Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

[ΣΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ]

Σεπτή μου Υποκρισία, δέσποινά μου,

με συντριβή μου σου φιλώ το χέρι,

και σου προσφέρω τα σεβάσματά μου.

Ποια άλλη αρετή καλύτερά σου ξέρει

Να κερδίζει τσ΄ανθρώπους εδώ χάμου;

Ο κόσμος σε λατρεύει, σε γεραίρει,

κι εγώ κλίνω σ΄εσέ τα γόνατά μου

και σε γυρεύω για οδηγό μου αστέρι.

Φτιάσε μου σοβαρό το πρόσωπό μου,

δώσ΄μου ύφος πειστικό, και όψη οσία,

για να μπορώ κι εγώ σε ποίμνιό μου,

Να εξασκώ την τόση σου μαγεία.

Κι έτσι να ΄ναι και για με τον φτωχόν γέροντα

του κόσμου τα καλά και τα συμφέροντα.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ (1811-1901)

"Μην κοιτάς την ιδιωτική πλευρά του.
Η δημόσια είναι αυτή που μετράει..."