Ποιους -και τι ακριβώς- υπερασπίζονται Μητσοτάκης και Γεννηματά στo σκάνδαλο Novartis;
Το είδαν όλοι σε ζωντανή μετάδοση. Στη Βουλή οι επικεφαλής της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης και του Κινάλ Φώφη Γεννηματά, με τις τοποθετήσεις τους στο σκάνδαλο Novartis, πέρασαν θηλιά στο λαιμό τους. Ταύτισαν οριστικά τα κόμματά τους με τις προσωπικές υποθέσεις στελεχών τους που δεν βαρύνονται με καμία κατηγορία αυτή τη στιγμή. Αλλά δεν είναι και δυνατόν να μην ελεγχθούν, αφού αναφέρθηκαν τα ονόματά τους σε νόμιμη έρευνα, από νόμιμους μάρτυρες.
Αυτά που είχαν να αντιμετωπίσουν οι δυο πολιτικοί αρχηγοί είναι κουκιά μετρημένα: η υπόθεση για τα δέκα πολιτικά πρόσωπα θα παραμείνει στη Βουλή -στην οποία έφτασε προτού ολοκληρωθεί η εισαγγελική έρευνα λόγω νομικών μεθοδεύσεων του παρελθόντος- ή θα επιστρέψει στην τακτική Δικαιοσύνη για να ερευνηθεί, όπως για όλους τους πολίτες. Και έκαναν τη λάθος επιλογή: αρνήθηκαν την επιστροφή στη Δικαιοσύνη.
Έγιναν όμηροι της οποιασδήποτε ενδεχόμενης δυσμενούς εξέλιξης για τα στελέχη τους. Τα υπόλοιπα που είπαν είναι σάλτσες και πολιτικολογίες. Όλοι ξέρουν ότι αν η ανάκριση για τα πολιτικά πρόσωπα έμενε στην Προανακριτική της Βουλής θα ακολουθούσαν τα εξής:
Πρώτο, συνέχιση του σόου των εμπλεκομένων περί «σκευωρίας», αποδίδοντας κάθε στοιχείο που θα προέκυπτε, στη σχέση πλειοψηφίας και μειοψηφίας.
Δεύτερο, η αναγκαστική -τελικά- απόφαση της Επιτροπής ότι κατά το Σύνταγμα τα αδικήματα παραγράφηκαν και συνεπώς- όσα στοιχεία και αν προέκυπταν- απόδοση Δικαιοσύνης δεν θα υπήρχε. Ήδη για το ένα από τα τρία αδικήματα αυτό έχει επέλθει παραγραφή: κανείς δεν θα λογοδοτήσει για απιστία, ούτε θα ερευνηθεί αν υπήρξε.
Τρίτον, οι «αμνηστευθέντες» κατ’ αυτόν τον τρόπο θα προσποιούνταν ότι η παραγραφή τους εμποδίζει να υπερασπιστούν τον εαυτό τους στο Δικαστήριο. Κανείς -πλην μιας δήλωσης του Άδωνι Γεωργιάδη- δεν έσπευσε να δηλώσει ότι θα κάνει χρήση του νόμου Καστανίδη για να ΜΗΝ ισχύσει η παραγραφή στην περίπτωσή του- όπως υπέδειξε ο συνταγματολόγος Γ. Σωτηρέλης.
Ξεσαλωμένοι απολογούμενοι
Το κόλπο της ατιμωρησίας είχε στηθεί θεσμικά. Ο τελευταίος συνεργός είναι ένας από τα δέκα πολιτικά πρόσωπα για τα οποία μιλάμε στη συγκεκριμένη υπόθεση: ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Την υπογραφή του φέρει η επικαιροποίηση της συνταγματικής πρόβλεψης να μην δικάζονται από τον φυσικό δικαστή τους οι πολιτικοί, αλλά από τη Βουλή -δηλαδή από πολιτικούς φίλους και αντίπαλους -και από Ειδικό Δικαστήριο.
Ότι κάποια στιγμή πήγε φορτώσει τον επαίσχυντο νόμο περί -μη- ευθύνης υπουργών σε άλλον, κατέληξε σε διασυρμό του από τον… Φιλ. Πετσάλνικο: του απάντησε ότι ως υπουργός Δικαιοσύνης απλώς έφερε έναν εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος που ο Βενιζέλος φιλοτέχνησε.
Στο σκάνδαλο Novartis η εισαγγελέας Διαφθοράς διενεργούσε έρευνα και μεταξύ των άλλων έθεσε σε προστασία μάρτυρες που μπορούσαν να γνωρίζουν- όπως άλλωστε έκαναν οι αμερικάνικες διωκτικές αρχές. Χωρίς αυτό να σημαίνει οπωσδήποτε ενοχή κανενός. Αλλά μόλις ακούστηκαν τα ονόματα πολιτικών ήταν υποχρεωμένη να διαβιβάσει το φάκελο στη Βουλή για να αναλάβει την ανάκριση.
Αυτό έκανε. Αλλά ορισμένοι θεώρησαν ότι έτσι έμπαινε μπροστά η φάμπρικα της παραγραφής. Με αυτή τη βεβαιότητα οι περισσότεροι από τους αναφερομένους ως δωροδοκηθέντες ξεσάλωσαν. Από απολογούμενοι έγιναν κατήγοροι με θεωρίες περί σκευωρίας, ύβρεις, απειλές, δικονομικές ακρότητες, άθλια ρητορική και παλαβομάρες.
Ορισμένοι πουλάνε τρέλα, σερβίρουν ψέματα, βρίζουν τη Δικαιοσύνη και τους θεσμούς, προβάλλουν ότι … δεν βρέθηκαν μίζες τους λογαριασμούς τους. Όταν δεν επιδίδονται σε ασκήσεις αλητείας, κάνοντας τους… ατρόμητους που θα στήσουν κρεμάλες… Θλιβερή εικόνα για Κοινοβούλιο.
Ωστόσο η Βουλή ασκώντας το δικαίωμά της αποφασίζει να μην εμπλακεί στην ανάκριση. Στην πραγματικότητα η πλειοψηφία της Βουλής αποφασίζει να μην γδάρει στην ανάκριση τους δέκα. Από μεγαλοψυχία; Όχι. Ακριβώς για να μην δημιουργήσει προϋποθέσεις παραγραφής. Το ίδιο είχε συμβεί και με το Γιάννο Παπαντωνίου -με τη συμφωνία της ΝΔ τότε.
Τώρα όμως είδαμε την αντιπολίτευση να διαμαρτύρεται γιατί δεν δέχθηκε η πλειοψηφία να κάνει ανακρίσεις για τους αντιπάλους της. Παράλογο; Ήθελαν σφάξε, αγά μου, να αγιάσω; Όχι. Απλώς ήξεραν τι θα επακολουθούσε, αν συνέβαινε: ούτε γάτα, ούτε ζημιά. «Γιατί δεν κάνετε έρευνα; «έκανε τον καμπόσο ο Μάκης Βορίδης, ως αγορητής επαρχιακού Δικαστηρίου. Όταν δεν προσπαθούσε να αποπροσανατολίσει, απειλούσε με κουτσαβάκικο ύφος: «Ήσασταν απρόσεκτοι και θα έχει συνέπειες αυτό!».
Προς το παρόν ξέρουμε ότι απρόσεκτος ήταν ο ίδιος με το…τσεκούρι και τις συνέπειες τις υφίσταται, παρότι πούλησε τον Καρατζαφέρη -που τον έκανε πολιτικό- για τον Σαμαρά. Όπως και ο Άδωνις Γεωργιάδης που προσπάθησε να εμφανιστεί άνετος και προκαλούσε τη Βουλή, για όσα θα πάθουν οι κυβερνητικοί όταν θα χάσουν τις εκλογές.
Η Δικαιοσύνη και οι μάρτυρες
Οι πολίτες ανακουφίστηκαν επειδή ο φάκελος θα επιστρέψει στη Δικαιοσύνη για να ολοκληρώσει την έρευνα και για όσους υπάρχουν αποδείξεις θα παραπεμφθούν με πλήρεις δικονομικές εγγυήσεις. Και με στοιχεία. Στα οποία κατά το νομικό σύστημα της χώρας περιλαμβάνονται και οι μαρτυρίες. Η Δικαιοσύνη απονέμεται -και- με μάρτυρες.
Εν προκειμένω δεν είναι «κουκουλοφόροι». Είναι γνωστοί στα αρμόδια όργανα της Πολιτείας που καλώς δεν τους προσφέρει για κανιβαλισμό. Αν είναι ψευδομάρτυρες θα το δούμε στην πορεία. Υπάρχει δρόμος ακόμη. Σε κανέναν δεν έχει ασκηθεί δίωξη για κανένα αδίκημα.
Πάντως το γελοίο -και εξοργιστικό- φαινόμενο να παραγράφεται η δωροδοκία που ενδεχομένως τελέσθηκε από υπουργό γιατί μεσολάβησε μια κοινοβουλευτική περίοδος, θα το αποφύγουμε. Η Δικαιοσύνη θα κρίνει αν υπάρχουν στοιχεία και τα τακτικά δικαστήρια αν υπάρχουν ένοχοι. Η επιστροφή στην Εισαγγελία είναι εξέλιξη εξυγίανσης.
Ξέρουν τι κάνουν Κυριάκος – Φώφη;
Με αυτά τα δεδομένα και ύστερα από όσα ακούσθηκαν στη Βουλή -αφήνοντας κατά μέρος τους γραφικούς και τους δικολάβους -αναδεικνύεται ένα ερώτημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Φώφη Γεννηματά : ξέρουν τι κάνουν μετατρέποντας τα κόμματά τους σε μηχανισμούς υπεράσπισης προσώπων σε υποθέσεις ηθικής τάξης -που έχουν αποκλειστικά και μόνο ατομικό χαρακτήρα;
Τι θέλουν να πετύχουν αποσύροντας τους βουλευτές τους από την ψηφοφορία; Ποιους ακριβώς και τι ακριβώς υπερασπίζονται; Δεν ξέρει ο Μητσοτάκης τι έλεγε ο πατέρας του για τον Σαμαρά; Τον ικανοποιεί ότι ανήγγειλε εκ μέρους της ΝΔ ότι «θα στείλει στο ειδικό δικαστήριο» τον σημερινό πρωθυπουργό; Γι’ αυτό θέλει την πρωθυπουργία; Δεν του αρκούν όσα του έκανε στο Μακεδονικό και τον ανάγκασε να μην πει ούτε λέξη στη Βουλή μετά την επιστροφή του από τη Σόφια και τις επαφές με το ΕΛΚ;
Δεν ενοχλείται η Γεννηματά για το άθλιο λεξιλόγιο του Λοβέρδου; Την εκπροσωπεί έτσι όπως τον είδε στη Βουλή να ωρύεται για «σπείρες» και να απειλεί; Αυτούς θέλουν ως προμετωπίδες στα κόμματά τους; Γιατί διαφωνούν με τη εξέταση της υπόθεσης από τη Δικαιοσύνη; Δεν έχουν αίσθηση ότι θα είναι κόλαφος για ολόκληρο το πολιτικό σύστημα η παραγραφή;
Δεν αντιλαμβάνονται ότι, αν θέλουν να προστατεύσουν τα στελέχη τους και τα κόμματά τους, ο καλύτερος τρόπος είναι να αναλάβει μέχρι τέλους η Δικαιοσύνη, ως μόνη αρμόδια να αναζητήσει ενόχους και να ανακηρύξει αθώους;
Οι μεγαλοστομίες για τις «μειώσεις της φαρμακευτικής δαπάνης» είναι σοφίσματα. Δεν ερευνάται η πολιτική των κομμάτων στο φάρμακο, αλλά το ενδεχόμενο να έβαλαν κάποιοι το χέρι στο μέλι -και μακάρι να μην ισχύει. Τα υπόλοιπα είναι σαπουνόφουσκες και υπεκφυγές.
