«Η κρίση είναι μια ευκαιρία ξεκαθαρίσματος λογαριασμών.Να σπάσει λίγο αυτό το πράγμα,το...μυθολογικό που υπήρχε γύρω από την ελληνική πραγματικότητα και δεν μας πήγαινε πουθενά. Εννοώ το σύνδρομο του “Ελληνα-Ζορμπά”.Τη νοοτροπία “τα καίω όλα, όλο το μαγαζί στα πόδια σου”.
Μα υπήρχαν αντικειμενικοί λόγοι που έγινε αυτό. Μετά τον Εμφύλιο ο κόσμος είχε συρρικνωθεί,τα πράγματα είχαν πάει πολύ άσχημα, κάποιοι ήταν στην εξουσία και υποκριτικά δεν έβλεπαν ότι οι άλλοι μισοί ήταν στην εξορία. Ολο αυτό... συμφιλιώθηκε στη δεκαετία του ΄60 με βάση μια τουριστική αλήθεια: την ομορφιά της Ελλάδας,τη ζεϊμπεκιά μας,τη μαγκιά μας,το φιλότιμό μας...Αυτό,στο σημείο που λυτρώνεσαι από τα τραύματα του Εμφυλίου,είναι ΟΚ.Εξελίχθηκε όμως σε μια πολιτιστική ταυτότητα καταδυναστευτική αλλά και σε ευκαιρία για μια μερίδα του κόσμου να βγάλει μαύρο χρήμα γκρεμίζοντας τα πάντα στο πέρασμά της. Ας σκεφτούμε πριν από 20 χρόνια ποιοι ήταν στα πράγματα πουλώντας τη μαγκιά τους. Τώρα όμως τους φτύνουμε...Ζήσαμε επίσης καλά τα τελευταία 30 χρόνια.Αλλά υπήρχε μια τρομερά αναιδής αμάθεια.Ποτέ ο αμαθής και ο αστοιχείωτος δεν ήταν τόσο επιθετικά σίγουροι για τον εαυτό τους. Είναι ίσως μια μοναδική ευκαιρία να το ξεπεράσουμε. Από την άλλη,ως προς το οικονομικό μέρος του παιχνιδιού,είναι γνωστό ότι θα ωφεληθούν οι κρατούντες και οι μεγάλοι παίκτες.
Επειδή όμως το όλο πρόβλημα από την οικονομική διαχείριση πηγάζει,σημειώνω ότι ζούσαμε με έναν αρρωστημένο τρόπο σκεπτόμενοι μόνο τα λεφτά.Είχαμε τεμπελιάσει πολύ...Πάμε στο εξωτερικό και λέμε “αχ,Θεέ μου, ανάσανα”, επειδή λειτουργούν σωστά τα πράγματα.Για να συμβεί όμως αυτό εκείνοι “έσκασαν” στη δουλειά.Εμείς δεν δουλεύαμε λέγοντας ότι έχουμε ποιότητα ζωής. Ναι, έχουμε ποιότητα ζωής. Αλλά κάποια στιγμή αυτή δεν σε καλύπτει. Και το χειρότερο είναι ότι παύει να είναι... ποιότητα».
Φοίβος Δεληβοριάς, «Πληρώνουμε το σύνδρομο του Ελληνα Ζορμπά» (Απόσπασμα).
Το Βήμα (2/1/2011)
4 σχόλια:
Χαίρε και πάλι γεροντάκο
Η άποψή μου για τον Φοίβο Δεληβοριά (από κάποιον που δηλώνει εξαρχής ότι δεν ξέρει πολλά από ελληνική μουσική) είναι ότι πρόκειται για περίπτωση που δεν κατηγοριοποείται εύκολα ως προς τη μουσική ταυτότητα, που ψάχνεται με ποικίλα είδη χωρίς προκαταλήψεις, που έχει στιχουργικά την ικανότητα να λέει βαθιές αλήθειες με χιούμορ και μπρίο και που στον δημόσιο λόγο του εμφανίζεται συγκροτημένος και μετρημένος. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω εκ του σύνεγγυς όταν ανέβηκε για συναυλία στο Λουξεμβούργο και πραγματικα εντυπωσιάστηκα.
Εξαιρετικό το κομμάτι με Αρλέτα
Φιλιά
Γιάννης
υ.γ. ευχαριστούμε για την αφιέρωση!
Ο Φοίβος έχει πατέρα τον Άγγελο Δεληβοριά,
μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πνευματικές προσωπικότητες της νεότερης Ελλάδας (Διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη).
Και όπως το μήλο ως γνωστόν, πέφτει κάτω από τη μηλιά...
*****************************
Να τα πούμε...
http://www.youtube.com/watch?v=JsdKXkars-A
Είστε απολύτως βέβαιος ότι είναι υιός Αγγέλου;
Ομολογώ δημοσίαως το λάθος μου , που οφείλεται σε κακή πληροφόρηση , την οποία είχα επί πολύ καιρό χωρίς ποτέ να την επαληθεύσω.
Ευχαριστώ ολόθερμα για την υπόδειξή σου.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Δημοσίευση σχολίου