Dr Fauci before Usa Congress Live Now

Live: Dr Fauci, Redfield, Giroir Testify At House Coronavirus Hearing | NBC News

Κορονοϊός: Παρακολουθήστε ζωντανά την κατάθεση του δρ. Φάουτσι στο Κογκρέσο 

---

 Παρακολουθήστε ζωντανά την πολυαναμενόμενη  κατάθεση του λοιμωξιολόγου δρ Αντονι Φάουτσι ενώπιον υποεπιτροπής του Κογκρέσου , λίγες εβδομάδες αφού η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ αρνήθηκε να του επιτρέψει να παρουσιαστεί ενώπιον του πάνελ.

Η κατάθεση του Φάουτσι πραγματοποιείται στο τέλος μίας εβδομάδας κατά την οποία ο τραγικός απολογισμός της πανδημίας στην χώρα έχει γίνει προφανής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν καταγράψει 155.000 θανάτους από την Covid-19, περισσότερους από κάθε άλλη χώρα, και τα στοιχεία δείχνουν κατάρρευση της αμερικανικής οικονομίας.
Οι Δημοκρατικοί καταγγέλλουν ότι η κυβέρνηση Τραμπ αρχικά αρνήθηκε να επιτρέψει στον Αντονι Φάουτσι να καταθέσει στην υποεπιτροπή, με τη δικαιολογία ότι δεν είναι διαθέσιμος για ολόκληρο τον μήνα Ιούλιο, για να υποχωρήσει αφού ο επικεφαλής της δημοκρατικής πλειοψηφίας στην Βουλή των Αντιπροσώπων Τζέιμς Κλάιμπερν απευθύνθηκε γραπτώς στον αντιπρόεδρο Μάικ Πενς.
Έχοντας υπηρετήσει κατά την διάρκεια έξι ρεπουμπλικανικών και δημοκρατικών κυβερνήσεων, ο Δρ Φάουτσι έγινε το πρόσωπο της ομάδας κρούσης της αμερικανικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της επιδημίας του κορωνοϊού.
Αυτήν την εβδομάδα, ο Τραμπ, ο οποίος επέκρινε επανειλημμένως τις συμβουλές του κορυφαίου αμερικανού λοιμωξιολόγου παραπονέθηκε για το γεγονός ότι ο Δρ Φάουτσι είναι αντικείμενο θαυμασμού: «κανείς δεν με συμπαθεί εμένα. Δεν μπορεί παρά να οφείλεται στην προσωπικότητά μου».
Ο διευθυντής του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ Δρ Ρόμπερτ Ρέντφιλντ και ο υφυπουργός Υγείας και κοινωνικών υπηρεσιών ναύαρχος Μπρετ Τζιρουάρ θα καταθέσουν επίσης ενώπιον της υποεπιτροπής για την Κρίση του Κορωνοϊού.
Η υποεπιτροπή συγκροτήθηκε για να ελέγχει τα τρισεκατομμύρια των δολαρίων που εγκρίθηκαν από το Κονγκρέσο για την αντιμετώπιση των υγειονομικών και οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας της Covid-19.
Πριν από λίγες ημέρες, ο Τραμπ έκανε retweet σε ποστ που κατηγορούσε τον Φάουτσι και τους Δημοκρατικούς,  ότι αντιστέκονται στην χρήση της υδροξυχλωροκίνης για την θεραπεία του νέου κορωνοϊού. Το ποστ περιλάμβανε link που παρέπεμπε σε βίντεο που υποβάθμιζε την ανάγκη χρήσης των μασκών κατά της πανδημίας.

Σχεδόν 25.000 θύματα μόνο τον Ιούλιο

Οι θάνατοι της επιδημίας στις ΗΠΑ αυξήθηκαν κατά 25.000 τον Ιούλιο, ενώ τα κρούσματα διπλασιάσθηκαν σε τουλάχιστον 18 πολιτείες κατά την διάρκεια του Ιουλίου, σύμφωνα με απολογισμό του Reuters.
ΟΙ ΗΠΑ κατέγραψαν σχεδόν 1,8 εκατομμύριο κρούσματα τον Ιούλιο επί συνόλου 4,5 εκατομμυρίων κρουσμάτων, σε μία αύξηση κατά 66%, ενώ πολλές πολιτείες δεν έχουν ανακοινώσει ακόμη τα στοιχεία τους. Οι θάνατοι τον Ιούλιο αυξήθηκαν κατά τουλάχιστον 10% σε 152.000 συνολικά.
Οι μεγαλύτερες αυξήσεις αφορούν την Φλόριντα, με περισσότερα από 300.000 κρούσματα τον Ιούλιο, ακολουθούν η Καλιφόρνια και το Τέξας με 250.000 κρούσματα κάθε μία.
Ο αριθμός των κρουσμάτων υπερδιπλασιάστηκε επίσης στην Αλαμπάμα, την Αριζόνα, την Τζόρτζια, την Χαβάη, το Άινταχο, το Μισισίπι, την Μοντάνα, την Νεβάδα, την Οκλαχόμα, το Ορεγκον, την Νότια Καρολίνα, το Τενεσί, την Δυτική Βιρτζίνια.

«Koιμήσου , αγάπη μου!»-Ένα καλογυρισμένο νουάρ...

Η πλούσια, αλλά άτεκνη Άλισον Κόρτλαντ έχει μια αξιοζήλευτη ζωή: ένα πολυτελές αρχοντικό στο Σάτον Πλέις της Νέας Υόρκης και έναν ένα καλοσυνάτο σύζυγο, τον αρχιτέκτονα Ρίτσαρντ Κόρτλαντ. Όμως περίεργα πράγματα αρχίζουν να της συμβαίνουν. Ξυπνά σε ένα τραίνο χωρίς να ξέρει πώς πήγε εκεί, και μια κουτή γριούλα, η Γκρέις που εισβάλει να την βοηθήσει βρίσκει ένα μικρό όπλο στην τσάντα της Άλισον. Εν τω μεταξύ πίσω στο σπίτι, ο Ντικ ενημερώνει για το συμβάν τον αστυνομικό Στρεκ, λεγοντας του ότι δεν καταλαβαίνει τη συμπεριφορά της γυναίκας του. Καθώς ο Ντικ ζητά από τον αστυνομικό να βρει τη σύζυγό του προτού πάθει κάτι, μορφάζει από ένα τραυματισμό στο χέρι του και παραδέχεται απρόθυμα ότι το έγινε από εκπυρσοκρότηση του όπλου του την ώρα που το καθάριζε…
Η Άλισον τηλεφωνεί στον σύζυγο της από τον σιδηροδρομικό σταθμό τρομαγμένη για αυτό που της συνέβει, και εκείνος της ανακοινώνει ότι έχει ειδοποιήσει την αστυνομία, η οποία και φροντίζει να την παραλάβει και να την οδηγήσει με ασφάλεια στο αεροδρόμιο για να επιστρέψει πίσω στην Νέα Υόρκη. Κατά την διάρκεια της πτήσης η Άλισον θα γνωρίσει τον Μπρους Έλκοτ, ο οποίος φαίνεται ότι έχει ερωτευτεί την παντρεμένη αλλά δυστυχισμένη Άλισον.
Με την επιστροφή στο σπίτι της, ο σύζυγός της Ντικ της προτείνει να αρχίσει να βλέπει τον ψυχίατρο Δρ Ράινχαρτ. Αλλά αποδεικνύεται ότι ο Ράινχαρτ που εμφανίζεται είναι ψεύτικος, και στην πραγματικότητα είναι ο Τσαρλς Βέρνεϊ, ένας φωτογράφος που προσλαμβάνεται από τον Ντικ για να τον βοηθήσει στο σχέδιο του, το οποίο είναι να οδηγήσει την Άλισον να αυτοκτονήσει και να κληρονομήσει τα χρήματά της.
Ο Μπρους Έλκοτ φτάνει στο σπίτι της Άλισον ακριβώς την ώρα που η ίδια ετοιμάζεται, προφανώς υπό ύπνωση, να πηδήξει από το μπαλκόνι της και να αυτοκτονήσει. Ο Μπρους καταφέρνει την τελευταία στιγμή και σώζει την Άλισον, ενώ δείχνει να μην πείθεται από την εξήγηση του Ντικ, για έναν μυστηριώδη άντρα που βγήκε από το σπίτι τους.
Ο Μπρους αρχίζει να παρακολουθεί τον Ντικ, όπου διαπιστώνει[Συνεχίστε την ανάγνωση:

Κοιμήσου, αγάπη μου - Βικιπαίδεια

.......................]Σκηνοθεσία: Douglas Sirk
Σενάριο: St. Clair McKelway (screenplay), Leo Rosten (screenplay)
 Ηθοποιοί: Claudette Colbert, Robert Cummings, Don Ameche

"Σε ευχαριστώ, ω εταιρεία!", που θα έλεγε και ένας «CEO» της ελληνικής τραγουδοποιίας.

Ο κ. Μπομπ

Μανώλης Πιμπλής*

efsyn.gr 

6-7 λεπτά

---

Θα μπορούσε να είναι και διήγημα. Σε μια μοντέρνα χώρα, οπουδήποτε στον δυτικό κόσμο των πρόσφατων δεκαετιών, ένα μέλος της πολιτικής τάξης, ας τον ονομάσουμε κύριο Μπομπ, αρχίζει να ζηλεύει τους μεγάλους επιχειρηματίες και τα στελέχη τους για τα πολλά χρήματα που κερδίζουν. Ξέρει πως ένα μέρος του πλούτου τους οι επιχειρηματίες το οφείλουν στον ίδιο, στους συναδέλφους του και τους προκατόχους τους. Εκείνοι έβαλαν την υπογραφή τους στο άνοιγμα των αγορών, εκείνοι ιδιωτικοποίησαν μεγάλο μέρος του δημόσιου τομέα, εκείνοι προώθησαν συγκεκριμένες επενδύσεις στις οποίες οφείλονται καμιά δεκαριά από τα σαράντα μέτρα κάποιου γιοτ.

Ο κ. Μπομπ νιώθει επίσης –το έχει σπουδάσει κιόλας– ότι πρέπει να διοικεί το κράτος σαν να διοικεί εταιρεία. Και ξέρει και κάτι ακόμα: ότι το να φτάσει να γίνει σημαντικό κυβερνητικό στέλεχος αποτελεί προϊόν επίμοχθης, πολύχρονης εργασίας. Όσο και αν κάποιοι λοιδορούν τους πολιτικούς θεωρώντας τους ανεπάγγελτους, εκείνος ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον πόσο σκληρές είναι οι συνθήκες ανάδειξης, τι εργατοώρες απαιτούνται σε καλλιέργεια σχέσεων, συσκέψεις, κομματικά καθήκοντα, πόσο απηνής είναι ο ανταγωνισμός στα ψηλά κλιμάκια, πόσο ψυχοφθόρα τα στημένα παιχνίδια. Ξέρει επίσης ότι ο πολιτικός έχει διττή στόχευση, δουλεύει και με τη βάση και με την κορυφή, κάτι που καμιά άλλη στελεχιακή θέση εργασίας δεν απαιτεί στον ίδιο βαθμό. Εν ολίγοις, αντίθετα με τα θρυλούμενα, πρόκειται για πολύ σκληρή εργασία. Τουλάχιστον αυτό πιστεύει ο κ. Μπομπ.

Θεωρεί άρα ότι όχι μόνο η δουλειά του συγγενεύει με αυτή ενός επιχειρηματικού στελέχους πρώτης γραμμής, αλλά και ότι είναι απείρως δυσκολότερη. Αρχίζει κατά συνέπεια να μην καταλαβαίνει γιατί ένα τέτοιο στέλεχος μπορεί να κερδίζει λ.χ. 200.000 ή 300.000 τον χρόνο και εκείνος λιγότερα από 100.000. Αισθάνεται ως ένας CEO** χωρίς τις αντίστοιχες αποδοχές. Αντί όμως να σκεφτεί ο κ. Μπομπ ότι ίσως θα έπρεπε να μειωθούν οι αμοιβές του CEO, προτιμά να σκέφτεται ότι πρέπει να εξισωθούν οι δικές του με εκείνου. Δεν έχουν όλοι οι συνάδελφοί του την ίδια άποψη, υπάρχουν όμως κάποιοι σαν τον κ. Μπομπ που σκέφτονται έτσι. Το υπονοούν το βλέμμα και οι τρόποι τους, δεκαετίες τώρα.

Για τον κάθε κύριο Μπομπ, η λέξη «μίζα» είναι αυτόματα υποτιμητική και άδικη, ο ίδιος το βλέπει ως αμοιβή υπηρεσιών, ως ένα μπόνους επίτευξης στόχων. "Σε ευχαριστώ, ω εταιρεία!", που θα έλεγε και ένας «CEO» της ελληνικής τραγουδοποιίας. Βέβαια όλα αυτά δεν λέγονται δημόσια. Υπάρχουν ακόμα εκείνα τα κείμενα, φιλελεύθερα συντάγματα τα λένε, που έχουν όλα πάνω κάτω την ίδια διατύπωση και δεν σβήνονται με το σφουγγαράκι του κ. Μπομπ: «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Εθνους». Και δεν λένε, λ.χ., «πηγάζουν από τις Εταιρείες». Θα τροποποιηθούν όμως κι αυτά κάποτε. Για παλιόχαρτα πρόκειται άλλωστε, σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία…

* *Chief Executive Officer (CEO) :διευθύνων σύμβουλος

*

BiblioNet : Πιμπλής, Μανώλης

Ο Gerontakos επιλέγει για εντατικό διάβασμα τα βιβλία του Τιμ Μάρσαλ για τη σημασία της Γεωγραφίας

Στα βιβλία του Τιμ Μάρσαλ αναδεικνύεται  η τεράστια σημασία που παίζουν

στην εποχή μας συνδυαστικά   τέσσερις καθοριστικές για την κατανόηση του ταραγμένου κόσμου μας επιστήμες : η Οικονομική γεωγραφία ,

η Γεωπολιτική,

η Ανθρωπογεωγραφία και  η Πολιτική Γεωγραφία.

Χωρίς αυτές δεν είναι δυνατό να αντιληφθούμε τις αποφάσεις των ηγετών του κόσμου , τα κίνητρα και τις επιδιώξεις τους.
Πόλεμοι τοπικοί, συγκρούσεις περιφερειακές, διαλύσεις συμμαχιών προαιώνιων φίλων και σύμπηξη ενώσεων μεταξύ προαιώνιων εχθρών, ακατανόητες αποχωρήσεις από παγκόσμιους οργανισμούς , ανάδυση φασιστικών καθεστώτων, θρησκευτικές "σταυροφορίες" και επιστροφές σε απαρχαιωμένους τρόπους ζωής, τεράστιες μετακινήσεις πληθυσμών, έξαρση εθνικιστικών και ρατσιστικών ιδεολογιών είναι μερικές χαρακτηριστικές ψηφίδες  από το τεράστιο παζλ του συγκλονιζόμενου επιπλέον από περιβαλλοντικά προβλήματα και πανδημίες πλανήτη μας.
Είναι αδύνατο στο σύγχρονο άνθρωπο να αναλύσει σε βάθος όσα αδιανόητα και τραγικά συμβαίνουν γύρω του με την ατελή σκευή  της σχολικής ιστορίας και τις γεμάτες  ψέματα και ηλιθιότητες  "ψευδοαναλύσεις" των ντόπιων ελληνοπαραμυθάδων.
Ο Τιμ Μάρσαλ στα βιβλία του επιχειρεί με επιτυχία να μας διαφωτίσει "γιατί ο Πούτιν έχει τόσο μεγάλη εμμονή με την Κριμαία, γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν προορισμένες να εξελιχθούν σε πλανητική υπερδύναμη ή γιατί η ισχύς της Κίνας συνεχίζει να εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο, τότε όλες οι απαντήσεις βρίσκονται εδώ.

Η γεωγραφία θέτει όρια στους ηγέτες όλου του κόσμου. Πράγματι, για να κατανοήσουμε τις διεθνείς εξελίξεις χρειάζεται να κατανοήσουμε τον άνθρωπο, τις ιδέες και τα κινήματα… Αλλά αν δεν γνωρίζουμε γεωγραφία, τότε δεν πρόκειται να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα.
To βιβλίο Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας, ένα από τα καλύτερα βιβλία για τη γεωπολιτική σύμφωνα με την εφημερίδα Evening Standard, στρέφει το βλέμμα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, προσφέροντας μια διεισδυτική ματιά σ’ έναν από τους πλέον καθοριστικούς παράγοντες που διαμορφώνουν την παγκόσμια ιστορία. Είναι πια ώρα να ξαναβάλουμε το «γεω-» μπροστά από την «πολιτική».

******************************

Ο έγκριτος Βρετανός δημοσιογράφος Τιμ Μάρσαλ, μας καλεί να ξαναβάλουμε το «γεω» μπροστά από την «πολιτική», αν θέλουμε να κατανοήσουμε όσο το δυνατόν πληρέστερα τα διεθνή δρώμενα. Η παραίνεσή του αποκτά ξεχωριστή βαρύτητα αν λάβουμε υπόψη ότι δεν μιλάει θεωρητικά ή πολιτικά, αλλά εκ πείρας έχοντας καλύψει τους πολέμους και τις διπλωματικές ενέργειες της Δύσης σε Βαλκάνια και Μέση Ανατολή. Η γεωπολιτική δεν είναι μόνο θεωρίες βασισμένες στη γεωγραφική απεικόνιση του περιβάλλοντος και στην παρατήρηση επαναλαμβανόμενων προτύπων συμπεριφοράς σε βάθος χρόνου. Είναι και η καθαυτό συμπεριφορά των κρατών, όπως εκδηλώνεται στη διεθνή κονίστρα την κάθε δεδομένη στιγμή.

Η γεωγραφία θέτει όρια στους ηγέτες όλου του κόσμου. Πράγματι, για να κατανοήσουμε τις διεθνείς εξελίξεις χρειάζεται να κατανοήσουμε τον άνθρωπο, τις ιδέες και τα κινήματα… Αλλά αν δεν γνωρίζουμε γεωγραφία, τότε δεν πρόκειται να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα.

Τι ήταν αυτό που οδήγησε τη Ρωσία να αναλάβει δράση στην Ουκρανία; Αποτύχαμε (ως Δύση) να προβλέψουμε την αντίδρασή της; Και αν ναι, γιατί; Μέχρι πού θα το πάει η Μόσχα; Νιώθει η Κίνα επιτέλους ασφαλής εντός αυτών που η ίδια θεωρεί τα φυσικά χερσαία σύνορά της και πώς αυτό θα επηρεάσει τη στάση του Πεκίνου απέναντι στη ναυτική ισχύ αλλά και στις ΗΠΑ;
To βιβλίο Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας, ένα από τα καλύτερα βιβλία για τη γεωπολιτική σύμφωνα με την εφημερίδα Evening Standard, στρέφει το βλέμμα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, προσφέροντας μια διεισδυτική ματιά σ’ έναν από τους πλέον καθοριστικούς παράγοντες που διαμορφώνουν την παγκόσμια ιστορία.
Είναι η αποτύπωση όλων εκείνων των αδιόρατων νημάτων που οδηγούν τόσο στις ρίζες των πολιτικών και πολιτισμικών συγκρούσεων, όσο και στις επιπτώσεις τους στη σύγχρονη καθημερινότητα.
O Tim Marshall είναι διπλωματικός συντάκτης του Sky News. Θεωρείται αυθεντία στις διεθνείς σχέσεις και έχει διατελέσει πολεμικός ανταποκριτής σε τριάντα χώρες, κάνοντας ρεπορτάζ για τους πολέμους σε Κροατία, Βοσνία, ΠΓΔΜ, Κόσοβο, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λίβανο και Ισραήλ, ενώ έχει καλύψει τρεις αμερικανικές προεδρικές εκλογές.
Το βιβλίο Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας του Tim Marshall κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα σε όλα τα βιβλιοπωλεία και στο www.dioptra.gr.







Ζωή Καραμήτρου: "Γιατί είμαστε αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας" | Athens Voice


2. ΥΨΩΝΟΝΤΑΣ ΤΕΙΧΗ


Τείχη υψώνονται παντού. Ο εθνικισμός και η πολιτική των ταυτοτήτων βρίσκονται και πάλι σε άνοδο. Φράχτες χιλιάδων χιλιομέτρων έχουν ανεγερθεί τα τελευταία δέκα χρόνια επαναπροσδιορίζοντας το πολιτικό μας τοπίο.
Χρήμα, φυλή, θρησκεία, πολιτική: αυτά είναι που μας διχάζουν. Το τείχος του Τραμπ καταδεικνύει τόσο το διχασμένο παρελθόν τπς Αμερικής όσο και το μέλλον της. Το Σινικό Τείχος στην Κίνα διαχωρίζει «εμάς» από «εκείνους» και αντικατοπτρίζει την ανάγκη του Κόμματος να περιορίσει τις «κακές» επιρροές του καπιταλισμού. Στην Ευρώπη, ο εκρηκτικός συνδυασμός πολιτικής και μετανάστευσης απειλεί την ίδια την έννοια της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Η κατανόηση αυτών που μας χωρίζουν, από το παρελθόν στο παρόν, είναι ουσιαστικής σημασίας για να αντιληφθούμε τι συμβαίνει σήμερα στον κόσμο. Καλύπτοντας την Κίνα, τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, τη Μέση Ανατολή, την Ινδική Υποήπειρο, την Αφρική, την Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο, ο κορυφαίος σε θέματα γεωπολιτικής συγγραφέας Tim Marshall προσφέρει με άμεσο τρόπο και χωρίς περιστροφές μια ανάλυση των διενέξεων που θα διαμορφώσουν τον κόσμο μας τα επόμενα χρόνια.
Εσείς σε ποια πλευρά του τείχους βρίσκεστε; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Ο Marshall δεν φοβάται να κάνει σκληρές ερωτήσεις και να δώσει αιχμηρές απαντήσεις.» (Newsweek)
«Ενημερωτικό και επίκαιρο... ένα εισαγωγικό βιβλίο στα μεγαλύτερα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου.» (Daily Expressions)
«Μια επίκαιρη και συναρπαστική αναρρίχηση στα τείχη της Ιστορίας.» (Peter Frankopan, συγγραφέας του The New Silk Roads)
«Αλήθειες που συγκλονίζουν... Ο Tim Marshall αναλαμβάνει το δύσκολο αλλά εξαιρετικά χρήσιμο έργο να προσπαθήσει να κατανοήσει ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα της εποχής μας: σ' έναν ολοένα και πιο παγκοσμιοποιημένο κόσμο υπάρχει, καθώς φαίνεται, μια έντονη κοινωνική αντίδραση που διαρκώς δυναμώνει. Υιοθετώντας μια παγκόσμια οπτική, το "Υψώνοντας Τείχη" προσφέρει μια άκρως απαραίτητη σφαιρική εικόνα. (Northern Slant)
Περιεχόμενα
Πρόλογος στην ελληνική έκδοση
Εισαγωγή
1. Το Μέγα Ηλεκτρονικό Τείχος: Κίνα
2. Υψώστε αυτό το τείχος!: ΗΠΑ
3. Εδαφικά τετελεσμένα: Ισραήλ και Παλαιστίνη
4. Γραμμές στην άμμο: Η Μέση Ανατολή
5. Ένας μαγνήτης για τους μετανάστες: Η Ινδική υποήπειρος
6. Η κατάσταση των εθνών: Αφρική
7. Διαρκώς στενότερη Ένωση;: Ευρώπη
8. Ο στεναγμός των Βρετανών: Ηνωμένο Βασίλειο
Συμπέρασμα: Οι ενδιάμεσοι χώροι
Βιβλιογραφία

The Great Masterpieces of Art & Music

Skip the art museum and come experience “Great Masterpieces,” a wide-ranging collection of some of the world’s most beautiful paintings and works of art from every era. Immerse yourself in soothing classical masterpieces of music and be swept back to quieter times of reflection and study - where the quality of light, colors of the palette, and composition of the frame told a story about a painting’s subjects and its place in history. Experience the timeless beauty of a Botticelli, the meticulousness of a Seurat, the wild abandonment of a Turner, and the emotionality of a Van Gogh, among many others from Da Vinci to Monet. Examine first-hand the differences between the Realist, Surrealist, Impressionist, and Post-Impressionist works of art in subject, execution, and technique. Glimpse into the past with this extensive array of paintings spanning hundreds of years. This program will take you on the ultimate journey into the world and history of art where truth and beauty reign supreme and life itself is frozen in time. A delight for your eyes and ears.

Νάξος: Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πόλη…

Νικόδημος Λιανός

naxospress.gr 

14-17 λεπτά

---

"Σήμερα στηρίξαμε με όλη μας τη δύναμη την πρόταση του Σχολικού Συμβουλίου του Γενικού Λυκείου Νάξου να ονομαστεί το σχολείο «ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ», ώστε από το σχολειό αυτό της γενέθλιας γης του, το ναό της γνώσης, του πνεύματος, της μόρφωσης, ο Μανώλης Γλέζος, όρθιος, όπως σε όλη του τη ζωή, να συνεχίζει να διδάσκει τις νεότερες γενιές, ως πρότυπο Ανθρώπου, Πολίτη, Αγωνιστή, Πολιτικού, γιατί στη Δημοκρατία άρχουν οι Πολίτες και οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ και ο Μανώλης Γλέζος ως ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ δίδαξε ήθος, μεγαλοσύνη, σεβασμό στις αρχές, τις αξίες, τα ιδανικά της Δημοκρατίας, στην Ελευθερία, την Ειρήνη, την Ισότητα, τη Δικαιοσύνη.  Υπήρξε Δάσκαλος και στην Πολιτική και γι΄ αυτό απολάμβανε σε όλη του τη ζωή τον σεβασμό και την αγάπη ολόκληρου του πολιτικού κόσμου στο Ελληνικό μα και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αν και η τοποθέτησή μας μηδενίζει κάθε υπεκφυγή, που χρησιμοποιήθηκε από την παράταξη του Δημάρχου ως επιχειρηματολογία, εν τούτοις, η πρόταση καταψηφίστηκε, αποδεικνύοντας με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, ότι ο Δήμος μας διοικείται από ανθρώπους που ζουν σε άλλες εποχές"
Αυτή είναι η ... εισαγωγή που διαβάζουμε στην σελίδα της δημοτικής παράταξης "Δύναμη Δημιουργίας" Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, σχετικά με την κατάληξη του 2ου θέματος στο σημερινό συμβούλιο... Σε ένα συμβούλιο που απέρριψε την πρόταση που κατατέθηκε με την δικαιολογία ότι δεν είναι ... ώριμες οι συνθήκες... Οπως διαβάζετε βέβαια η παράταξη "Δύναμη Δημιουργίας" και τα μέλη της μιλάνε για ανθρώπους που ζουν σε άλλη εποχή...
Ας δούμε όμως τι κατέθεσαν στην εισήγησή τους όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα που περιλαμβάνει τόσο την τοποθέτηση του Κώστα Κατσουρού όσο και του σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Παροναξίας κκ Καλλινίκου, ο οποίος μιλάει ακόμη και για Νόμπελ. Αλλά εμείς δεν μπορούμε ούτε να δώσουμε το όνομά του μεγάλου Ελληνα σε ένα σχολείο... Πόσο μάλλον να υποστηρίξουμε μία υποψηφιότητα για Νόμπελ...
"Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία προβλέπεται η προσθήκη προσωνυμίας στις σχολικές μονάδες με αποφάσεις των Σχολικών συμβουλίων κ.λπ. και σ’ αυτήν περιγράφονται τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχουν οι προσωνυμίες που προτείνονται δηλαδή η προσθήκη προσωνυμίας θα είναι δηλωτική της ιστορικής και πολιτιστικής παράδοσης της περιοχής ή του τόπου γενικότερα και θα αναφέρεται σε ονόματα ευεργετών, προσωπικοτήτων των γραμμάτων και των τεχνών, ατόμων της ιστορικής και θρησκευτικής ζωής του τόπου και γενικότερα προσώπων που πρόσφεραν αναγνωρισμένες και αξιόλογες υπηρεσίες στον τόπο και το έθνος και αποτελούν πρότυπα.
Καλούμαστε σήμερα να ψηφίσουμε την ομόφωνη σχεδόν πρόταση του Σχολικού Συμβουλίου του Γενικού Λυκείου Νάξου, να προστεθεί το όνομα του Μανώλη Γλέζου στην προσωνυμία του σχολείου.
Γράφει ο Κώστας Κατσουρός για τον Μανώλη Γλέζο τον Απρίλιο του 2020.
«Όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο έτσι και στη Νάξο δεν είναι εύκολο να καταλάβεις και να αποδεχτείς το εύρος και το κύρος που συνεπάγεται μια πολυσχιδής και πολυεπίπεδη προσωπικότητα όπως αυτή του  Μανώλη Γλέζου. Όταν μάλιστα, ο Γλέζος, με την παραδειγματική δράση του, μπόρεσε να αναδείξει και να εκφράσει περισσότερο από κάθε άλλον σύγχρονο Έλληνα εκείνο το χαρακτηριστικό γνώρισμα που ο αείμνηστος ιστορικός Νίκος Γ. Σβορώνος διέκρινε στον Ελληνικό Λαό: της αντίστασης, του αγώνα εναντίον εκείνου που επιβουλεύεται την ιστορική και πολιτισμική ταυτότητά του, είτε ο κίνδυνος προέρχεται από τον Οθωμανό και τον Ευρωπαίο της Ιερής Συμμαχίας, είτε από τη θανάσιμη ναζιστική επιβουλή αλλά και από την εμφύλια σύρραξη, είτε από τη Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη.»
Αυτό ζητώ να ανατρέψουμε σήμερα ως δημοτικό συμβούλιο. Δηλαδή να αποδείξουμε ότι γνωρίζουμε και μπορούμε να αναγνωρίζουμε την ευρύτητα και το παγκόσμιο κύρος του Γλέζου.
Αν πάρουμε κατά γράμμα τις προϋποθέσεις που θέτει η παραπάνω εγκύκλιος μία προς μία θα διαπιστώσουμε ότι ο Μανώλης Γλέζος τις διαθέτει και με το παραπάνω, σε πολλαπλάσιο βαθμό θα έλεγα, όλες, πλην εκείνης της «θρησκευτικής», αλλά με τη στενή έννοια της λέξης, γιατί επί της ουσίας διαθέτει επίσης και με το παραπάνω όλες τις αξίες που διδάσκει το Ευαγγέλιο.
Είναι γνωστό ότι ο Γλέζος έχει δώσει τη συγγνώμη του ακόμη και στους βασανιστές του κι αυτό μέχρι λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, όταν έσπευσε στο σπίτι ενός ετοιμοθάνατου πρώην βασανιστή του που ζήτησε να τον συναντήσει για να του ζητήσει να τον συγχωρήσει, πράξη κατ’ εξοχήν ανθρώπινη, χριστιανική.
Ο Γλέζος υπήρξε ιστορική προσωπικότητα, που πρόσφερε αναγνωρισμένες και αξιόλογες υπηρεσίες στον τόπο και το έθνος. Για τους αγώνες και την αγάπη του προς την πατρίδα, ο ελληνικός λαός τον τίμησε επανειλημμένα εκλέγοντάς τον με εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους, βουλευτή και ευρωβουλευτή. Η επίσημη Πολιτεία τον τίμησε με τον Μεγαλόσταυρο του Φοίνικα διά του Προέδρου της Δημοκρατίας (1997), αλλά και η Εκκλησίας της Ελλάδας με το ανώτερο παράσημο της.
Ο Γλέζος υπήρξε κορυφαίος πνευματικός άνθρωπος και υπηρέτησε τα γράμματα, την επιστήμη, την ποίηση, τη λογοτεχνία και τιμήθηκε γι’ αυτές του τις δραστηριότητες από όλα σχεδόν τα Ανώτερα Πνευματικά και Επιστημονικά Ιδρύματα της χώρας, που τον έχουν ανακηρύξει επίτιμο διδάκτορά τους και από την Ακαδημία Αθηνών με το χρυσό μετάλλιο (2006).
Ο Γλέζος έχει καταταγεί από τον λαό και την ιστορία στο Πάνθεο των αγωνιστών και των ηρώων του έθνους. Αλλά η Ευρώπη και ολόκληρη η ανθρωπότητα τον έχει τιμήσει με παγκόσμιες διακρίσεις  και διεθνή βραβεία, όπως το διεθνές βραβείο δημοσιογραφίας (1958), το χρυσό μετάλλιο Ζολιό-Κιουρί του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (1959), το χρυσό βραβείο Λένιν για την Ειρήνη (1963), αλλά κυρίως και με τον χαρακτηρισμό που του απέδωσε ο Στρατηγός Ντε Γκωλ, όταν τον αποκάλεσε «πρώτο παρτιζάνο της κατεχόμενης από τους Ναζί Ευρώπης», διάκριση που υπερβαίνει τον Εθνικό ήρωα και αγωνιστή.
Ο Γλέζος είναι κορυφαία διαχρονική ιστορική προσωπικότητα, που αποτελεί μοναδικό πρότυπο για τους μαθητές, τη νεολαία, τις γενιές που έρχονται.
Η σχέση του Γλέζου με τη Νάξο και τις Κυκλάδες είναι σχέση ζωής, σχέση άρρηκτα δεμένη με την ιστορική και πολιτιστική παράδοση των νησιών και των νησιωτών. Ο Γλέζος υπήρξε από τους σημαντικότερους μελετητές της ιστορίας, του πολιτισμού και του μοναδικού φυσικού περιβάλλοντος των νησιών μας και αγωνίστηκε για την προστασία τους. Έχει περπατήσει, μελετήσει και καταγράψει κάθε βραχονησίδα, κάθε βραχάκι των κυκλαδικού συμπλέγματος. Το μνημειώδες έργο του «Η συνείδηση της πετραίας γης» αποτελεί τον ωραιότερο ύμνο που έχει γραφτεί ποτέ για τα Κυκλαδονήσια, ένα βιβλίο που πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία των νησιών μας.
Η Νάξος όμως, ο γενέθλιος τόπος αυτού του σπουδαίου ανθρώπου, του ξεχωριστού και μοναδικού, του πανανθρώπινου συμβόλου των υψηλότερων ιδανικών της ανθρώπινης κοινωνίας, αποτελεί το καταφύγιο του Γλέζου σε όλη του τη ζωή.
Στη Νάξο ο Γλέζος φιλοσόφησε τη ζωή, «έχτισε» τα όνειρά του, διαμόρφωσε τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του και σ’ όλη του τη ζωή η Νάξος ήταν το «καταφύι της ψυχής του». Εδώ οραματίστηκε και επιχείρησε να υλοποιήσει στην πράξη το όραμά του, την άμεση δημοκρατία και  για την υλοποίηση του οράματός του παραιτήθηκε  από τα αξιώματα του Ελληνικού και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ήρθε στο χωριό εκεί στην λαϊκή συνέλευση, για να κάνει πράξη το όραμά του.
Από τη Νάξο ο Γλέζος, αυτός ο ανυπότακτος επαναστάτης, ως αιώνιος έφηβος, ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960 τους αγώνες του για την Παιδεία, για τους νέους, για τις γενιές του αύριο, αγώνες που δεν τους σταμάτησε από τότε κι ως το τέλος της ζωής του.
Ο Μανώλης Γλέζος αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του στην Παιδεία με την πλήρη και ουσιαστική έννοια της λέξης και υπήρξε πραγματικός Δάσκαλος, όχι μόνο με τον λόγο, αλλά και με την ίδια τη ζωή του, με το τεράστιο πνευματικό και συγγραφικό του έργο και με τους αγώνες του να φθάσει η εκπαίδευση παντού στις εσχατιές της Ελλάδας και στο πιο μικρό νησάκι.
Οι σημαντικότερες παρεμβάσεις του στον τομέα της Παιδείας είναι:
1) Η ίδρυση Γυμνασίων και Λυκείων (1982-1985) σε όλα τα μικρά νησιά των Κυκλάδων και του Αιγαίου (Κουφονήσι, Δονούσα, Σχοινούσα, Ηρακλειά, Σίκινος, Φολέγανδρος, Θηρασία, Ανάφη, Κίμωλος, Αντίπαρος κ.ά.), πρωτοποριακός θεσμός, που οραματίστηκε και υλοποίησε ως σπουδαίος Δάσκαλος.
2) Η ίδρυση 44 βιβλιοθηκών σε όλα σχεδόν τα μικρά νησιά του Αιγαίου (Ανάφη, Φολέγανδρος, Αντίπαρος, Θηρασιά, Δονούσα, Κουφονήσι, Σχοινούσα, Ηρακλειά, Κύθνος κ.α.).
3) Από τη δεκαετία του 1980 κι από τη Νάξο ξεκίνησε την πρωτόγνωρη εξόρμησή του, μια εξόρμηση που πήρε απίστευτες διαστάσεις, που δεν είχαν τελειωμό ως την τελευταία στιγμή της ζωής του, να δίνει μαθήματα ζωής και αγώνα, στους νέους όλων των ηλικιών, στα δημοτικά, τα γυμνάσια, τα Λύκεια, τα Πανεπιστήμια, τις στρατιωτικές σχολές, σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, μαθήματα Μέγιστα Δημοκρατίας, Ελευθερίας, διδαχές που ρίζωσαν βαθιά στις ψυχές των δεκάδων χιλιάδων μαθητών και σπουδαστών, που είχαν την τύχη να τον ακούσουν.
Μέχρι το τέλος της ζωής του παρέδωσε εκατοντάδες μαθήματα, πλησιάζουν τα χίλια, σε σχολεία της Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα και την Κύπρο, σε Πανεπιστήμια και στρατιωτικές σχολές, ακόμη και σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία, ενώ εκατοντάδες μαθητές τον επισκέπτονταν στο σπίτι του τα τελευταία χρόνια, για να τον ακούσουν και να συζητήσουν μαζί του.
4) Στην γενέτειρά του την Απείρανθο, Ίδρυσε τη μεγαλύτερη σήμερα βιβλιοθήκη της Νάξου και των Κυκλάδων, τη βιβλιοθήκη του Νίκου Γλέζου (1964), μια βιβλιοθήκη δημιούργημα της πενιχρής αποζημίωσης (18.000 δραχμές), που έδωσε η Δυτική Γερμανία στους εκτελεσμένους από τους Ναζί  Έλληνες πατριώτες. Η βιβλιοθήκη αυτή λεηλατήθηκε επί χούντας από την χωροφυλακή και χάθηκαν τότε 2.000 τόμοι βιβλίων. Επαναλειτούργησε  με την πτώση της δικτατορίας (1974) και σήμερα αριθμεί 30.000 τόμους βιβλίων.
5. Ο Γλέζος ήταν ο ορισμός του Διδασκάλου, όπως ορίζεται τόσο στη διδασκαλία του Σωκράτη, όσο και στο ίδιο το Ευαγγέλιο. Ήταν ο ορισμός του Ανθρώπου, ήταν η προσωποποίηση της Αρετής, του ήθους, ο «καλός κ’ αγαθός», οι αξίες δηλαδή που καθορίζουν το πνεύμα της παιδείας, της μόρφωσης. Μεγάλος Δάσκαλος, Μεγάλο πνεύμα, φιλόσοφος, ποιητής, οραματιστής, ιδεολόγος, απόλυτος εκφραστής του πνεύματος του ελληνικού πολιτισμού, που κέντρο του είχε τον άνθρωπο, πρότυπο μοναδικό και ξεχωριστό για κάθε νέο.
6. Το τεράστιο συγγραφικό του έργο αποτελεί την κορύφωση του πνευματικού, παιδαγωγικού, εκπαιδευτικού του έργου, που θα μείνει σπουδαία παρακαταθήκη στις νεότερες γενιές.

• Η ιστορία του βιβλίου (1974)
• Από τη δικτατορία στη δημοκρατία (1974)
• Το φαινόμενο της αλλοτρίωσης στη γλώσσα (1977)
• Βίγλα Μνήμης 1981
• Η συνείδηση της πετραίας γης (1997)
• Μαύρη Βίβλος της Κατοχής 1999
• Ύδωρ, Αύρα, Νερό 2001
• Ο άνθρωπος και η φύση 2002
• Το 2006 εκδόθηκε και κυκλοφόρησε το δίτομο έργο του "Εθνική Αντίσταση 1940-1945" στην παρουσίαση του οποίου παρευρέθηκαν τόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όσο και ο Πρωθυπουργός της χώρας (2006)
• "Και ένα Μάρκο να ήταν...Οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα" Νοέμβριος 2012
• "Νέκυιαι Ωδαί" Ιούνιος 2013
• "Έξοδος" Δεκέμβρης 2013

Δίνοντας σήμερα το όνομα του ξεχωριστού, του μοναδικού, του πανανθρώπινου πρότυπου, του Μανώλη Γλέζου, συμβόλου των ωραιότερων αξιών της ανθρώπινης ζωής, του πραγματικού Δασκάλου και παιδαγωγού, εμείς οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης του γενέθλιου τόπου του, μαζί με την Εκπαιδευτική Κοινότητα, επιτελούμε αυτό που το χρέος επιτάσσει, χρέος όλων των Ναξιωτών, να μην αφήσουμε να σβήσει ποτέ το καντήλι της μνήμης Του.
Από σήμερα και από το Λύκειο της γενέθλιας γης του, το ναό της γνώσης, του πνεύματος, της μόρφωσης, ο Μανώλης Γλέζος, όρθιος, όπως σε όλη του τη ζωή, θα συνεχίζει να διδάσκει τις νεότερες γενιές, πρότυπο Ανθρώπου, Πολίτη, Αγωνιστή, Πολιτικού, γιατί στη Δημοκρατία άρχουν οι Πολίτες και οι  ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ κι’ ο Μανώλης Γλέζος ως ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ δίδαξε ήθος, μεγαλοσύνη, σεβασμό στις αρχές, τις αξίες, τα ιδανικά της Δημοκρατίας, στην Ελευθερία, την Ειρήνη, την Ισότητα, τη Δικαιοσύνη. Υπήρξε Δάσκαλος και στην Πολιτική και γι΄ αυτό απολάμβανε σε όλη του τη ζωή τον σεβασμό και την αγάπη ολόκληρου του πολιτικού κόσμου στο Ελληνικό μα και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Γράφει, μεταξύ άλλων,ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παρονακίας κ. Καλλίνικος για το Γλέζο τον Ιούλιο του 2017, με αφορμή την πρόταση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κεφαλληνίας κ. Δημητρίου περί ἀπονομῆς σε αυτόν τοῦ βραβείου «Νόμπελ Εἰρήνης»
Ὁ Μανώλης Γλέζος μέ τήν ἄρτια, ὁλοκληρωμένη καί ἰσχυρή προσωπικότητά του σέ συνδυασμό μέ τούς πολυετεῖς ἀγῶνες του τόσο γιά την ἀποτίναξη τοῦ ζυγοῦ τῶν Γερμανῶν κατακτητῶν καί τήν ἀνάκτηση τοῦ πολύτιμου ἀγαθοῦ τῆς ἐλευθερίας όσο καί στή συνέχεια γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς Δημοκρατίας, σφράγισε τόν τόπο μας καί τήν νεώτερη σύγχρονη ἱστορία μας μέ τό ἀκέραιο ἦθος του καί τήν συνέπεια στίς ἀρχές του. Ἄς σημειωθεῖ ἐδῶ ἡ κορυφαία ἀντιστασιακή πράξη τοῦ νεαροῦ τότε Μανώλη Γλέζου νά ὑποστείλει ἀπό τόν ἱστό τῆς Ἀκροπόλεως τῶν Ἀθηνῶν τήν σημαία τῆς Ναζιστικῆς Γερμανίας. Ἀλλά καί στή διάρκεια ὅλης τῆς μεταπολιτευτικῆς τεσσαρακονταετίας καί μέχρι σήμερα, παρά τό προκεχωρημένο τῆς ἡλικίας του, ἔχει ἀρίστη πνευματική διαύγεια καί νεανικό σφρίγος, ἀγωνίζεται μέ κάθε τρόπο γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀδελφοσύνης μεταξύ τῶν λαών ἀλλά καί στίς διαπροσωπικές σχέσεις τῶν ἀνθρώπων, καταθέτοντας παράλληλα τόν σεβασμό καί τήν ἀγάπη του στήν Ἐκκλησία μας καί προβάλλοντας τήν μοναδική προσφορά τῆς Ὀρθοδοξίας στήν μαρτυρική πορεία τοῦ Γένους μας. Κλείνοντας τήν σύντομη αὐτή ἀνακοίνωση θά ἤθελα νά ὑπογραμμίσω γιά τόν Μανώλη Γλέζο τόσο ὡς Νάξιος ὅσο καί ὡς Ἐπίσκοπος τῆς γενετείρας του ὅτι ἀποτελεῖ γιά ὅλους μας καύχημα σεβάσμιο καί τιμαλφέστατη παρακαταθήκη, νά τονίσω δέ ὅτι καί προσωπικά τόν σέβομαι καί τόν τιμῶ σάν πατέρα μου καί πάντα μέ προσοχή παρακολουθῶ τόν μεστό καί σοφό λόγο του.
Ἄς συνεργασθοῦμε ὅλοι οἱ τοπικοί φορεῖς τῆς Πάρου καί τῆς Νάξου ἀλλά καί σύμπας ὁ εὐγενής λαός τῆς Παροναξίας γιά νά προωθηθεῖ αὐτή ἡ ὡραία ἰδέα πού ἀποτελεῖ ἐποφειλόμενο χρέος τιμῆς γιά ἕνα σπουδαῖο γόνο τῶν νησιῶν μας, ἔτσι ὥστε νά καταστεῖ καί παγκόσμιο σύμβολο εἰρήνης καί σεβασμοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Χωρίς νά ἐκληφθεῖ ὡς λόγος κολακείας ἤ ἔκφραση ὑπερβολής θεωρῶ ὅτι ἡ ἀπονομή τοῦ βραβείου «Νόμπελ Εἰρήνης» σέ αὐτή τήν σπάνια προσωπικότητα θά καταξιώσει περισσότερο τόν θεσμό τῶν Νόμπελ ἀπ’ ὅτι τόν ἴδιο τόν τιμηθησόμενο.»
Τι πιο όμορφο και πιο συμβολικό να δοθεί το όνομα στο Λύκειο της Νάξου, που οι μαθητές βρίσκονται σε μία ηλικία που διαμορφώνουν την προσωπικότητά τους να δοθεί  το όνομα ενός αγωνιστή που σε τόσο κοντινή ηλικία με αυτούς ρίσκαρε τη ζωή του για μία τεράστια αντιστασιακή πράξη και να εμπνέονται από αυτήν αλλά και όλη του τη ζωή. Γιατί τέτοιους νέους θέλουμε να έχουμε. Νέους που δεν σταματούν να αγωνίζονται".

 Αποστρέψτε με αηδία το πρόσωπό σας . Αυτός είναι ο  Δημήτρης Λιανός, ο ανιστόρητος , κομπλεξικός  από ιδεολογικό  μίσος και ασεβέστατος προς τη μνήμη ενός πατριώτη και διανοούμενου  Έλληνα δήμαρχος Νάξου.

Και μόνο επειδή ο Γλέζος  υπήρξε το παγκόσμιο σύμβολο της αντίστασης κατά των Ναζί , θα έπρεπε ο ουτιδανός να υπερψηφίσει την πρόταση ως ελάχιστη τιμή στη μνήμη της πελώριας προσωπικότητάς του.

Στίγμα ανεξίτηλο και εσαεί εθνικό όνειδος η μη τιμωρία των πρωταιτίων της μεγαλύτερης προδοσίας στη νεότερη ιστορία του Ελληνισμού

Ιδού πώς οι πρωταίτιοι της προδοσίας (της Κύπρου) έμειναν ατιμώρητοι

Του Γιαννάκη Ομήρου

anoixtoparathyro.gr 

9-11 λεπτά

---

Τον Αύγουστο του 1997, ο Φαίδων Γικιζίκης «πρόεδρος της Δημοκρατίας» της στρατιωτικής χούντας των Αθηνών αλλά και πρόεδρος της Δημοκρατίας και τους πρώτους μήνες της μεταπολίτευσης, δηλαδή μετά την πτώση της χούντας, προέβη σε δήλωση στον ελληνικό τύπο, παραδεχόμενος ότι μαζί με τον Ιωαννίδη, τον Μπονάνο και τον Γεωργίτση, αυτός ως εγκάθετος πρόεδρος της Δημοκρατίας, διέταξε τους πραξικοπηματίες, να ενεργήσουν κατά της δημοκρατικής εξουσίας στην Κύπρο.
Μετά το σάλο που προκλήθηκε, σε Κύπρο και Ελλάδα, από αυτές τις δηλώσεις του Φαίδωνα Γκιζίκη ανέλαβα την πρωτοβουλία να συνοδεύσω στην Αθήνα την Παγκύπρια Ένωση Συγγενών των Πεσόντων Αντιστασιακών για να διατυπώσουμε το αίτημα ποινικής δίωξης των πρωταιτίων του πραξικοπήματος, μετά την κυνική ομολογία Γκιζίκη.
Η ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΙΤΙΩΝ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ
Γιατί όμως δεν διώχθηκαν ποινικά οι πρωταίτιοι του πραξικοπήματος της 15^ης Ιουλίου 1974 κατά του Προέδρου Μακαρίου και της νόμιμης Κυβέρνησης της Κύπρου;
Όταν μετά την πτώση της Χούντας, μέσα από τις στάχτες της Κυπριακής τραγωδίας, καταχωρήθηκαν ποινικές διώξεις κατά των πρωταιτίων του πραξικοπήματος της 15^ης Ιουλίου 1974 εναντίον του Προέδρου Μακαρίου, η Κυβέρνηση Καραμανλή της μεταπολιτευτικής περιόδου, ανέστειλε τις διώξεις με επίκληση νομοθεσίας που προέβλεπε ότι μπορεί να υπάρξει μια τέτοια αναστολή «όταν απειλούνται οι σχέσεις της Ελλάδος μετά τρίτης τινός χώρας». (άρθρο 30 παρ. 2 του κώδικα ποινικής Δικονομίας). Η χώρα βέβαια δεν ανεφέρθη, αλλά ήταν προφανές ότι επρόκειτο για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ. Δηλαδή δεν υπήρξε ποινική δίωξη των χουντικών που διέταξαν και εκτέλεσαν την προδοσία του πραξικοπήματος, που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και ως εκ τούτου δεν υπήρξε τιμωρία, για να μην αποκαλυφθεί ο ρόλος και οι κραυγάζουσες ευθύνες των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ.

Στις 3 Δεκεμβρίου 1975 οι βουλευτές Γ. Φαράκος, Α. Γιάννου και Κ. Κάππος , κατέθεσαν επερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων και το ίδιο έπραξε και ο Λεωνίδας Κύρκος στις 22 Ιανουαρίου του 1976, «σχετικά με την καθυστέρηση της διώξεως κατά των υπευθύνων της Κυπριακής τραγωδίας».
Μετά από συζήτηση της επερώτησης, ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Στεφανάκης, απάντησε με δήλωση του Πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή ημερ. 16 Οκτωβρίου 1975: «Θα παραμείνει βέβαια ακόμα εκκρεμής η δίωξις των υπευθύνων δια το πραξικόπημα της Κύπρου και τούτο, διότι η Κυβέρνησις νομίζει, ότι κατά την παρούσαν φάσιν του Κυπριακού, δεν είναι δυνατόν να διεξαχθεί η δίκη αυτή, αζημίως, δια την υπόθεσιν της Κύπρου».
Έτσι η χούντα διώχθηκε  και τιμωρήθηκε μόνο για το πραξικόπημα της 21^ης Απριλίου του 1967 και για την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973. Όχι για την εθνική προδοσία της Κύπρου.
Και όμως. Ενώ η Κυβέρνηση Καραμανλή φρόντισε να «προστατεύσει» τους Αμερικανούς και Νατοϊκούς και να επιβάλει συσκότιση για τις ευθύνες τους στην κυπριακή τραγωδία, ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον κατά την επίσημη επίσκεψη του στην Αθήνα το Νοέμβριο του 1999, ζήτησε συγνώμη για την στήριξη που πρόσφεραν οι ΗΠΑ προς την ελλαδική χούντα. Αλλά και ο ανώτατος Αμερικανός διπλωμάτης Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ,  σε στιγμές ειλικρίνειας, αναφώνησε το MEA CULPA, για το ρόλο που διαδραμάτισαν οι Αμερικανοί στη στήριξη της δικτατορίας αλλά και στην κυπριακή τραγωδία.
ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ- Η ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ΤΑΚΗ ΠΑΠΠΑ
Στην Αθήνα διατυπώσαμε το αίτημα για τον τερματισμό της αναστολής της ποινικής δίωξης των πρωταιτίων του πραξικοπήματος της Κύπρου. Συναντηθήκαμε με τον Υπουργό Δικαιοσύνης Ευάγγελο Γιαννόπουλο και με εκπροσώπους των Κοινοβουλευτικών Κομμάτων. Όλοι επέδειξαν κατανόηση ωστόσο καμιά πρωτοβουλία δεν αναλήφθηκε προς την κατεύθυνση προσαγωγής των πραξικοπηματιών ενώπιον της  δικαιοσύνης.
Στην Αθήνα συναντήσαμε στο Γραφείο του τον αείμνηστο Δικηγόρο Τάκη Παππά από τον οποίο ζητήσαμε γνωμοδότηση «σχετικά με την παραγραφή ποινικών αδικημάτων, που έχουν τελεσθεί εναντίον ξένου κράτους, του Αρχηγού του και κάθε συναφούς εγκλήματος από Έλληνες υπηκόους.
Ο Τάκης Παππάς (google) «ήταν Έλληνας διαπρεπής ποινικολόγος, αντιστασιακός και πολιτικός, από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του νομικού κόσμου». Πέθανε το 2001, από νευρολογικά νοσήματα, λόγω των φρικτών βασανιστηρίων στα οποία υποβλήθηκε κατά τον εγκλεισμό του στα κολαστήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ το 1973.
Παραθέτω τα πιο σημαντικά ευρήματα της γνωμοδότησης του Τάκη Παππά:
« Η γνωμοδότηση αφορά τις εγκληματικές πράξεις, κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος που οργάνωσε και εξετέλεσε, με όργανα της, στην Ελλάδα και την Κύπρο η Κυβέρνηση της ελληνικής χούντας εναντίον της νόμιμης κυβέρνησης και του Μακαρίου, τον Ιούλιο του 1974.
Αφορμή απετέλεσε, για τη διατύπωση της γνώμης μου, η πρόσφατη δήλωση του Γκιζίκη στον ελληνικό τύπο, ότι μαζί με τον Ιωαννίδη, τον Μπονάνο και τον Γεωργίτση (στρατιωτικό διοικητή των ελληνικών δυνάμεων στην Κύπρο), αυτός διέταξε, ως εγκάθετος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τους πραξικοπηματίες, να ενεργήσουν κατά της δημοκρατικής εξουσίας στην Κύπρο.
Πολύ εύλογα, η Παγκύπρια Ένωση συγγενών των πεσόντων κατά το πραξικόπημα ερωτούν: Αν τα εγκλήματα που με αναισχυντία ομολογούνται, μπορούν να τιμωρηθούν και με ποιες προϋποθέσεις……»
……« Μετά την πτώση της δικτατορίας, τον Ιούλιο του 1974, ανέλαβε την ηγεσία της χώρας η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με πρωθυπουργό τον κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή και υπουργό εξωτερικών τον Ευάγγελο Αβέρωφ.

Τότε διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση (δηλαδή μια έρευνα κατά το ελληνικό δίκαιο), αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, με βάση τις τελεσθείσες πράξεις και τις υπάρχουσες αποδείξεις, να ασκηθεί ποινική δίωξη in personam (κατά συγκεκριμένων προσώπων), σύμφωνα με τα άρθρα 31,240,και 241 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Κατά τη διάρκεια της προαναφερθείσας προκαταρκτικής εξέτασης, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, μετά σύμφωνη απόφαση και του υπουργικού συμβουλίου, ανέστειλε την ποινική δίωξη κατά των τελεσθέντων εγκλημάτων, επειδή κατά τη γνώμη του έκρινε, ότι πρόκειται να διαταραχθούν οι διεθνείς σχέσεις του Κράτους, σύμφωνα με το άρθρο 30 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Έκτοτε τον Φεβρουάριο του 1986, έγινε συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων για τη σύσταση εξεταστικής των πραγμάτων επιτροπής για το Φάκελο της Κύπρου. Όμως, το νομικό καθεστώς της αναστολής της ποινικής διώξεως κατά των εγκλημάτων του πραξικοπήματος εξακολουθεί να ισχύει»….
… «Και βεβαίως, από πλευράς δικαιοπολιτικής, ο θεσμός της παραγραφής είναι θεσμός ΔΙΚΑΙΟΥ , ο οποίος λειτουργεί σύμφωνα με το περί δικαίου συναίσθημα, δηλ. όταν παρέλθει σημαντικός χρόνος από την τέλεση της αξιόποινης πράξης μέχρι του ποινικού κολασμού της, να εξαλείφεται το δικαίωμα της πολιτείας για ποινή.
Όταν όμως πρόκειται για εγκλήματα τεράστιας πολιτικής σημασίας, για τα οποία απασχολείται το Υπουργικό Συμβούλιο της χώρας, σύμφωνα με το άρθρο 30 παρ. 2 και όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, προσβάλλονται σημαντικές ολότητες εννόμων αγαθών, τότε εγκληματοπροληπτικά η τιμωρία (που συνεπάγεται αναμφισβήτητα και μία σκληρότητα) αποκτά διαχρονική σημασία (έτσι δεν μπορεί να τεθεί και θέμα νεωτέρου επιεικούς Νόμου)….
… « Η δε Βουλή των Ελλήνων, το 1996, (και ο ίδιος ο Υπουργός εψήφισε τη διάταξη), επιβεβαίωσε πρόσφατα την εξαίρεση της αναστολής διώξεως του άρθρου 20 παρ.2 Π.Κ. από τις προθεσμίες παραγραφής των εγκλημάτων και πολύ λογικά, εξ αιτίας της φύσεως των ποινικών αδικημάτων, όπου το δόγμα της σκοπιμότητας ειδικά επικρατεί του δόγματος της νομιμότητας.
Επομένως, η ανάκληση της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου και του Υπουργό Δικαιοσύνης για την αναστολή της ποινικής δίωξης δεν έχει νομικό πρόβλημα. Το ζήτημα της διώξεως των ηθικών αυτουργών για εγκλήματα κατά ξένου κράτους, ανθρωποκτονιών και άλλων συναφών κακουργημάτων και πλημμελημάτων είναι κυβερνητικό θέμα δηλ. πολιτικό και όχι νομικό.
Η Κυβέρνηση είναι η μόνη που γνωρίζει ποιες είναι οι διεθνείς σχέσεις της χώρας, που θα διαταραχθούν, αν καταδικασθούν οι πραξικοπηματίες, που οδήγησαν σε πλήθος νεκρών και άνοιξαν τον δρόμο στον Αττίλα και την Κυπριακή τραγωδία.
Και αν το 1974 υπήρχαν κατ’  επίφαση αποδεικτικές δυσχέρειες στην ποινική δίωξη, τώρα που οι ένοχοι αυτοαποκαλύπτονται, ποια ανοχή προστατεύει  τη δημοκρατία από τα εγκλήματα των στρατοκρατών κατά της ελληνικής ολότητας στην Κύπρο; Και πώς η τιμωρία των ενόχων διαταράσσει τις διεθνείς μας σχέσεις σε μια αποκλειστικά ελληνική υπόθεση;
Εκτός αν θεωρείται, ότι θίγονται οι ΗΠΑ, η ΤΟΥΡΚΙΑ  και οι σχέσεις με αυτές τις χώρες, αν διωχθεί ο Γκιζίκης.
Πάντως, στις δημοκρατίες, επιβάλλεται διαφάνεια στις αποφάσεις των κυβερνήσεων και των υπουργών και άμεση ανάκληση της αναστολής δίωξης από το Υπουργικό Συμβούλιο».
Αυτή ήταν η σαφής γνωμοδότηση του Τάκη Παππά ημερ. 20 Αυγούστου 1997. Την κοινοποιήσαμε στην Ελληνική Κυβέρνηση, την  κοινοποιήσαμε στα Ελληνικά Κοινοβουλευτικά Κόμματα. Ουδεμία ανταπόκριση. Το πελώριο έγκλημα της προδοσίας της Κύπρου, της πρόκλησης χιλιάδων θανάτων, της προσφυγοποίησης 200 χιλιάδων Ελλήνων Κυπρίων, των αγνοουμένων, της κατάληψης του 37% εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, παραμένει μέχρι σήμερα ατιμώρητο. Και εξακολουθεί να στοιχειώνει τους υπεύθυνους αυτής της εγκληματικής παράλειψης.
Παραμένει ως στίγμα ανεξίτηλο και εσαεί εθνικό όνειδος  το γεγονός ότι οι πρωταίτιοι της μεγαλύτερης προδοσίας στη νεότερη ιστορία του Ελληνισμού  παραμένουν ατιμώρητοι.

Βουτιές με το κεφάλι

  Μουσική - Στίχοι: Τάσος Ποταμιάνος. 

Ερμηνεία: Αργύρης Μπακιρτζής.

 Κανέναν δε πιστεύω
αφέντη ούτε Θεό
γι αυτό κι όλη μέρα χαζεύω
το κύμα που σκάει στο γιαλό

Κανέναν δεν υπολογίζω
και δε πα να λες ότι θες
μ’ αρέσει όμως να ρίχνω
με το κεφάλι βουτιές

Όλα είναι ένα ψέμα
όλα είναι μαύρο χάλι
όλα εκτός από εσένα
κι οι βουτιές με το κεφάλι

Κανένας δε με πείθει
κι ας λέει πως ξέρει πολλά
πες μου ένα παραμύθι
και πάμε στο βράχο ψηλά

Στη Σέριφο και στη Καλκούτα
στο Μέξικο στην Ικαριά
κλείσε τα μάτια και βούτα
μες στα βαθιά τα νερά

ΔΑΠίτης έφευγε για την ξενιτιά αλλά τον πρόλαβε ο Διγαλάκης στο πλοίο και τον έπεισε να τον προσλάβει μετακλητό στο γραφείο του

«Η ανάπτυξη θα έρθει μέσα από ανθρώπους με ικανότητες που είναι στο εξωτερικό και θα επιστρέψουν στη χώρα αν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες» είχε τονίσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τον περασμένο Νοέμβριο σε εκδήλωση του ΕΛΚ που είχε διεξαχθεί στο Ζάγκρεμπ.

Ο κ. Διγαλάκης με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη

Στο ίδιο κλίμα και το προεκλογικό σποτ του  βουλευτή Χανίων της Νέας Δημοκρατίας κ. Βασίλη Διγαλάκη που πλέον έχει οριστεί υφυπουργός Παιδείας και θρησκευμάτων στη παρούσα κυβέρνηση.
Στο βίντεο που έχει αναρτήσει ο βουλευτής στο προσωπικό του κανάλι στο YouTube αφού μας εξηγεί ότι πάνω από μισό εκατομμύριο νέοι επιστήμονες έχουν φύγει στο εξωτερικό τονίζει ότι τώρα, η Ελλάδα τους έχει ανάγκη όσο ποτέ και ζητάει τη στήριξη μας, ώστε όλοι μαζί να σταματήσουμε αυτή την απώλεια.
Στο «συγκινητικό» αυτό προεκλογικο σποτ του κ. Διγαλάκη, πρωταγωνιστεί ένα νέο παιδί που αποχαιρετά στο λιμάνι την οικογένεια του λίγο προτού επιβιβαστεί στο πλοίο για τη… ξενιτιά. Βέβαια αυτό που δεν αναφέρει το βίντεο είναι ότι αυτός ο νέος, είναι στέλεχος της ΔΑΠ και φοιτητής του Ιδρύματος που διετέλεσε πρύτανης ο εν λόγω βουλευτής, αλλά και διορισμένος μετακλητός διοικητικός υπάλληλος στο γραφείο του υφυπουργού. (ΦΕΚ 3009/τ.Β’/25.7.2019)

Ο Υφυπουργός Παιδείας Β.Διγαλάκης διορίζει στο γραφείο του τον πρωταγωνιστή του προεκλογικού του spot! (Video)

...