ΑΛΚΙΦΡΟΝΟΣ* ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ
[ Αλκίφρων : Αθηναίος ρήτορας που έζησε ανάμεσα
στον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ. Συνέγραψε μία σειρά από πλασματικές
επιστολές, οι οποίες θεωρούνται υποδείγματα "αττικού ύφους".
"Συντάκτες" των επιστολών υποτίθεται ότι είναι αγρότες,
ψαράδες, παρασιτικοί τύποι και εταίρες του αθηναϊκού 4ου αιώνα π.Χ.
Οι 124 σωζόμενες επιστολές του χωρίστηκαν από τους γραμματολόγους
σε τέσσερα βιβλία και αποτελούν την ανάγλυφη εικόνα του ιδιωτικού βίου της εποχής εκείνης, οι πιο πολλοί δε από τους τύπους του παρουσιάζουν μιαν εξαιρετική ομοιότητα με τους ανθρώπους της εποχής μας.]
ΑΓΡΟΤΙΚΑΙ ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ
27
Ο Ανίκητος στη Φοιβιανή
Με αποφεύγεις , Φοιβιανή, με αποφεύγεις,
μόλο που πρόσφατα μου 'φαγες ολόκληρο χωράφι!
Και τι δεν πήρες από το βιος μου; Δεν πήρες σύκα;
Δεν πήρες τυρί στραγγιχτό σε καλαθάκι;
Δεν πήρες κατσικάκι γάλακτος;
Δεν πήρες ένα ζευγάρι κότες;
Μήπως όλα αυτά τα καλούδια που έχεις
δεν προέρχονται από μένα;
Κι όπως λέει η παροιμία, από τη ρίζα
μ' εβγαλες και μ΄έκανες σκλαβάκι σου.
Εγώ καίγομαι για σε, μα εσένα δε σε νοιάζει.
Να 'σαι καλά και... άμε στα τσακίδια!
Εγώ , βέβαια, θα υποφέρω πολύ,
αλλά θα είναι για την ατιμία σου.
28
Η Φοιβιανή στον Ανίκητο
Πριν από λίγο καιρό έστειλε και με φώναξε η γειτόνισσα,
που την είχαν πιάσει οι πόνοι της γέννας.
Πήγα κοντά της παίρνοντας τα σύνεργα της τέχνης μου,
αλλά εσύ , μαθαίνοντάς το ξαφνικά,
έσκυψες το λαιμό σου και προσπάθησες να με πηδήξεις.
Δε θα πάψεις , βρε γριά , άθλια καρακάξα, να βασανίζεις
εμάς τις κοπελούδες, λες και είσαι στα πρώτα νιάτα σου;
Συ δεν είσαι που παράτησες τις δουλειές σου στα χωράφια
και τριγυρνάς άεργος κάνοντας αισχρά πράματα;
Εσύ δεν παράτησες την κουζίνα και την ψησταριά,
λέγοντας τάχα μου πως δεν τις αντέχεις;
Τι με κοιτάς με λιγωμένο βλέμμα κι ανασαίνεις βαριά;
Σταμάτα , ελεεινέ Κέκροπα, κι ασχολήσου με τα δικά σου,
πριν σε βουτήξω και σε κάνω βίδες, παλιόγερε.
έσκυψες το λαιμό σου και προσπάθησες να με πηδήξεις.
Δε θα πάψεις , βρε γριά , άθλια καρακάξα, να βασανίζεις
εμάς τις κοπελούδες, λες και είσαι στα πρώτα νιάτα σου;
Συ δεν είσαι που παράτησες τις δουλειές σου στα χωράφια
και τριγυρνάς άεργος κάνοντας αισχρά πράματα;
Εσύ δεν παράτησες την κουζίνα και την ψησταριά,
λέγοντας τάχα μου πως δεν τις αντέχεις;
Τι με κοιτάς με λιγωμένο βλέμμα κι ανασαίνεις βαριά;
Σταμάτα , ελεεινέ Κέκροπα, κι ασχολήσου με τα δικά σου,
πριν σε βουτήξω και σε κάνω βίδες, παλιόγερε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου