Μανιός για την επίθεση στο Πολυτεχνείο: «Κάποιοι προσπάθησαν να αθετήσουν το βασικό σύνθημα της ελευθερίας»
Σφοδρές είναι οι αντιδράσεις για την απόπειρα ομάδας ατόμων στο Πολυτεχνείο να εμποδίσει την κατάθεση στεφανιού από αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία μεταξύ άλλων ήταν και ο Νίκος Μανιός, στέλεχος του κόμματος με σημαντική αντιδικτατορική δράση, βασανισμούς, φυλακίσεις και εξορίες. Μάλιστα , ο κ. Μανιός κατά το επεισόδιο τραυματίστηκε ελαφριά στο δεξί χέρι του.
Τελικά ο ίδιος, όπως και τα υπόλοιπα μέλη της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ, πέρασαν στον χώρο και κατέθεσαν στεφάνι στο μνημείο, ενώ τα άτομα που επιχείρησαν να τους σταματήσουν, (σύμφωνα με τις καταγγελίες ήταν μέλη της νεολαίας του ΝΑΡ) υποχώρησαν υπό αποδοκιμασίες. Σε δηλώσεις του στο debater, ο Νίκος Μανιός ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Σήμερα προσπάθησαν να αθετήσουν το βασικό σύνθημα του Πολυτεχνείου που είναι η ελευθερία. Ορισμένοι που θεωρούν τους εαυτούς τους κομμουνιστές και επαναστάτες. Εγώ το λέω απερίφραστα. Αυτές οι νοοτροπίες είναι ο φασισμός του αύριο. Αλίμονο στους νέους αν καταλήξουν στο ότι αυτοί θα αποφασίσουν ποιος θα μιλάει και ποιος δεν θα μιλάει. Δεν μπορείς να επικαλείσαι μια ιδιότητα που τη δίνεις στον εαυτό σου. Δίνω εγώ στον εαυτό μου μια ιδιότητα, ότι είμαι κομμουνιστής, άρα λέω αυτός δεν θα μιλάει, αυτός θα χαμογελάει και αυτός θα χορεύει. Αυτό είναι ο φασισμός!».
Και προσθέτει: «Έγινε σήμερα μια προσπάθεια να απαγορευτεί η είσοδος στον γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ. Με ποια λογική; Με πολιτικά κριτήρια; Ωραία, τότε να μην έρχεται κανείς εδώ, να έρχονται μόνο αυτοί, να κάθονται τρεις κι ο κούκος μέχρι να τους φάνε οι κουκουβάγιες. Στο Πολυτεχνείο ζήσαμε σκηνές συγκινητικές. Τι να περιγράψεις από αυτό το φαινόμενο; Μια κοινωνική έκρηξη, που πρέπει να παρακαλάμε να έχουμε μία τέτοια κάθε πέντε χρόνια τουλάχιστον. Γιατί ο φασισμός καραδοκεί, τον βλέπουμε, βγαίνει με άλλο πρόσωπο και χτυπάει. Ποιους χτυπάει; Τους νέους, τους μαθητές, γιατί αυτούς φοβάται. Εμάς μας θεωρεί πεθαμένους».
Αργότερα και ενώ ήδη πορευόταν προς την αμερικανική πρεσβεία, ο Νίκος Μανιός δήλωσε στο newsbeast.gr, ότι το πρωί πήγε στο Πολυτεχνείο ως γραμματέας του ΣΦΕΑ (Σύλλογος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974).
«Κάποια στιγμή διαπίστωσα ότι μια ομάδα 30 περίπου ατόμων, από δύο ομάδες της εξωκοινουβελευτικής αριστεράς, δεν επέτρεπαν στην πόρτα αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ να περάσει και να καταθέσει στεφάνι. Τα μέλη του συλλόγου αντιδράσαμε πολύ έντονα. Η ομάδα των 30 ατόμων άρχισε να μας σπρώχνει, επικράτησε ένας πανικός αλλά δεν υπήρχε καμία απολύτως περίπτωση να υποχωρήσουμε και να αφήσουμε να περάσει αυτός ο τραμπουκισμός. Τελικά, η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε το στεφάνι κανονικά. Τραυματίστηκα πολύ ελαφρά στο χέρι, είμαι καλά. Είμαι μέσα στην πορεία τώρα. Συνεχίζουμε».
Τζανακόπουλος: "Ντροπή και όνειδος"
Σε ανάρτησή του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Τζανακόπουλος, τονίζει: «Αυτή η άθλια ανθυποομάδα της δήθεν επαναστατικής αριστεράς που τόλμησε να σηκώσει χέρι στο Νίκο Μανιό είναι ακριβώς η εξήγηση για το περιθώριο στο οποίο βρίσκεται ο «πόλος». Ντροπή και όνειδος για τους παλαιότερους που θέλω να ελπίζω ότι δεν είναι τόσο ανιστόρητοι όσο τα φυντάνια τους.
Υ.Γ. Για όσους δεν παρακολούθησαν, πρόκειται για την νεολαία του ΝΑΡ. Πάντα για την «κομμουνιστική απελευθέρωση». Να τους χαίρονται».
Οργή και καταγγελία της επίθεσης
Το περιστατικό και οι εικόνες που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου προκάλεσαν την κατακραυγή από χρήστες του Twitter.
Ο ΜΑΝΙΟΣ ΑΛΛΟΤΕ
Νίκος Μανιός και Μάκης Μπαλαούρας στο στρατοδικείο το 1971...
«20ή Οκτώβρη»
Ενώ βρίσκονταν ακόμη σε εξέλιξη οι προσαγωγές κατηγορουμένων για συμμετοχή στο ΚΚΕ Εσωτερικού, οδηγήθηκαν στις 20 Οκτωβρίου 1971 στην Ασφάλεια και άλλα τέσσερα άτομα. Επρόκειτο για το τρίτο κτύπημα των καταδιωκτικών αρχών μέσα σε έναν μήνα και αυτήν τη φορά αφορούσε τον πυρήνα μιας από τις πλέον εμβληματικές οργανώσεις της δυναμικής αντίστασης, του Κινήματος 20ής Οκτώβρη. Συνελήφθησαν ο 24χρονος φοιτητής της Ιατρικής Νίκος Μανιός, ο 23χρονος φοιτητής της Φυσικομαθηματικής Γιώργος Σαγιάς, ο 34χρονος φοιτητής της Ανωτάτης Γεωπονικής Νίκος Χρυσανθόπουλος και ο 30χρονος υδραυλικός Απόστολος Μανωλάκης, ενώ επικηρύχθηκαν ως καταζητούμενα άλλα δύο άτομα που διέφυγαν.
Αμέσως μετά τη σύλληψή του ο Γιώργος Σαγιάς οδηγήθηκε στον 4ο όροφο της Μεσογείων, στο Τμήμα Πνευματικής Κινήσεως: «Ο Καραπαναγιώτης άρχισε να με κτυπά με τα χέρια του, και σε συνέχεια κάποιος άλλος με κτυπούσε με ένα χοντρό, διπλό καλώδιο. Ηταν αρκετοί μέσα στο γραφείο του Καραπαναγιώτη. Αρχισαν να με βρίζουν και να με κτυπούν όλοι μαζί, άλλος με κλοτσιές, άλλος μου πατούσε τα δάχτυλα των ποδιών με τα τακούνια του, άλλος πιάνοντάς με από τα μαλλιά μου κτυπούσε το κεφάλι στον τοίχο».
Μετά τη συνεχιζόμενη άρνησή του να απαντήσει στις ερωτήσεις τους, έξι με επτά ασφαλίτες, με επικεφαλής τους υπαστυνόμους Κραββαρίτη και Σμαϊλη, τον κατέβασαν στο υπόγειο: «Με υποχρέωσαν να γδυθώ τελείως, με ξάπλωσαν σε έναν πάγκο και με έδεσαν έτσι που να μην μπορώ να κουνηθώ, μου σκέπασαν τα μάτια και με κτυπούσαν με μια σωλήνα στις πατούσες και στα γεννητικά μου όργανα. Ταυτόχρονα, αυτός που μου έκλεινε τα μάτια μου τα πίεζε με τους αντίχειρές του και ένιωθα να βουλιάζουν μέχρι μέσα. Όταν με ανέβασαν ξανά, δεν μπορούσα να σταθώ μόνος μου, με βαστούσαν συνέχεια».
Ανάλογη τύχη περίμενε και τον σύντροφό του Νίκο Μανιό: «Το ίδιο βράδυ κιόλας με πήραν από το κελί μου όπου κοιμόμουν –στο πάτωμα–, με κατέβασαν με κλοτσιές και χαστούκια στο υπόγειο, αφού προηγουμένως μου έδεσαν τα μάτια. Εκεί με υποχρέωσαν να γδυθώ, στη συνέχεια με έδεσαν πάνω σ’ έναν πάγκο, κάποιος άρχισε να με κτυπά στα πέλματα με έναν σωλήνα. Ενώ ένας άλλος είχε δέσει το πέος με νάιλον νήμα και το τραβούσε. Εκείνος που περνούσε φάλαγγα με χτύπαγε κατά διαστήματα στους όρχεις με τον σωλήνα. Όλοι μου έλεγαν πως θα με αχρηστεύσουν για πάντα. Ένας τρίτος με κτυπούσε στην κοιλιά και στο πρόσωπο. Σταμάτησαν για λίγο να με κτυπούν και με απειλούσαν για χειρότερα βασανιστήρια. Αυτό όμως δεν κράτησε πολύ και η φάλαγγα ξανάρχισε, ώσπου σε μια στιγμή με έπιασε κάποιος από τον λαιμό και τη μύτη και προσπαθούσε να με πνίξει, πιέζοντας με δύναμη τον λάρυγγά μου.
Τα κτυπήματα στα πόδια και στους όρχεις επαναλήφθηκαν για μία ακόμη φορά. Δεν ξέρω πόση ώρα κράτησε αυτό το μαρτύριο. Ύστερα με σήκωσαν και μ’ έτρεχαν γυμνό και με δεμένα μάτια γύρω γύρω και μου χτυπούσαν το κεφάλι στους τοίχους».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου