Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Πανεπιστημιακό άσυλο για κάθε χρήση

Του Αγγελου Σταγκου
Η Καθημερινή, 26/01/2011

Η κατάληψη της Νομικής Σχολής από 250 περίπου λαθρομετανάστες αμφισβητεί και πάλι με εξευτελιστικό τρόπο την έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου στην Ελλάδα. Μια έννοια που στους καιρούς μας δεν εξυπηρετεί πλέον την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στους ακαδημαϊκούς χώρους, αφού κανείς δεν την απειλεί, αλλά αντίθετα χρησιμοποιείται για να υπονομεύσει την έννομη τάξη. Μπορεί στη χώρα μας ο όρος «έννομη τάξη» να προκαλεί αρνητικά αντανακλαστικά, αλλά χωρίς έννομη τάξη δεν μπορούν να υπάρξουν συντεταγμένες κοινωνίες.

Η έννομη τάξη δεν αποτελεί αποκλειστικό χαρακτηριστικό των αυταρχικών καθεστώτων, όπως διαλαλούν διάφοροι αριστεριστές και αντιεξουσιαστές. Είναι απαραίτητο συστατικό του δημοκρατικού πολιτεύματος, εφόσον υπάρχει και ο αντίστοιχος σεβασμός στα δικαιώματα του πολίτη. Επομένως, δεν ανήκουν αναγκαστικά στους «αντιδραστικούς» εκείνοι που βλέπουν την κατάντια της έννοιας του πανεπιστημιακού ασύλου και ζητούν την κατάργησή του. Ούτε είναι αναγκαστικά «προοδευτικοί», όσοι επιμένουν να υπερασπίζονται τη διατήρησή του, ενώ είναι φανερό ότι χρησιμοποιείται για να καλύπτει παρανομίες και παραβατικές συμπεριφορές.

Οι μετανάστες δεν ξεκίνησαν από την Κρήτη με σκοπό να εγκατασταθούν στη Νομική Σχολή για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους. Κάποιοι τους οργάνωσαν και τους πήγαν εκεί. Αλλωστε δεν το κρύβουν. Είναι τα μέλη οργανώσεων διαφόρων ιδεολογικών τάσεων της Αριστεράς που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των μεταναστών, σε συνεργασία με αντιεξουσιαστές και αριστεριστές φοιτητές, που συνηθίζουν να επιβάλλουν με κάθε τρόπο τη θέλησή τους στους χώρους των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, παρ’ όλο που είναι οικτρή μειοψηφία. Με τη σιωπηρή ανοχή και την αδιαφορία της πλειοψηφίας των φοιτητών, των πρυτανικών αρχών και των καθηγητών, αλλά και της πολιτείας, δυστυχώς!

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, φαίνεται ότι υπάρχουν και ευθύνες της Αστυνομίας, αλλά αυτό είναι παρεπόμενο. Το πρόβλημά μας είναι η ύπαρξη του πανεπιστημιακού ασύλου και της διατήρησής του. Το πανεπιστημιακό άσυλο καλύπτει δραστηριότητες τρομοκρατικών ομάδων και «μπαχαλάκηδων», καλύπτει καταστροφές και λεηλασίες που κοστίζουν εκατομμύρια στον φορολογούμενο, δίνει διέξοδο διαφυγής σε παραβάτες της καθημερινότητας, συντελεί στην υποβάθμιση των πανεπιστημίων, επιτρέπει την αυθαίρετη και βίαιη συμπεριφορά μειοψηφιών μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, συμβάλλει στη διακίνηση ναρκωτικών, προσφέρει άλλοθι στην αδράνεια των φοβισμένων πανεπιστημιακών αρχών και στις υπεκφυγές των αστυνομικών για να μη δράσουν.

Στη Νομική Σχολή βρήκαν (πανεπιστημιακό) άσυλο μετανάστες, εξωπανεπιστημιακοί υποστηρικτές τους και κάποιοι φοιτητές. Κανείς τους δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί «κακοποιό» στοιχείο, αλλά και με κανένα τρόπο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η εισβολή και η κατάληψη. Το Πολυτεχνείο όμως έχει γίνει κατά καιρούς άντρο τρομοκρατών, εργαστήριο κατασκευής «μολότοφ», τόπος ελεύθερου εμπορίου ναρκωτικών. Σε αυτό και σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα υπάρχουν χώροι εκτός ελέγχου των πανεπιστημιακών αρχών, όπου πρόσβαση έχουν μόνο κάποιοι περίεργοι εξωπανεπιστημιακοί. Στις φοιτητικές εστίες έχουν εγκατασταθεί άσχετοι που κανείς δεν γνωρίζει την πραγματική τους ενασχόληση. Στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο μπαινοβγαίνουν για άσυλο οι λαθραίοι μικροπωλητές, όποτε τους κυνηγάει η Αστυνομία. Στη Θεσσαλονίκη καταστρέφουν και λεηλατούν το Αριστοτέλειο διάφορες ομάδες ημιπαρανόμων ή και τελείως παρανόμων.

Ολα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το πανεπιστημιακό άσυλο συμβάλλει στη διάλυση του κράτους και πρέπει να καταργηθεί. Το επιχείρημα περί προστασίας της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών δεν ισχύει, γιατί στο σημερινό δημοκρατικό καθεστώς δεν απειλούνται και το όποιο αυταρχικό καθεστώς του μέλλοντος (απίθανο ενδεχόμενο) δεν θα το σεβόταν. Η διατήρηση ενός συμβολισμού που βλάπτει δεν έχει λογική.