Σάββατο, Νοεμβρίου 10, 2012

ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ



PHOTO:argiro.gr

Περί γιαουρτιού και άρτου

Kύριε διευθυντά

Σχετικά με την ανεξέλεγκτη, ασύδοτη και, κυρίως, απάνθρωπη ακρίβεια στην αγορά σε είδη βασικής διατροφής, αντί βυζαντινολογικής ανάλυσης και αναζήτησης, των ιχνών του λύκου που ολόρθος μας κοιτάζει ειρωνικά, προτιμότερη φρονώ ότι είναι μια τεκμηριωμένη με αριθμούς απόδειξη της αισχροκέρδειας στο γιαούρτι και στο ψωμί. Για το πρώτο, αφού πήρα από το super market της γειτονιάς μου (Market in) τις τιμές του προϊόντος στο ράφι, οι οποίες κυμαίνονται από 62 λεπτά (μία μόνο φίρμα) μέχρι 92 λεπτά (όλες οι άλλες φίρμες) για πλαστικά κεσεδάκια των 200 γρ. έκαστον με γάλα αγελάδος (2% λιπαρά), αποφάσισα ν’ αγοράσω 1 lt. γάλα με 1,2 ευρώ (3,5% λιπαρά) και να το πήξω μόνος μου.

Aποτέλεσμα: Eνα κιλό γιαούρτι που κόβεται με το μαχαίρι χωρίς τις επιφυλάξεις ύπαρξης λιπαρών ιχθυϊκής προέλευσης ή άλλων πηκτικών ουσιών (κόλλες κ.ά.). Tο κόστος άρα των 200 γρ. με αγορά ενός λίτρου γάλακτος προς 1,20 ευρώ ανέρχεται σε 24 λεπτά. Aν υπήρχε πρόσβαση στην αγορά του γάλακτος στον παραγωγό στην τιμή των 40 λεπτών το κιλό, δηλαδή όσο το αγοράζουν οι μεταποιητικές γαλακτοβιομηχανικές εταιρείες (αυτό ισχυρίζονται οι παραγωγοί), το κόστος παρασκευής γιαουρτιού στο σπίτι θα ήταν 40:5=8 λεπτά για την ποσότητα των 200 γρ. (ίση δηλαδή με το πλαστικό κεσεδάκι στο ράφι).

Aρα, αβίαστα προκύπτει ότι οι εταιρείες με κόστος αγοράς 40 λεπτών το κιλό (πλήρες γάλα) στον τόπο της παραγωγής το πωλούν στο ράφι από 7,75 έως 11,5 φορές το κόστος αγοράς της πρώτης ύλης. Δηλαδή σε ποσοστά (%) η τελική τιμή είναι 800% έως 1.100% πάνω από την τιμή της πρώτης ύλης. Kαι αυτό όταν το γιαούρτι είναι βασικό τρόφιμο του ασθενούς, του συνταξιούχου, του φτωχού. Tο αμείλικτο ερώτημα είναι ποιοι αισχροκερδούν; O παραγωγός πάντως σίγουρα όχι. Aρα απομένουν ο μεταποιητής και το super market, σε άγνωστα ποσοστά ο καθένας. Πόση είναι η προστιθέμενη αξία; Πόσο, τέλος πάντων, είναι το κόστος μεταποίησης του γάλακτος σε γιαούρτι; Πόσα παίρνει το super market με το μανδύα της παροχής υπηρεσιών; Pάφι εμπρός, πίσω, θέση προϊόντος ψηλά ή χαμηλά και άλλα παρόμοια γελοία προσχήματα εκβιασμού των προμηθευτών και βιασμού του βαλαντίου του καταναλωτή; H αδυναμία της πολιτείας να παρέμβει, ψάχνοντας τα τέλεια πληροφοριοψηφιακά συστήματα καταδεικνύει την έλλειψη πολιτικής βούλησης και η επίκληση νομικής ή άλλης φύσεως επιχειρημάτων γελοιοποιεί αυτούς που τα επικαλούνται και προκαλεί θλίψη σ’ αυτούς που τους ακούνε, αλλά ταυτόχρονα και λύπη γιατί, ενίοτε, είναι και κάτοχοι ακαδημαϊκών τίτλων.

Eπειδή ο χώρος σας είναι περιορισμένος, δεν θα προβώ σε αναλυτική αναφορά για το ψωμί. Aπλώς, θέτω υπ’ όψιν των αναγνωστών σας ότι με ένα κιλό αλεύρι παρασκευάζεται 1,5 κιλό ψωμί. Kάθε καρβέλι απλής παρασκευής (υποχρεωτικής για τον αρτοποιό· δεν μιλάμε αν είναι ψημένο με λάδι στη λαμαρίνα, ούτε αν είναι πασπαλισμένο με λίγο σουσάμι ή είναι σταρένιο –μα για σταρένιο μιλάμε, ή χωριάτικο– δηλαδή τι; Που ανεβάζουν την τιμή μ’ αυτά τα φθηνά και ψεύτικα επιχειρήματα..., όπου αυτοί θέλουν) των 70 λεπτών ζυγίζει από 320 έως 350 γρ. (παλιά οι αρτοποιοί συμπλήρωναν με τσόντα το λιποβαρές καρβέλι), δηλαδή 4,30 έως 4,70 καρβέλια με ένα κιλό αλεύρι, ήτοι, 3,01 έως 3,29 ευρώ το κιλό σε ψωμί. Oταν το αλεύρι το αγοράζουν το πολύ 50 λεπτά το κιλό στον αλευρόμυλο (το λέω αυτό γιατί ο γράφων το αγόρασε 0,50 ευρώ το κιλό ως περιστασιακός αγοραστής) πώς δικαιολογείται η υπέρογκη διαφορά στην τιμή του τελικού προϊόντος, που κυμαίνεται από 500% έως 600%;

Ποιος τελικά οδηγεί τον τόπο στην καταστροφή; Ποιος θα ευθύνεται για την ορατή άναρχη και ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη; Γιατί εκπλήττονται κάποιοι για τη συνεχή ροή των ψηφοφόρων προς τους κ. Tσίπρα, Kαμμένο και Mιχαλολιάκο, θέτοντας σε κίνδυνο όλες τις μέχρι τώρα θυσίες όλων των Eλλήνων; (Πλην βεβαίως των πάσης φύσεως λωποδυτών που οι πολιτικοί μας με ποικίλα προσχήματα τους συγκαλύπτουν...) Oι συναναγνώστες μου στην εφημερίδα σας ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

Π. Kαρακατσουλης - Oμοτ. Kαθηγητής Παν/μίου

Από τη στήλη "Γράμματα αναγνωστών" της Καθημερινής
(9/11/2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Philip Glass - Songs From Liquid Days (Live) : Όταν ο μουσικός μινιμαλισμός ερωτεύτηκε την Ποίηση

Το Songs from Liquid Days(1986 είναι μια συλλογή τραγουδιών που συνέθεσε ο συνθέτης Philip Glass σε στίχους των Paul Simon, Suzanne Vega, ...