Συγκρίνοντας τα ασύγκριτα

 

Αλέξης Τσίπρας: Συγκρίσεις

3–4 λεπτά

---

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Το πολιτικό προσωπικό που έχει στη διάθεση του ο Τσίπρας, είναι ποιοτικά ασύγκριτο απέναντι στα ανεμομαζώματα του Μητσοτάκη.

Για να δώσει κουράγιο στον εαυτό του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ισχυρίζεται θα ζητήσει από τους πολίτες να ψηφίσουν συγκρίνοντας τον ίδιο με τον Αλέξη Τσίπρα.

Πολλές γαλοπούλες φόρεσαν χριστουγεννιάτικη στολή, αλλά κατέληξαν στο φούρνο. Σε τι άραγε νομίζει ότι υπερτερεί και προκαλεί την τύχη του;

Σε δημόσια παρουσία και ρητορική δεινότητα; Σε οικογενειακή παράδοση και προσωπική ακεραιότητα; Σε πολιτική επάρκεια και ήθος;

Μήπως σε πολιτικές προτάσεις και διαχειριστική διαφάνεια; Στο σεβασμό στο δημόσιο χρήμα και το ενδιαφέρον για την κοινωνική πλειοψηφία;

Ή σε σθένος για σύγκρουση με συμφέροντα και «φίλους και εταίρους» που θέλουν τη χώρα άβουλη και συρόμενη στα σχέδιά τους;

Να μιλήσουμε για χαρακτήρα και προσωπική αύρα; Ο μέσος πολίτης ποιον θα διάλεγε για να κάνει παρέα;

Σε τι λοιπόν να συγκριθούν; Με όποια μεζούρα και αν μετρηθούν.

Ως Πρωθυπουργός ο Τσίπρας έκανε λάθη και κάποιοι από τους ανθρώπους με τους οποίους κυβέρνησε είχαν ανεπάρκειες.

Αλλά δεν έκλεβαν. Το κόμμα του δεν χρωστάει 400 εκατομμύρια σε βάρος των πολιτών. Ο ίδιος παραμένει tefal από πλευράς εντιμότητας.

Ο Μητσοτάκης, είναι χωμένος σε ύποπτες υποθέσεις, προσωπικές και οικογενειακές.

Τον περιστοιχίζουν ακροδεξιοί, τυχοδιωκτικά στοιχεία, εξαγορασμένοι, τοποτηρητές συμφερόντων, υπόλογοι για κακοδιαχείριση.

Ο Τσίπρας δεν υπέκλεπτε την προσωπική ζωή των επικεφαλής του στρατεύματος, υπουργών, πολιτικών αντίπαλων, δημοσιογράφων, – ούτε τα μέλη της οικογένειας του δήλωσαν παρακολουθούμενοι επί των ημερών του.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κάνει πολιτική, την παρουσιάζει συγκροτημένα και καταγγέλλει με πολιτικούς όρους τον Μητσοτάκη για τις δραστηριότητες του.

Ο Μητσοτάκης κάνει φαιά προπαγάνδα, με ευτέλεια, ατάκες καφενείων και χτυπάει πισώπλατα, με υποκουλτούρα καταγωγίων.

Προ ημερών δημοσιεύθηκε μια φωτογραφία από τη συνάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.

Ο Τσίπρας είχε δίπλα του τον Τσακαλώτο, τον Χαρίτση και την Αχτσιόγλου.

Ο Μητσοτάκης σε αντίστοιχη περίπτωση, τον Σκυλακάκη, τον Γεωργιάδη και τον Χατζηδάκη.

Στη Βουλή αυτές τις μέρες ο Τσίπρας εκπροσωπείται στα θέματα Πολιτισμού από την εξαίρετη Σία Αναγνωστοπούλου. Ο Μητσοτάκης από την αποκρουστική παρουσία της Μενδώνη.

Στα θέματα Υγείας ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπροστά τον Γεροτζιάφα και τον Ξανθό, η κυβέρνηση τον Πλεύρη.

Στο μεταναστευτικό υπάρχει ο απίθανος Μηταράκης, στην κυβέρνηση Τσίπρα ο σπουδαίος Γιάννης Μουζάλας.

Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Μητσοτάκη είναι ο ασυνάρτητος Θεοχάρης και του Τσίπρα ο Ραγκούσης.

Στο Ευρωκοινοβούλιο υπάρχει η Ασημακοπούλου, υπάρχει και ο Κούλογλου.

Η σχέση του Τσίπρα με τη χούντα και το φασισμό, προσωποποιείται στον Τζουμάκα, του Μητσοτάκη στον Βορίδη.

Αν ο απερχόμενος Πρωθυπουργός θέλει συγκρίσεις, ιδού η Ρόδος. Αλλά δεν θα γίνουν με τα «βαρίδια» του ΣΥΡΙΖΑ.

Το πολιτικό προσωπικό που έχει στη διάθεση του ο Τσίπρας, είναι ποιοτικά ασύγκριτο απέναντι στα ανεμομαζώματα του Μητσοτάκη.

ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR