Δεν έχει κανένα νόημα πλέον να αναρωτιόμαστε «μα ποιοι στηρίζουν την Ακροδεξιά;». Οι εργάτες τη στηρίζουν. Οι άνεργοι τη στηρίζουν. Οι συνδικαλιστές και τα λαϊκά στρώματα τη στηρίζουν.

Σύνθεση: Gerontakos
************************************

Κλάους Ντέρε: «Το δόγμα “τάξη και ασφάλεια” σαρώνει την Ευρώπη»

Δεν έχει κανένα νόημα πλέον να αναρωτιόμαστε «μα ποιοι στηρίζουν την Ακροδεξιά;». Οι εργάτες τη στηρίζουν. Οι άνεργοι τη στηρίζουν. Οι συνδικαλιστές και τα λαϊκά στρώματα τη στηρίζουν. Όχι μόνο αυτά φυσικά, αλλά σε ένα μεγάλο ποσοστό και αυτά.
«Πρέπει να ξεκινήσει άμεσα ένας εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων» μας λέει ο Γερμανός Κλάους Ντέρε, καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ιένας και ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου της Αλληλέγγυας Νεωτερικότητας, που βρέθηκε στην Αθήνα πριν από λίγες μέρες καλεσμένος του Ινστιτούτου Πουλαντζάς.

Ο ίδιος εξηγεί γιατί τα εργατικά στρώματα στηρίζουν την Ακροδεξιά και προτείνει η συζήτηση στην ευρωπαϊκή Αριστερά να έχει βασικο άξονα μια «Σοσιαλιστική Πράσινη Νέα Συμφωνία».

Νόρα Ράλλη

efsyn.gr

---

Κλάους Ντέρε, καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ιένας

Δεν έχει κανένα νόημα πλέον να αναρωτιόμαστε «μα ποιοι στηρίζουν την Ακροδεξιά;». Οι εργάτες τη στηρίζουν. Οι άνεργοι τη στηρίζουν. Οι συνδικαλιστές και τα λαϊκά στρώματα τη στηρίζουν. Οχι μόνο αυτά φυσικά, αλλά σε ένα μεγάλο ποσοστό και αυτά.

«Πρέπει να ξεκινήσει άμεσα ένας εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων» μας λέει ο Γερμανός Κλάους Ντέρε, καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ιένας και ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου της Αλληλέγγυας Νεωτερικότητας, που βρέθηκε στην Αθήνα πριν από λίγες μέρες καλεσμένος του Ινστιτούτου Πουλαντζάς. Ο ίδιος εξηγεί γιατί τα εργατικά στρώματα στηρίζουν την Ακροδεξιά και προτείνει η συζήτηση στην ευρωπαϊκή Αριστερά να έχει βασικο άξονα μια «Σοσιαλιστική Πράσινη Νέα Συμφωνία».

• Εχετε κατά καιρούς παρουσιάσει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η εργατική τάξη ανά την Ευρώπη τείνει προς την Ακροδεξιά ή την πλέον συντηρητική Δεξιά πολύ περισσότερο απ’ ό,τι προς την Αριστερά. Μπορείτε να μας πείτε κάποια ποσοτικά στοιχεία;

Τα περισσότερα ακροδεξιά, εθνικιστικά κόμματα σε γενικές γραμμές κερδίζουν ψηφοφόρους από όλες τις κοινωνικές διαστρωματώσεις, αν και τα ποσοστά που φέρνουν πλέον στις εργατικές τάξεις και συνοικίες είναι πραγματικά υψηλά.

Στις πρόσφατες κοινοβουλευτικές εκλογές στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (Σεπτέμβριος 2017), το ακροδεξιό λαϊκιστικό κόμμα AfD (Alternative für Deutschland -Εναλλακτική για τη Γερμανία) μπήκε για πρώτη φορά στη Βουλή ως η πρώτη δύναμη της αντιπολίτευσης. Τρία χρόνια μετά μπορώ να σας πω πως δεν υπάρχει μερίδα του πληθυσμού στη χώρα που να μην ανήκει ένα μεγάλο κομμάτι της σε αυτό το κόμμα ή έστω να μην είναι φιλικά προσκείμενη.

