδης, Πέτρος Σκουτάρης και ο Πιερ Χορέμης. Συνολικά είχαν κυκλοφορήσει μέχρι το 1989 τέσσερα album.
Οι “Sharp Ties” μαζί με τις «Μουσικές Ταξιαρχίες», είναι οι δύο μπάντες που στην αρχή της δεκαετίας, ανέτρεψαν το έως τότε αρνητικό κλίμα των δισκογραφικών εταιριών για την εγχώρια Rock σκηνή. Η δισκογραφική εταιρεία που είχε υπογράψει συμβόλαιο μαζί τους δεν κατάλαβε ποτέ πως είχε χρυσό στα χέρια της.
Η πορεία του γκρουπ έσβησε παρέα με τις ταινίες των ηχογραφήσεών τους. Ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, Τόλης Φασόης δήλωσε σε μια συνέντευξή του: Το “Get that beat”, όπως ερμηνεύθηκε στη συναυλία στο Σπόρτινγκ, όπου το γήπεδο ήταν γεμάτο, μπορεί να το δει κανείς στο YouTube. Αυτό που δεν μπορεί να δει κανείς είναι ότι οι ροκάδες είχαν πλακωθεί με τα πανκιά. Εκεί έγινε το ξεκαθάρισμα: πάμε με το καινούριο ή όχι; Τραγουδάγαμε και κάποια στιγμή τους βλέπουμε να παίζουν ξύλο στις κερκίδες. Εμείς το είχαμε κατά κάποιο τρόπο προβλέψει γιατί ξέραμε ότι ήμασταν φορείς ενός άλλου τρόπου ζωής. Δεν ήμασταν ροκάδες με την εικόνα του μαλλιά, δεν είχαμε 100.000 solo, ήταν όλα γρήγορα, γκανγκ γκανγκ γκανγκ γκανγκ, ήταν ένας new wave πανκοειδής ήχος. Ήταν πιο ωμό και πιο χορευτικό όλο αυτό και για να πούμε την αλήθεια οι ροκάδες δεν το είχαν πολύ με το χορό.
Με το τέλος των Sharp Ties ένιωθα απογοητευμένος γιατί δεν είχαμε καταφέρει να βγούμε στο εξωτερικό ενώ υπήρχαν οι προϋποθέσεις αλλά λόγω κακών χειρισμών της εταιρίας δεν έγινε. Γι’ αυτό το λόγο αποσύρθηκα, αν μπορεί κανείς μπορεί να αποσυρθεί ολοκληρωτικά από τη μουσική. Έκανα φωνητικά, έκανα παραγωγές, έγραφα στίχους για άλλους κι έτσι σταδιακά ξαναμπήκα στο παιχνίδι. Υπήρχε συνεργασία με τους Πυξ Λαξ ,γιατί μου έβαλαν ένα καρότο που με δελέασε: να γράψω τους αγγλικούς στίχους για τους Eric Burdon, Marc Almond, Steve Wynn και Gordon Ganno. Μου αρέσουν οι καλλιτέχνες που πάντα δίνουν σημασία στον στίχο όπως ο Leonard Cohen και ο Bob Dylan.
ΠΗΓΗ: https://www.e-stage.gr/mousiki/music-...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου