Πέμπτη, Δεκεμβρίου 10, 2020

Ουίλιαμ Κάρλος Ουίλιαμς : Υπηρετώντας τον άνθρωπο KAI μέσω της λογοτεχνίας

«Ιστορίες ενός Γιατρού»: Αναμνήσεις ενός άξιου λογοτέχνη γιατρού

culturenow.gr

Μέσα από τις ιστορίες του Γουίλιαμς ξαναζωντανεύει η ανθρωπιά ενός γιατρού που δίνει μάχες με όπλο την αγάπη του για το λειτούργημά του, στο βιβλίο «Ιστορίες ενός Γιατρού», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός.

Υπάρχουν άνθρωποι που με την ταπεινότητα, την διασημότητα της ανωνυμίας τους και την γενναιότητα της σεμνότητάς τους μπόρεσαν να αφήσουν πίσω έργο πολυσχιδές και πολυποίκιλο, έχουν δε την ικανότητα να αλλάζουν τον τρόπο θέασης του κόσμου γύρω μας, να εμπνέουν με το έργο τους, να συγκινούν με την ανιδιοτελή προσφορά τους και τον ζήλο τους για το κοινωνικό σύνολο. Ο Γουίλιαμ Κάρλος Γουίλιαμς δεν είναι απλά ένας συγγραφέας γιατρός ή ένας γιατρός συγγραφέας, είναι μια φυσιογνωμία που άφησε παρακαταθήκη τόσο το έργο του ως γιατρός όσο και ως συγγραφέας με την ίδια ακριβώς επιτυχία. Τι και αν έγραφε όπως έλεγε στον ελεύθερό του χρόνο, το στίγμα της παρουσίας του στα γράμματα – να σημειωθεί πως επηρέασε τους συγγραφείς της μπιτ λογοτεχνίας – έχει μείνει ανεξίτηλο όπως στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έπραξε το ίδιο ο Τσέχοφ, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω υπήρξε επίσης γιατρός.

Υπηρετώντας τον άνθρωπο μέσω της λογοτεχνίας

Δεν έχει καμία απολύτως σημασία να συγκριθούν τα δύο μεγέθη γιατί είναι σαν να συγκρίνει κάποιος ανόμοια πράγματα, έχει όμως σημασία πως και οι δύο υπήρξαν παρατηρητές των ανθρώπων της εποχής τους και μοιράστηκαν στα γραπτά τους, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, όσα είδαν κατά τη διάρκεια των επισκέψεών τους στους ασθενείς που χρειάζονταν οπωσδήποτε την πολύτιμη βοήθειά τους. Ο Γουίλιαμ Κάρλος Γουίλιαμς , όπως και ο Τσέχοφ άλλωστε, υπηρέτησε την ιατρική με πάθος, ζέση και βλέμμα στον άνθρωπο για αυτό και πολλές φορές δεν πληρωνόταν από τους ασθενείς του, ως ένδειξη ανθρωπιάς. Το γράψιμό του, τόσο τα πεζά όσο και η ποίηση, αντλούν έμπνευση, εικόνες και περιγραφές από αυτόν τον κόσμο των ανθρώπων που η ζωή τους κρέμεται από τα χείλη ενός εμπειρογνώμονα, ανθρώπων που δεν έχουν δυνατότητα να ξοδέψουν ούτε ένα δολάριο και όμως είναι ειλικρινείς.

Στις ιστορίες του, ο Γουίλιαμς διεισδύει σε έναν κόσμο από τον οποίο αντλεί δυνάμεις γιατί βρίσκεται εκεί την στιγμή που πρέπει, είναι ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή. Στον πρόλογο του βιβλίου, ο Γιάννης Ζέρβας γράφει χαρακτηριστικά και αποκαλύπτει: “Το βιβλίο αυτό, πέρα από υψηλή λογοτεχνία από έναν σπουδαίο ποιητή, είναι μια μαρτυρία γραμμένη ταυτόχρονα από έναν γιατρό που νοιαζόταν για τους ανθρώπους και που ήξερε να ξεχωρίσει όλες τις αποχρώσεις της ανθρωπιάς και της απανθρωπιάς, των αντοχών και των ορίων τους στον εαυτό του και στους άλλους, χωρίς διακρίσεις και χωρίς υποκρισίες”. Είναι όντως αυτός ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από τις ιστορίες, ένας υπηρέτης της ιατρικής του τέχνης από την οποία ξεπήδησε τόσο πηγαία τόσο η συγγραφική όσο και η ποιητική του τέχνη.

Ο άνθρωπος αυτός ήταν ένας γιατρός με ευαισθησίες, τόσο πνευματικές όσο και συναισθηματικές και αυτό διαφαίνεται και στις εξιστορήσεις του, κάποιες από τις οποίες τις εμποτίζει και με υπερβολές για να δείξει πόσο η ιατρική είναι μία επιστήμη που απαιτεί αφοσίωση και ιδιαίτερη προσέγγιση, ίσως κάποιες φορές όχι και τόσο ορθολογική και ορθόδοξη. Όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του ηλικιωμένου γιατρού Ρίβερς όπου μας παρουσιάζει έναν μέθυσο ηλικιωμένο γιατρό με περίεργες και παράλογες μεθόδους που άλλοτε τις επιβραβεύουν οι ασθενείς και άλλοτε απορούν αν θα επιφέρουν αποτέλεσμα και θεραπεία που είναι και το ζητούμενο. Και όμως αυτόν τον γιατρό τον αποζητούν όλοι, ακόμα και τις πιο δύσκολες ώρες εκείνος είναι ταμένος στην αποστολή του αν και όχι πάντα νηφάλιος. Γιατί άλλωστε ποια ιδιοφυία είναι συμβατή με την εποχή της και μπορεί να μπει σε στεγανά και πρέπει;

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