Οι τραμπούκοι χτυπούν, οι "ρουβίκωνες" απειλούν
Τσαουσίδης Κλέαρχος
Ποιοι προσπαθούν να βγάλουν από το
κάδρο της επίθεσης στον Γιάννη Μπουτάρη τους υπεύθυνους των ποντιακών
σωματείων; Εκεί ήταν όλοι, μπροστά στα μάτια τους έγινε η απόπειρα
δολοφονίας και συμμετείχαν σ’ αυτήν και άτομα που φορούσαν τη μαύρη
φανέλα ποντιακής ομοσπονδίας.
Για την υπόθεση γράφηκαν και ειπώθηκαν πολλά και για ακόμη μια φορά κατέδειξαν τη διασύνδεση της άρχουσας τάξης και των κομματικών μορφωμάτων που τη στηρίζουν με τα φασιστικά εκτρώματα. Και μόνο η ανάγνωση των ανακοινώσεων της Νέας Δημοκρατίας και επίλεκτων στελεχών της αρκούν.
Όμως, για ακόμη μια φορά, η ατζέντα στα αντικυβερνητικά μέσα ενημέρωσης άλλαξε γρήγορα, χάρη στα προφανώς πολιτικά πιο ώριμα από εμάς «παιδιά» που εισέβαλαν τη Δευτέρα και βρόμισαν τους χώρους του Συμβουλίου της Επικρατείας. Και την Τρίτη είχαμε απειλή «στελέχους» του Ρουβίκωνα εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η φράση στο κείμενο που αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο είναι: «Ό,τι είναι να πούμε στον Μητσοτάκη θα του το πούμε από κοντά και σύντομα». Ποιος τους επέλεξε να «συζητούν» με την εκλεγμένη από τον λαό αξιωματική αντιπολίτευση;
Θυμίζω τι έλεγαν στο Διαδίκτυο διάφοροι επαγγελματίες Πόντιοι, Μακεδόνες και «Ποντιομακεδόνες» σε βάρος του δήμαρχου Μπουτάρη. Ανώνυμοι κι αυτοί. Οι «ρουβίκωνες», βέβαια, ακόμη δεν χτύπησαν κάποιον επώνυμο και περιορίστηκαν στον φρουρό του ΣτΕ.
Νομίζω πως καθήκον κάθε αριστερού, κάθε δημοκρατικού πολίτη που απεχθάνεται τη βία, ειδικά όσων υπέστησαν τη βία του καραμανλικού κράτους, της χούντας και του πρώτου μεταδικτατορικού κράτους, είναι να μπει μπροστά και να υποστηρίξει χωρίς αστερίσκους τον Κυρ. Μητσοτάκη. Και να καταδικάσει τους μικρούς ανώνυμους θεούς, οι οποίοι, μαζί με τους θρασύδειλους φασίστες, ανέλαβαν να μας γυρίσουν στα χρόνια ενός αδιέξοδου διχασμού.
Δεν εννοώ ότι οι «ρουβίκωνες» είναι προβοκάτορες ή εντεταλμένοι περίεργων υπηρεσιών. Δεν έχω τέτοια στοιχεία και απεχθάνομαι τη χαφιεδολογία. Ωστόσο, εξ αντικειμένου, οι ενέργειες αυτών των τύπων, που συμμάχησαν και με άλλους αυτοαποκαλούμενους αναρχικούς, αλείφουν βούτυρο στο ψωμί των τρωκτικών της παραπληροφόρησης και «κάνουν μάγκα» τον αμετροεπή πρόεδρο της Ν.Δ.
Από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους είχαμε φαινόμενα ανάλογα, απόρροια της δράσης εξωνημένων παρασιτικών ομάδων ή εξοργισμένων ανόητων που εξέθεταν το λαϊκό κίνημα.
Η τάχα μου διάκριση των εξουσιών και άλλες φαφλατάδικες διατυπώσεις των υπηρετών της αενάως κρατικοδίαιτης άρχουσας τάξης δεν ακουμπούσαν ούτε το παρακράτος, τα μέλη του οποίου δεν είχαν επίσημη ιδιότητα, ούτε το βαθύ κράτος, δηλαδή τους δημόσιους λειτουργούς που διοικούσαν παράλληλα και το παρακράτος.
Θα παραθέσω λοιπόν τι είδα εγώ, είτε διά ζώσης είτε από βίντεο στα ποικίλα μέσα.
Οι ελάχιστοι (κακώς) άοπλοι (ορθώς) αστυνομικοί που ήταν παρόντες στην απόπειρα δολοφονίας του Γιάννη Μπουτάρη είτε γύριζαν την πλάτη στους αφηνιασμένους τραμπούκους, είτε, το πολύ, άνοιγαν την πόρτα του αυτοκινήτου του. Όμως, κάθε φορά που γίνεται μια πορεία, μπροστά και πίσω υπάρχουν αυτοκίνητα της ΕΛ.ΑΣ. και κλούβες. Το περασμένο Σάββατο, οι οργανωμένοι Πόντιοι, έπειτα από μια «χλωμή» συγκέντρωση στην πλατεία Αγίας Σοφίας, παρελάσανε στην παλιά παραλία με επικεφαλής τυμπανιστές και νέους με ποντιακές στολές οι οποίοι βάδιζαν με στρατιωτικό βήμα. Αυτή η πορεία επαναλήφθηκε αντίστροφα, από τον Λευκό Πύργο προς το λιμάνι, έπειτα από την απόπειρα δολοφονίας του δήμαρχου Μπουτάρη. Πού ήταν η αστυνομία;
Ούτε ένας από τους οργανωτές δεν παρενέβη για να αποτρέψει τους εκ του ασφαλούς τραμπούκους. Προτού αρχίσει η επίθεση, υπήρχε ένας κλοιός πολλών που αποδοκίμαζαν τον δήμαρχο με επίθετα τα οποία λάνσαρε ο έκπτωτος Παναγιώτης Ψωμιάδης («χολέρα», «πολιτικό τραβέλι» κ.λπ.) δείχνοντας τον δήμαρχο. Υπήρχε κι ένας άλλος «συντονιστής». Δεν τους είδαν;
Περιέργως, όλοι αθώωσαν εξαρχής, με τις δηλώσεις τους, τους οργανωτές. Καλό θα ήταν να αναζητήσει η Εισαγγελία τις σχέσεις των τραμπούκων (που τώρα εκλιπαρούν τον Γ. Μπουτάρη) με φασιστικές οργανώσεις και να αξιολογήσει τα συνθήματα που ακούγονταν από μερίδα των συγκεντρωμένων.
Πολλές οι συμπτώσεις, πολλά τα ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις.
Για την υπόθεση γράφηκαν και ειπώθηκαν πολλά και για ακόμη μια φορά κατέδειξαν τη διασύνδεση της άρχουσας τάξης και των κομματικών μορφωμάτων που τη στηρίζουν με τα φασιστικά εκτρώματα. Και μόνο η ανάγνωση των ανακοινώσεων της Νέας Δημοκρατίας και επίλεκτων στελεχών της αρκούν.
Όμως, για ακόμη μια φορά, η ατζέντα στα αντικυβερνητικά μέσα ενημέρωσης άλλαξε γρήγορα, χάρη στα προφανώς πολιτικά πιο ώριμα από εμάς «παιδιά» που εισέβαλαν τη Δευτέρα και βρόμισαν τους χώρους του Συμβουλίου της Επικρατείας. Και την Τρίτη είχαμε απειλή «στελέχους» του Ρουβίκωνα εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η φράση στο κείμενο που αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο είναι: «Ό,τι είναι να πούμε στον Μητσοτάκη θα του το πούμε από κοντά και σύντομα». Ποιος τους επέλεξε να «συζητούν» με την εκλεγμένη από τον λαό αξιωματική αντιπολίτευση;
Θυμίζω τι έλεγαν στο Διαδίκτυο διάφοροι επαγγελματίες Πόντιοι, Μακεδόνες και «Ποντιομακεδόνες» σε βάρος του δήμαρχου Μπουτάρη. Ανώνυμοι κι αυτοί. Οι «ρουβίκωνες», βέβαια, ακόμη δεν χτύπησαν κάποιον επώνυμο και περιορίστηκαν στον φρουρό του ΣτΕ.
Νομίζω πως καθήκον κάθε αριστερού, κάθε δημοκρατικού πολίτη που απεχθάνεται τη βία, ειδικά όσων υπέστησαν τη βία του καραμανλικού κράτους, της χούντας και του πρώτου μεταδικτατορικού κράτους, είναι να μπει μπροστά και να υποστηρίξει χωρίς αστερίσκους τον Κυρ. Μητσοτάκη. Και να καταδικάσει τους μικρούς ανώνυμους θεούς, οι οποίοι, μαζί με τους θρασύδειλους φασίστες, ανέλαβαν να μας γυρίσουν στα χρόνια ενός αδιέξοδου διχασμού.
Δεν εννοώ ότι οι «ρουβίκωνες» είναι προβοκάτορες ή εντεταλμένοι περίεργων υπηρεσιών. Δεν έχω τέτοια στοιχεία και απεχθάνομαι τη χαφιεδολογία. Ωστόσο, εξ αντικειμένου, οι ενέργειες αυτών των τύπων, που συμμάχησαν και με άλλους αυτοαποκαλούμενους αναρχικούς, αλείφουν βούτυρο στο ψωμί των τρωκτικών της παραπληροφόρησης και «κάνουν μάγκα» τον αμετροεπή πρόεδρο της Ν.Δ.
Από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους είχαμε φαινόμενα ανάλογα, απόρροια της δράσης εξωνημένων παρασιτικών ομάδων ή εξοργισμένων ανόητων που εξέθεταν το λαϊκό κίνημα.
Η τάχα μου διάκριση των εξουσιών και άλλες φαφλατάδικες διατυπώσεις των υπηρετών της αενάως κρατικοδίαιτης άρχουσας τάξης δεν ακουμπούσαν ούτε το παρακράτος, τα μέλη του οποίου δεν είχαν επίσημη ιδιότητα, ούτε το βαθύ κράτος, δηλαδή τους δημόσιους λειτουργούς που διοικούσαν παράλληλα και το παρακράτος.
Θα παραθέσω λοιπόν τι είδα εγώ, είτε διά ζώσης είτε από βίντεο στα ποικίλα μέσα.
Οι ελάχιστοι (κακώς) άοπλοι (ορθώς) αστυνομικοί που ήταν παρόντες στην απόπειρα δολοφονίας του Γιάννη Μπουτάρη είτε γύριζαν την πλάτη στους αφηνιασμένους τραμπούκους, είτε, το πολύ, άνοιγαν την πόρτα του αυτοκινήτου του. Όμως, κάθε φορά που γίνεται μια πορεία, μπροστά και πίσω υπάρχουν αυτοκίνητα της ΕΛ.ΑΣ. και κλούβες. Το περασμένο Σάββατο, οι οργανωμένοι Πόντιοι, έπειτα από μια «χλωμή» συγκέντρωση στην πλατεία Αγίας Σοφίας, παρελάσανε στην παλιά παραλία με επικεφαλής τυμπανιστές και νέους με ποντιακές στολές οι οποίοι βάδιζαν με στρατιωτικό βήμα. Αυτή η πορεία επαναλήφθηκε αντίστροφα, από τον Λευκό Πύργο προς το λιμάνι, έπειτα από την απόπειρα δολοφονίας του δήμαρχου Μπουτάρη. Πού ήταν η αστυνομία;
Ούτε ένας από τους οργανωτές δεν παρενέβη για να αποτρέψει τους εκ του ασφαλούς τραμπούκους. Προτού αρχίσει η επίθεση, υπήρχε ένας κλοιός πολλών που αποδοκίμαζαν τον δήμαρχο με επίθετα τα οποία λάνσαρε ο έκπτωτος Παναγιώτης Ψωμιάδης («χολέρα», «πολιτικό τραβέλι» κ.λπ.) δείχνοντας τον δήμαρχο. Υπήρχε κι ένας άλλος «συντονιστής». Δεν τους είδαν;
Περιέργως, όλοι αθώωσαν εξαρχής, με τις δηλώσεις τους, τους οργανωτές. Καλό θα ήταν να αναζητήσει η Εισαγγελία τις σχέσεις των τραμπούκων (που τώρα εκλιπαρούν τον Γ. Μπουτάρη) με φασιστικές οργανώσεις και να αξιολογήσει τα συνθήματα που ακούγονταν από μερίδα των συγκεντρωμένων.
Πολλές οι συμπτώσεις, πολλά τα ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου