gerontakos

«Έχω πει μερικές φορές στον εαυτό μου ότι αν υπήρχε μία μόνο πινακίδα στην είσοδο κάθε εκκλησίας που να απαγόρευε την είσοδο σε οποιονδήποτε με εισόδημα πάνω από ένα συγκεκριμένο ποσό , θα γινόμουν αμέσως χριστιανή» . Σιμόν Βέιλ, Γαλλίδα φιλόσοφος και πολιτική ακτιβίστρια (1909-1943)

Τετάρτη, Μαΐου 02, 2018

Ο πίνακας ζωγραφικής που "γέννησε" μια όπερα για παιδιά

Μενότι, Τζιαν Κάρλο: (Gian Carlo Menotti, Καντελιάνο 1911 –2007). Ιταλοαμερικανός μουσικοσυνθέτης. Άρχισε να συνθέτει τραγούδια υπό την καθοδήγηση της μητέρας του, σε ηλικία επτά ετών και, τέσσερα χρόνια αργότερα, είχε γράψει την πρώτη του όπερα Ο Θάνατος του Πιερότου. Το 1923 άρχισε σπουδές μουσικής στο ωδείο Βέρντι στο Μιλάνο, και συνέχισε στις ΗΠΑ, στο Ινστιτούτο Μουσικής Κέρτις της Φιλαδέλφεια. Η πρώτη ώριμη δουλειά του ήταν η όπερα Η Αμέλια πάει στο Χορό (1937)· το έργο αυτό γνώρισε τέτοια επιτυχία, ώστε έγινε ο πρώτος που του ζητήθηκε να γράψει από την Εθνική Ραδιοφωνική Εταιρία μία όπερα για το ραδιόφωνο. Το 1944 συνέθεσε το μπαλέτο Σεμπάστιαν και το επόμενο έτος το Κονσέρτο για Πιάνο. Το πρώτο ολοκληρωμένο έργο του ήταν Ο Πρόξενος (1954), το οποίο και απέσπασε το βραβείο Πούλιτζερ. Σε όλες τις όπερές του έγραφε τα λιμπρέτα στα αγγλικά, εκτός από τα Η Αμέλια πάει στο Χορό, Ο Θεός του Νησιού και Ο Τελευταίος Απολίτιστος, στα οποία τα λιμπρέτα ήταν στα ιταλικά. Ανάμεσα στα πιο πρόσφατα έργα του συμπεριλαμβάνονται τα Το Παιδί που Τραγουδά (1993) και Γκόγια (1986), το οποίο γράφτηκε για τον Πλάθιντο Ντομίνγκο και η πρεμιέρα του δόθηκε στην Όπερα της Ουάσινγκτον. Το 1958 καθιερώθηκε το δικό του φεστιβάλ (Το Φεστιβάλ των Δυο Κόσμων) στο Σπολέτο της Ιταλίας, το οποίο αποσκοπούσε στην πολιτιστική ανταλλαγή μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ Το 1977 ξεκίνησε το αντίστοιχο φεστιβάλ στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας, επίσης υπό την διεύθυνσή του. Το 1993 εγκατέλειψε το φεστιβάλ, προκειμένου να αναλάβει διευθυντής της Όπερας της Ρώμης. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο του Κέντρου Κένεντι για την ισόβια προσφορά του στις τέχνες και το 1991 ανακηρύχθηκε μουσικός της χρονιάς από το έγκριτο περιοδικό Μιούζικαλ Αμέρικα. Από το 1993 υπήρξε διευθυντής της Όπερας της Ρώμης.