Κύριε Κώστα στάσου να χαρείς, εσένα δεν σε ρώτησε κανείς

Ο κύριος Κώστας
(Στίχοι / Μουσική : Μάρκος Κούμαρης)

 
Ο κύριος Κώστας έχει ένα μαγαζάκι, στους Αμπελόκηπους μέσα σε μιά στοά,
είναι μικρό μα το δουλεύει με μεράκι, τον αγαπάνε όλοι εκεί στη γειτονιά.
Ο κύριος Κώστας δουλέυει από πάντα, του κάνει κέφι και τον ευχαριστεί,
το πρώτο αμάξι του το πήρε στα σαράντα, ξέρει καλά πως βγαίνει το ψωμί.
Ο κύριος Κώστας δουλέυει κάθε μέρα και μένει σπίτι μοναχά την Κυριακή.
Με την γυναίκα του σκαλίζουν ένα κήπο για να χαρούν όταν θα βγούνε οι καρποί.
Καμιά φορά παίρνει απ το δρόμο καλαμπόκι, βλέπει μπροστά του τις κούρσες να περνούν,
βλέπει τα Hummer, τα Cayenne και τα Cherokee, κι ακούει γύρω του γιά κρίση να μιλούν.
Κύριε Κώστα στάσου να χαρείς, εσένα δεν σε ρώτησε κανείς,
το βλέπουν μες στα μάτια σου και στ’ άσπρα σου μαλλιά, πως χρόνια ξέρεις τι θα πει δουλειά
Ο κύριος Κώστας δεν πηγαίνει στα μπουζούκια, ο κύριος Κώστας δεν ακούει R&B,
ο κύριος Κώστας δε βγαίνει στα κανάλια, μα έχει πολλές ιστορίες να μας πει.
Ο κύριος Κώστας ξέρει άνθρωπους αράδα, ποιοί είναι τα καλά και τα κακά παιδιά,
ποιοί είναι αυτοί που καταστρέψαν την Ελλάδα και ποιοί είναι αυτοί που θα πληρώσουν τη ζημιά.
Κύριε Κώστα στάσου να χαρείς, εσένα δεν σε ρώτησε κανείς,
το βλέπουν μες στα μάτια σου και στ’ άσπρα σου μαλλιά, πως χίλια δυό έχεις να μας πεις.
Ο κύριος Κώστας απεχθάνεται το ψέμα αλλά το βλέπει μπροστά του διαρκώς
κι όταν κοιτούν με αυτή την έπαρση στο βλέμμα νοιώθει στην ίδια του τη χώρα μοναχός.
Ο κύριος Κώστας χαζεύει μιά οθόνη, δείχνει reality, lifestyle, κουτσομπολιά,
τον πατέρα του στον πόλεμο είχε χάσει κι αναρωτιέται αν πέθανε γι αυτά.
Κύριε Κώστα στάσου να χαρείς, εσένα δεν σε ρώτησε κανείς,
το βλέπουν μες στα μάτια σου και στ’ άσπρα σου μαλλιά, πως χρόνια ξέρεις τι θα πει δουλειά.
Ο κύριος Κώστας είναι ώρα να σχολάσει, κλείνει το φως και κατεβάζει τα ρολά,
ο κόσμος που ήξερε έχει πια αλλάξει και θα αλλάξουνε ακόμα πιο πολλά.
Πιο πολλά… Πιο πολλά…