Μεγαλύτερη απήχηση δε, έχει στους εργάτες, τους ανέργους και τα μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Οι περισσότεροι είναι χαμηλής ή μέσης μορφωτικής στάθμης και παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη οικονομική απόκλιση ο ένας απ’ τον άλλο, ενώ την ίδια στιγμή είναι κατά βάση εργάτες και εργαζόμενοι που έχουν απλές δουλειές. Δηλαδή, ένα μέσο εισόδημα.

• Τι αντίκτυπο έχει αυτό για την Ευρώπη;

Κατ’ αρχάς να πούμε πως αυτό που υπόσχεται το AfD (το παίρνω ως παράδειγμα, καθώς τα περισσότερα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη έχουν παρόμοια ρητορική), αυτό που υπόσχονται λοιπόν είναι «τάξη και ασφάλεια» (νομίζω πως και η ελληνική κυβέρνηση πλέον χρησιμοποιεί το ίδιο «σύνθημα»).

Και ακόμα πως: «Θα πάρουμε τη χώρα μας πίσω». Αυτά τα δύο «συνθήματα» ανήκουν στη λεγόμενη «ακροδεξιά εξέγερση», που είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση. Να φανταστείτε πως η δεξιά πτέρυγα του ΑfD αναβιώνει κανονικά τον φασισμό. Μάλιστα πρόσφατα το δικαστήριο αποφάσισε πως ο ηγέτης της μπορεί να αποκαλείται «φασίστας»!

Οταν λοιπόν αυτό το κόμμα στη Γερμανία το στηρίζουν εργάτες και άνεργοι και εργαζόμενοι μεσαίου εισοδήματος, όταν στην Αυστρία το 85% της εργατικής τάξης στηρίζει το επίσης ακροδεξιό Ελευθερία για την Αυστρία (είναι το ισχυρότερο εργατικό κόμμα στη Ευρώπη!), όταν στη Γαλλία ενώ το ισχυρότερο εργατικό κόμμα ήταν το ΚΚΓ, τώρα είναι η Ακροδεξιά, εννοείται πως όλα αυτά θα επηρεάσουν την Ε.Ε., τις ευρωπαϊκές πολιτικές (δείτε το μεταναστευτικό) αλλά και τις εθνικές εκλογές (δείτε τι έγινε στη Μ. Βρετανία).

• Ωστόσο τα κόμματα αυτά δεν είναι ταξικά.

Πράγματι! Αναφέρονται, για παράδειγμα, στο ΑfD ως το «νέο εργατικό κόμμα» ξεχνώντας πως δεν είναι ταξικό κόμμα. Αυτό είναι το ενδιαφέρον: παρότι δεν φέρουν τίποτε το ταξικό στα προτάγματά τους, την ίδια στιγμή τα κόμματα αυτά παρουσιάζουν ταξικά χαρακτηριστικά εξαιτίας των ψηφοφόρων τους.

Οι ίδιοι που ψηφίζουν αυτά τα κόμματα φέρουν τα ίδια (ταξικά) χαρακτηριστικά με όσους δεκάδες χιλιάδες, για παράδειγμα, κατέβηκαν σε πορεία στη Δρέσδη με το λαϊκιστικό/εθνικιστικό πολιτικό κίνημα Pegida (σ.σ. Πατριώτες Ευρωπαίοι ενάντια στην Ισλαμοποίηση της Δύσης). Δεν έχει κανένα νόημα πλέον να αναρωτιόμαστε «μα ποιοι στηρίζουν την Ακροδεξιά;», Οι εργάτες τη στηρίζουν. Οι άνεργοι τη στηρίζουν.

Οι συνδικαλιστές και τα λαϊκά στρώματα τη στηρίζουν. Οχι μόνο αυτά φυσικά, αλλά σε ένα μεγάλο ποσοστό και αυτά. Ουσιαστικα μιλάμε για μία «συμμαχία» της μεσαίας και της εργατικής τάξης (στην Ελλάδα είναι το ίδιο σχεδόν, αλλά στη κεντρική και βόρεια Ευρώπη αυτές οι δύο τάξεις διαφέρουν). [..................................]ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

«Το δόγμα “τάξη και ασφάλεια” σαρώνει την Ευρώπη»