Η χαμένη ηθική ενός θριάμβου...

Της Αλέκας Ζουμή

 stokokkino.gr

---

Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι και πάλι πρωταθλήτρια Ευρώπης καθώς επικράτησε της Λίβερπουλ με 3-1 στον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης που διεξήχθη στο Κίεβο. Με αυτό τον τίτλο, οι Μαδριλένοι έγραψαν ιστορία για παραπάνω από έναν λόγους καθώς έγιναν η πρώτη ομάδα του Τσάμπιονς Λιγκ που έκανε three peat, κατακτώντας τρεις συνεχόμενους τίτλους, ενώ παράλληλα αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης τόσο σε ποδόσφαιρο όσο και στο μπάσκετ, την ίδια αγωνιστική σεζόν.
Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Μπέιλ, ο οποίος σημείωσε δύο γκολ (64', 83') και μάλιστα το πρώτο, τρία λεπτά μετά την είσοδό του με απίθανο ψαλιδάκι, ίσως το ωραιότερο γκολ που σημειώθηκε ποτέ σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Μπενζεμά είχε ανοίξει το σκορ στο 51' και είχε ισοφαρίσει τέσσερα λεπτά αργότερα ο Μανέ. Μοιραίος ο τερματοφύλακας της Λίβερπουλ Κάριους, ο οποίος έκανε δώρο στη Ρεάλ δύο γκολ με δύο παιδαριώδη λάθη. Και μεγάλος άτυχος ο Σαλάχ, ο οποίος τραυματίστηκε στο 30' και πιθανότατα θα χάσει το Μουντιάλ.
Ηταν ένας σπουδαίος τελικός ανάμεσα στις δύο κορυφαίες φέτος ομάδες της Ευρώπης… Ηταν ένας θρίαμβος της Ρεάλ Μαδρίτης και του Ζινεντίν Ζιντάν… Θα μπορούσε να πει κανείς πως μετά τα όσα έχει πετύχει τα τελευταία χρόνια η ομάδα της Μαδρίτης, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για κάθε ποδοσφαιρικό σύλλογο και θα μοιάζει με την Γη της Επαγγελίας για κάθε πιτσιρικά που θέλει να ασχοληθεί με την μπάλα. Αλλά ποια ακριβώς ποδοσφαιρική ηθική δίδαξε η «Βασίλισσα» και τα «αστέρια» της στον μεγάλο τελικό για να μπορούμε να δικαιολογήσουμε τα παραπάνω;
Αμέσως μετά την λήξη του τελικού οι πάντες είχαν ήδη… ξεχάσει το απίστευτο γκολ του Μπέιλ και την συνολική προσφορά του Ουαλού στο παιχνίδι. Και αυτό συνέβη διότι ο Κριστιάνο Ρονάλντο απέδειξε γι  ακόμη μια φορά πως η λέξη «ομάδα» δεν γίνεται να μπει πάνω από το «εγώ» του. Ο Πορτογάλος σούπερ σταρ δεν σκόραρε, άρα έπρεπε να στρέψει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας και επέλεξε να το κάνει απειλώντας με… αποχώρηση από την ομάδα με την οποία είχε μόλις στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης και αναγκάζοντας τον Ζινεντίν Ζιντάν να τοποθετείται πάνω στο ενδεχόμενο… αποχώρησής του. Και σαν να μην έφτανε αυτό, επανήλθε δριμύτερος για να δηλώσει πως «εγώ έχω κατακτήσει τα πάντα, θα πρέπει το Τσάμπιονς Λιγκ να πάρει το όνομά μου». Ποια, ακριβώς, ιδανικά της ομαδικότητας και του συνόλου τίμησε με αυτή του την συμπεριφορά ο –κατά πολλούς- κορυφαίος ποδοσφαιριστής στον κόσμο;

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο κατάφερε να «κλέψει» την δόξα του Ζιντάν και του Μπέιλ αλλά όχι και του… Σέρχιο Ράμος που εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί στις… κατάρες που εξαπολύουν, ακόμη και σήμερα, εκατομμύρια θεατές του τελικού παγκοσμίως. Βλέπετε, ο Σέρχιο Ράμος ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών του τελικού αλλά αρνητικός… Είναι αυτός που ενεπλάκη στη φάση του τραυματισμού του Σαλάχ, αυτός που χαμογελούσε όταν ο Αιγύπτιος έπαιρνε κλαίγοντας τον δρόμο για τα αποδυτήρια, αυτός που σε πολλούς θύμισε άλλες κακές περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που δεν διστάζουν να κόψουν ακόμη και το ποδόσφαιρο από αντιπάλους τους… Είναι το λεγόμενο «βρώμικο» παιχνίδι που ο διαιτητής μπορεί να μην… αντιληφθεί αλλά μένει σίγουρα καταγεγραμμένο στις συνειδήσεις των θεατών... Και αυτό το «βρώμικο» παιχνίδι του Ράμος στιγμάτισε τον θρίαμβο της ομάδας του. Η Ρεάλ Μαδρίτης έφτασε στον θρίαμβο στο Κίεβο αλλά αυτός ο τελικός δεν θα τις χαρίσει περισσότερους οπαδούς… Μπορεί να πουλήσει περισσότερες φανέλες αλλά αν έχει απομείνει έστω και ένας ρομαντικός στις τάξεις των «μερένχες», θα σκέφτεται για πολύ καιρό την εξέδρα των αντιπάλων… Των οπαδών της Λίβερπουλ που συνέχισαν να τραγουδούν για πολύ ώρα μετά το τέλος «walk on», αποθεώνοντας ακόμη και τον ποδοσφαιριστή που τους στέρησε τη χαρά…
Η Λίβερπουλ έχασε τα… πάντα, όπως παραδέχτηκε ο Γιούργκεν Κλοπ αλλά κέρδισε οπαδούς.  Και αυτός, ακριβώς είναι ο ορισμός της «ωραίας» ομάδας, να κερδίσει οπαδούς ακόμη και όταν δεν κατακτά τίτλους…