Και οι δυο πολιτικοί αρχηγοί, αναλαμβάνουν μεγάλη ευθύνη προσφέροντας κάλυψη εκεί που δεν χρειάζεται και πρακτικά δεν μπορεί να υπάρχει: στην πολιτική ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του και κανείς δεν μπορεί να εγγυάται για κανέναν.
Η Ελλάδα είναι συντεταγμένη Δημοκρατία και κανείς αθώος δεν μπορεί να ενοχοποιηθεί. Αλλά το ζητούμενο είναι και να μην διαφύγει κανείς ένοχος. Γιατί μερικοί αντιδρούν σα να υπάρχουν τα αδικήματα και τους ενδιαφέρει απλώς η παραγραφή τους;
Αβραμόπουλος και Στουρνάρας
ΥΓ1. Σ’ αυτή την υπόθεση ο μόνος από τους δέκα που υπερασπίσθηκε τον εαυτό του με αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια, σεβόμενος το θεσμικό πλαίσιο της χώρας είναι ο Δημ. Αβραμόπουλος. Αμφισβήτησε και κατήγγειλε τις μαρτυρίες, αλλά δεν υιοθέτησε τη ρητορική της αθλιότητας και συνεχίζει τη θεσμική συνεργασία του με τον Πρωθυπουργό.
Με το νέο υπόμνημά του προς τη Βουλή συνέχισε την ίδια υπερασπιστική γραμμή, διαχωρίζοντας τη θέση του από τους κραυγάζοντες Σαμαρά, Βενιζέλο, Γεωργιάδη, Λοβέρδο. «Επιβεβαιώθηκα πλήρως ως προς την ανυπαρξία οποιουδήποτε στοιχείου εναντίον μου» σημειώνει -χωρίς να μιλάει για κανέναν άλλον πέρα από τον εαυτό του. Και σε πλήρη αντίθεση με τη ρητορική και τη συμπεριφορά της ΝΔ.
ΥΓ2. Κάποιος πρέπει να ενημερώσει τον Ντράγκι για τη συμπεριφορά του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδα. Ο Γιάννης Στουρνάρας, πέρα από τις επιλεκτικές πολιτικές επιλογές και συναναστροφές τους, βάζει μπροστά την τράπεζα και επικαλείται την ανεξαρτησία της, για υποθέσεις που αφορούν τον ίδιο, όταν ήταν υπουργός, ή τις δουλειές της συζύγου του με το κράτος.
Τώρα ξεπέρασε κάθε όριο μιλώντας στη Βουλή για «ασυνάρτητες μαρτυρίες τριών ανώνυμων μαρτύρων, υπό αμφισβητούμενο καθεστώς προστασίας, με εκκρεμότητες στη δικαιοσύνη και στη φορολογική διοίκηση, υποκείμενων σε πιέσεις ή ακόμα και σε εκβιασμούς, χωρίς στοιχεία, χωρίς καν ενδείξεις». Δεν αμφισβητεί μόνο το θεσμό του προστατευόμενου μάρτυρα, αλλά υπονοεί πως τους… γνωρίζει κιόλας. Και ότι πρόκειται για πρόσωπα του σκοινιού και του παλουκιού. Και παραμένει διοικητής της κεντρικής τράπεζας.
Πηγή: Ανοιχτό Παράθυρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου