Γεννήθηκα στη Σαλονίκη

Τώρα η βαθιά Θεσσαλονίκη μεταμορφώνεται, μασκαρεύεται για την ακρίβεια, σε μια νέα εθνικοφροσύνη, που τρέχει με αλαλαγμούς στα συλλαλητήρια για τη «Μακεδονία μας» και στα διάφορα «εθνικά» μνημόσυνα, φοράει αρχαίες πανοπλίες, ορθόδοξους ή ρωσόφιλους μανδύες και βγαίνει δημόσια για να βρίσει χυδαία και να απειλήσει όποιον της αντιμιλά

Του Νίκου Μαραντζίδη*
Protagon.gr

[...] Η Θεσσαλονίκη, η βαθιά Θεσσαλονίκη δεν είναι απλώς συντηρητική. Είναι σκοτεινή. Είναι η πόλη των φαντασμάτων, που λέει ο Μαζάουερ. Κουβαλάει μέσα της καλά κρυμμένους σκελετούς για τους οποίους δεν θέλει να μιλά και παριστάνει πως δεν θυμάται. Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη στην οποία κάνουν ό,τι θέλουν το κατηχητικό και οι παρεκκλησιαστικές οργανώσεις. [...] βρομοκοπάει μια σάπια ιστορία καλά κρυμμένη στο σκοτεινό κελάρι, κρυμμένη όχι για να πεθάνει, αλλά για να συνεχίσει να υπάρχει ανάμεσά μας, έστω και ως ζόμπι, για να μας στοιχειώνει.
Αυτή η Θεσσαλονίκη των ΕΕΕ, των αντισημιτικών και φασιστικών οργανώσεων του Μεσοπολέμου, του εμπρησμού του εβραϊκού οικισμού Κάμπελ, αυτή η Θεσσαλονίκη που σιώπησε, αν δεν εκμεταλλεύτηκε, το ολοκαύτωμα των Θεσσαλονικιών Εβραίων κλέβοντας τις περιουσίες τους, αυτή η Θεσσαλονίκη που απόλαυσε ακόμη και την καταστροφή του εβραϊκού νεκροταφείου τρέχοντας χωρίς αιδώ, χωρίς συμπόνια να γραφτεί στις λίστες για να προλάβει να πάρει και τις πλάκες των νεκρών για να τις χρησιμοποιήσει όπου βόλευε, αυτή η Θεσσαλονίκη των παρακρατικών και των εθνικοφρόνων σωματείων της μετεμφυλιακής Ελλάδας που λεηλατούσε την αμερικανική βοήθεια μοιράζοντάς την στους «γνήσιους» Έλληνες πελάτες - ψηφοφόρους της.
Αυτή η Θεσσαλονίκη των δωσιλόγων και μαυραγοριτών που έγιναν σημαίνοντα πρόσωπα της πόλης, αυτή η Θεσσαλονίκη των τραμπούκων που πέταγαν με τις κλωτσιές από τις σκάλες ή από τα μπαλκόνια όσους δεν «συμμορφώνονταν», αυτή η Θεσσαλονίκη της «καρφίτσας» και των χαφιέδων, ναι, υπάρχει ακόμη και διαμορφώνει ή έστω επηρεάζει το κλίμα.
Αυτό το βαρύ πνιγηρό κλίμα, την «ακροδεξιίλα», που όσοι γεννηθήκαμε στη Σαλονίκη ξέρουμε να ξεχωρίζουμε από χιλιόμετρα μακριά. Τώρα η βαθιά Θεσσαλονίκη μεταμορφώνεται, μασκαρεύεται για την ακρίβεια, σε μια νέα εθνικοφροσύνη, που τρέχει με αλαλαγμούς στα συλλαλητήρια για τη «Μακεδονία μας» και στα διάφορα «εθνικά» μνημόσυνα, φοράει αρχαίες πανοπλίες, ορθόδοξους ή ρωσόφιλους μανδύες και βγαίνει δημόσια για να βρίσει χυδαία και να απειλήσει όποιον της αντιμιλά.
Αυτή η Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει μόνο στα στέκια των αλητών που χτύπησαν τον δήμαρχο, υπάρχει και στις καθωσπρέπει συνάξεις της καλής κοινωνίας. Τη βρίσκεις παντού, ακόμη και εκεί που δεν φαντάζεσαι, ακόμη και σε αθλητικά ραδιόφωνα που μόνο σ’ αυτή την πόλη παίζουν ρόλο διαμορφωτή κοινής γνώμης.
Αυτή η Θεσσαλονίκη δεν αντέχει να μιλά για τους σκελετούς της. Η βαθιά Θεσσαλονίκη αντιπαθεί να της θυμίζουν το παρελθόν της. [...] Αυτή η βαθιά Θεσσαλονίκη γι' αυτό μισεί τον Μπουτάρη, γιατί δεν την αφήνει ήσυχη να βολεύεται στον θυματοποιημένο ναρκισσισμό και στα ψέματά της.[......]

Γεννήθηκα στη Σαλονίκη

***********************

Ναι, ο Μπουτάρης έχει στοχοποιηθεί από καιρό

της Χριστίνας Ταχιάου

Protagon.gr

Ο Κυριάκος Βελόπουλος παραληρεί από τηλεοράσεως: «19 Μαΐου, ημέρα της Γενοκτονίας των Ποντίων, αυτός ο Μπουτάρης έδωσε άδεια να γίνει… τι τώρα; Θα πηγαίνουμε για πορεία εναντίον της Τουρκίας για τη γενοκτονία των αδερφών μας –γιατί κι εγώ Πόντιος είμαι κατά το ήμισυ- και θα βλέπουμε αυτές τις μούρες εδώ (σημ: δείχνει σκηνές από παρέλαση Gay Pride) να κάνουν βόλτες στη Θεσσαλονίκη μαζί με όλους αυτούς. Ντροπή (σημ: το λέει καμιά δεκαριά φορές), ντροπή σε όλους μας μα πιο πολύ σ’ αυτόν! (σημ: δείχνει φωτογραφία τον Γιάννη Μπουτάρη)».
Έβραζε τις τελευταίες ημέρες το υπόκωφο κύμα της Θεσσαλονίκης. Αυτό που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το συναίσθημα, την νοσταλγία, την πατρίδα, τον νόστο. Τα δημοσιεύματα ήταν πολλά –και όχι μόνο σε παρακμιακά blog. Ωρύονταν ότι την ημέρα της επετείου της Γενοκτονίας των Ποντίων, θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη το Gay Pride και εκδήλωση των Τούρκων για την Τροία. Σοκ και δέος! Σπεύσατε, πατριώτες, οι πούστ&δες και οι Τούρκοι θα μας προσβάλλουν μέσα στο άντρο μας, τη Θεσσαλονίκη! Και ποιος φταίει γι’ αυτό; Ο Μπουτάρης, ο πούστ&ς, ο Τουρκόσπορος, ο μασόνος, ο διεθνιστής.

Μιλάμε για τρέλα. Στην πραγματικότητα, κανένα Gay Pride δεν θα πραγματοποιούνταν στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 19 Μαΐου. Αυτό που έγινε ήταν μια διοργάνωση αριστεριστών, το Radical Pride, για την οποία δεν ζητήθηκε και δεν δόθηκε καμιά άδεια από το δήμο Θεσσαλονίκης, ο οποίος δεν είχε καμιά σχέση. Όσο για την εκδήλωση του τουρκικού προξενείου, όποιος θεωρεί ότι χρειαζόταν άδεια από το ελληνικό κράτος για να γίνει, μάλλον δεν έχει ιδέα τι σημαίνει δημοκρατία σε χώρα του δυτικού κόσμου.
Οι ποντιακές οργανώσεις στη Θεσσαλονίκη είχαν χρόνια διαμάχη μεταξύ τους. Δεν είναι της παρούσης να την τονίσουμε, για να μην ρίξουμε λάδι στη φωτιά. Θα πρέπει να τονίσουμε, όμως, ότι ο Γιάννης Μπουτάρης, ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης, στάθηκε ιδιαιτέρως στο ζήτημα της ενότητας μεταξύ τους και φέτος επρόκειτο να γιορτάσουν ενωμένοι την επέτειο. Στο παρελθόν έχουν σημειωθεί διάφορα ευτράπελα, πολλές φορές πηγάζοντας από προσωπική ιδιοτέλεια. Εκτός αυτού, υπάρχει και η προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να διεισδύσει στα σωματεία των Ποντίων, με αποτέλεσμα να έχουν σημειωθεί επεισόδια στη Θεσσαλονίκη. Βουλευτές της έχουν εκδιωχθεί από συλλαλητήρια κι εκδηλώσεις των Ποντίων, ενώ έχει πέσει και ξύλο.
Ο κ. Μπουτάρης έχει στοχοποιηθεί άσχημα από διάφορες ομάδες εθνικιστών, ομοφοβικών, αντινεοταξιτών, «αγανακτισμένων», φασιστοειδών. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι η προπαγάνδα που στοχεύει στο συναίσθημα πιάνει σε μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, με αποτέλεσμα η καταδίκη στην επίθεση στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης να μην είναι χωρίς «ναι μεν, αλλά». Στην εποχή και στο βασίλειο του ανορθολογισμού, ουκ ολίγοι είναι όσοι πιστεύουν ότι ο Γιάννης Μπουτάρης έδωσε άδεια για να γίνει το Gay Pride το Σάββατο κι ότι στήριξε εκδήλωση του Τουρκικού προξενείου την ημέρα της επετείου της Γενοκτονίας των Ποντίων. Οικογενειάρχες, μορφωμένοι, άνθρωποι με κρίση και συνείδηση, έπεσαν θύματα των fake news, προφανώς στο πλαίσιο της συναισθηματικής φόρτισης. Διότι στη Θεσσαλονίκη η προσφυγιά, ο ποντιακός ελληνισμός, οι χαμένες πατρίδες είναι πληγές ανοιχτές και με κάθε ευκαιρία πονάνε. Κυνικά μιλώντας, πάντως, φέρνουν και ψήφους.
Έτσι, είδαμε τις απίστευτες σκηνές με τους μαυροφορεμένους και κουκουλοφόρους νεαρούς που χτύπησαν τον Μπουτάρη το απόγευμα του Σαββάτου, παρέα με οικογενειάρχες που έτρεχαν και τον έβριζαν κρατώντας τα παιδιά τους αγκαλιά. Η συνύπαρξη και οι συμπεριφορές αυτές θα μου φαίνονταν αδιανόητες, εάν δεν είχα παρακολουθήσει μια σοκαριστική σκηνή την ημέρα του συλλαλητηρίου για «το όνομα» στη Θεσσαλονίκη. Αφού έγραψα για τον άγριο προπηλακισμό του Κώστα Ζουράρι, περιέγραψα τη σκηνή ως εξής, τότε:
[..........]

Ναι, ο Μπουτάρης έχει στοχοποιηθεί από καιρό

Πατήστε εδώ