Δευτέρα, Μαΐου 21, 2018


Ο φασισμός και το μίσος στο σώμα


Του Νίκου Λακόπουλου
anoixtoparathyro.gr




Όσο κι αν χειρίζεται μια ιδεολογία ο φασισμός πρώτα από όλα μισεί το σώμα. Η εικόνα των εύσωμων τραμπούκων να χτυπάνε τον Γιάννη Μπουτάρη -εκεί που κάποιο άλλοι δολοφόνησαν σε πολιτική συγκέντρωση τον Γρηγόρη Λαμπράκη τα λέει όλα. Ένα ανήμπορο γεροντάκι είναι ο δήμαρχος και ο όχλος δείχνει τι είναι ο φασισμός: επίδειξη δύναμης σε αδύνατους από μια αγέλη.
Η αγέλη- μαζί κι ένας δεκαεφτάχρονος- δεν μιλά, αλλά αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει όσα εξηγούν ο Ψωμιάδης- ο …Ζορρό- και η Χρυσή Αυγή. Ακολουθούν οι προδότες -θα πει κάποιος δημοτικός σύμβουλος. Έκριναν, αποφάσισαν, τιμωρούν τον δήμαρχο για όσα είπε ή δεν είπε, για το gay parade, για τις πολιτικές απόψεις.
Αυτό είναι ο φασισμός κι όταν προέρχεται από άλλους χώρους και πάντα με τη βία έχει στόχο το σώμα. Η πατρίδα εδώ – η φιλοπατρία- είναι ένα πρόσχημα για τη βία. Άλλωστε οι Χρυσαυγίτες μισούσαν τους μετανάστες- που καταστρέφουν την πατρίδα- πριν έρθουν. Και όχι τους πλούσιους, τους φτωχούς κι αδύναμους μετανάστες με πογκρόμ στην Αθήνα, Νύχτα Κρυστάλλων στη Μυτιλήνη.
Δεν είναι το αυγό. Είναι το φίδι που επωάστηκε στο συλλαλητήριο, όπου άλλοι πήγαν από φιλοπατρία- μάλλον στρεβλή κι οι οργανωτές με ένα …ψήφισμα επιχείρησαν να αναλάβουν- στο όνομα του Λαού- την κυβέρνηση. Όταν κάψανε το Libertalia -ήτανε φασίστες. Τώρα πολλοί θα πουν «Α, ο Μπουτάρης ήτανε, δικαιολογείται».
«Ξεχείλισε το ποτήρι της οργής για τον εθνομηδενιστή, υβριστή των Ποντίων και υμνητή του Κεμάλ, Μπουτάρη. Ο απαράδεκτος δήμαρχος της Θεσσαλονίκης αμαύρωσε την σημερινή επέτειο Μνήμης για τα θύματα του Ποντιακού Ελληνισμού, αφού επέτρεψε να διεξαχθεί την ίδια μέρα «gay pride» στην πόλη» γράφει η ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής.
Το ερώτημα είναι πώς συνδέεται η γενοκτονία των Ποντίων με το gay parade; Πώς συνδέεται το έθνος, η πατρίδα με το σώμα; Αν όλα αυτά τα δούμε μεμονωμένα δεν βλέπουμε τι μεγάλη εικόνα. Το θέμα δεν είναι αν είναι «ακροδεξιοί», αλλά γιατί γίνονται ακροδεξιοί.
Την εποχή του Χίτλερ υπήρχαν κι άλλες εθνικιστικές ομάδες εκτός από τους Ναζί. Σήμερα στην Ελλάδα ο φασισμός δεν εξαντλείται στη Χρυσή Αυγή. Υπάρχει ο κοινωνικός φασισμός, η τρομοκρατία -σε όλες τις μορφές σε μια κοινωνία φόβου, όπου το έθνος αναλαμβάνει να λύσει προβλήματα που ανάγονται όχι στην πολιτική, αλλά στη κοινωνική ψυχολογία.
Πώς δένει ο εθνικισμός με το μίσος για τους ομοφυλόφιλους -μαζί με αυτό για τους Εβραίους, τους «προδότες»- σαν τον Μπουτάρη, που θέλει τέμενος στην πόλη του, τους κομμουνιστές -που πουλάνε την πατρίδα και τα μνημόνια; H απάντηση είναι το σώμα -αυτό που μισεί ο φασισμός. Δεν είναι η πατρίδα που εν προκειμένω χρησιμοποιείται για να εκφράσει το μίσος. Μπορεί να είναι μια θρησκεία που μισεί το σώμα.
Για την Ιστορία στη Θεσσαλονίκη με τον ίδιο τρόπο εμφανίστηκε η οργάνωση «Τρία Έψιλον»  το 1927 στη Θεσσαλονίκη, όπου υπήρχαν πολλοί Εβραίοι και κομμουνιστές με τις κιτρινόμαυρες στολές, γκλόμπς και κράνη και το σύνθημα «Ελλάς, Ξύπνα!» Το όνομα 3Ε σημαίνει «Εθνική Ένωσις Ελλάδος».
 Tη νύχτα της 25ης Ιουνίου 1931 ο φανατισμένος όχλος της οργάνωσης επιτέθηκε στα γραφεία της εβραϊκής οργάνωσης «Μακαμπή». Οι χαλυβδόκρανοι έσπασαν πόρτες και παράθυρα και προσπάθησαν να βάλουν φωτιά και να κάψουν όσους βρίσκονταν στα γραφεία.
 Την άλλη μέρα διακόσια άτομα ξεκίνησαν από την Τούμπα και κατευθύνθηκαν μεσάνυχτα στον εβραϊκό οικισμό Κάμπελ.όπου έβαλαν φωτιά σε ένα εβραϊκό παντοπωλείο, ένα φαρμακείο και το σπίτι του ραβίνου. Η φωτιά επεκτάθηκε στη συναγωγή, το σχολείο, όλο το συνοικισμό, ως την περιοχή «Καναρίνια». Ο στόχος ήταν οι Εβραίοι -αλλά στο μυαλό του ναζιστή οι εχθροί είναι τρεις: Εβραίοι, ομοφυλόφιλοι, κομμουνιστές- εθνοπροδότες.
Δεν είναι λοιπόν το θέμα ο Μπουτάρης κι όσοι δεν βλέπουν και λένε πως είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό ή καταδικάζουν και λένε από μέσα τους «καλά του κάνανε» ή δικαιολογούν τα συλλαλητήρια δεν κατανοούν τη ρίζα του φασισμού.
Δεν είναι το θέμα ούτε ο Κεμάλ, ούτε το gay parade, ούτε η πατρίδα. Κάτι άλλο γεννά τον φασισμό και η άποψη «α, είναι φασίστες», δεν απαντά στο ερώτημα τι γεννά τους φασίστες. Και πώς ένας δεκαεφτάχρονος πάει να χτυπήσει ένα γεροντάκι- ως εχθρό, ποιού τελικά;
Μάλλον ο δυνατός- νεαρός- μισεί τον αδύνατο πρώην εαυτό του και τελικά το δικό του σώμα. Γιατί τίποτα δεν συνδέει το gay parade με όσα είπε για τον Κεμάλ ο Μπουτάρης, ούτε θα χτυπούσαν ένα νέο δυνατό άνδρα, όπως δεν χτυπούν ένα πλούσιο εύσωμο μετανάστη, όσοι επιλέγουν να επιδείξουν τη δύναμή τους στον αδύναμο με την ψυχολογία του όχλου.
Φυσικά υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί -που θα 'πρεπε να συλληφθούν για υποκίνηση μίσους. Κάποιος πολιτικός αρχηγός ή επίδοξοι αρχηγοί -που μαζί με πατριωτισμό πουλάνε …κολλαγόνα. Σίγουρα κάπου πέρα μακριά θα βρούμε κι έναν μητροπολίτη, γιατί αυτό το μίσος έχει θρησκευτικά χαρακτηριστικά κι αυτό εξηγεί πώς μπορεί να συνδέεται η πατρίδα με το σώμα, όπως το μίσος για τους «προδότες» κομμουνιστές -συνήθως- με το μίσος για τους ομοφυλόφιλους και γενικά τους αλλόδοξους.
Από αυτήν την άποψη θα πρέπει να αναζητήσουμε πίσω από τους αυτουργούς- νέα πωρωμένα παιδιά- τους κήρυκες του μίσους που πάντα επικερδώς μπορούν να μετατρέψουν τον πατριωτισμό σε πολιτική καριέρα -με τη βοήθεια ενός Θεού που μισεί τους άλλους, πάντα, και πάνω από όλα μισεί το σώμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: